MASKE

12.bölüm

uyanmıştım ama yataktan çıkmak istemiyordum.bu hafta çok yoğun geçmişti.kapı aniden açılınca korktum ama girenin annem olduğunu görünce rahatladım.

"tatlım neyin var?bir şey mi oldu"

"anne lütfen konuşmak istemiyorum"

"sen bilirsin,lucy'i arayım mı konuşup rahatlarsın"

"evet çok iyi olur"

"tamam görüşürüz"

lucy'le konuşmak iyi gelebilirdi.marco'nun lucy'e yaptıklarını ona söylemiyecektim.tekrar uyumaya çalıştım.uyandığımda baş ucum da lucy vardı.

"marco sana bir şey mi yaptı?"ağlamaya başladım ve ona sarıldım.

"tamam geçicek,anlatmak istermisin"

"beni kullanıyor"

"boş ver takma sen onu"

"kendimi çok kötü hisediyorum"

"bence bir hafta bizde kal,annenden izin alalım.bekle sormaya gidiyorum."

"tamam"

lucy'den

bizde kalırsa hem eğlenirdik hem de kafasını toplamasına yardım ederdim.odadan çıktım ve annesinin yanına gittim.

"şey merhaba"

"merhaba canım"

"mary bir hafta bizde kalsa olur mu?"

"neden,çok uzun süre"

"annemler yok,mary kendini toparlayana kadar"

"bilemdeim ki şimdi"

"lütfen"

"tamam o zaman"

"teşekürler"deyip mary'nin odasına koştum.

"annen izin verdi"

"gerçekten mi,hadi bavulu hazırlayalım"yataktan kalktı,dolabın üstünden bavulunu aldı ve en sevdiği kıyafetleri hazırladı.annesi içeri girdi

"iyi eğlen tamam mı"

"tamam anne"

2 saat sonra(mary'den)

taksiye binip,lucy'nin evine gittik.okula gitmeyip burda takılacaktık.çok eğlenceli olacaktı.böylece marco'yu aklımdan çıkarabilirdim.acaba lucy'ye alex'in beni öptüğünü anlatmalımıydım.evet evet anlatmalıydım.

"lucy,sana söylemem gereken bir şey var."

"söyle"

"hani ben dün anna'ların evine gittim ya"

"evet"

"orda alex beni öptü."

"neee hani şu şey marco'nun arkadaşı olan mı?"

"evet"

"yani marco yüzünden değildi"

"hayır,evet yani...bilmiyorum"

"ahh neyse bu bir hafta boyunca onlardan konuşmucağız."

"bencede çok eğlenicez"

"evet gel pizza sipariş edelim."

"ovv evet"

artık pizzalar beş dakikada geliyordu.televizyondan bir kaç pembe dizi izledik.

saat gece 12

telefonuma gelen mesajla uyandım bilinmeyen numaradan geliyordu.ne yazdığına bakmak için ekran kilidini açtım.

-özür dilerim

+sen kimsin

-isimler önemli değildir sadece üzgün olduğumu bil

+neden ne yaptın bana

-sen daha iyi bilirsin

bu neydi şimdi.boş verip uyudum.

8 gün sonra

hala mesajın kimden geldiği belli değildi.lucy'le çok eğlenmiştik.ama aklım hala marco'daydı.

marco'dan

bana ne oluyordu.ilk defa istediğim şeye ulaşamıyordum.güneş gibiydi o,içimi ısıtıp bana kim olduğumu unutturuyordu.ne kadar yakın gözüksede çok uzaktaydı.onu istiyordum ama ilk defa istediğim şeyi yavaşa almak istiyordum.bir hafta boyunca okula gelmemişti.neden diğerleri gibi değildi.onun benim için önemli olmaması gerekti.ondan uzak kalmam lazımdı.odasına gizlice girmiştim.ama yoktu işte.

mary'den

okula geldiğimde,hemen sınıfa çıktım.en arka sıraya baktığımda marco ordaydı bana bakıyordu.bakışları anlamsız ama etkiliydi.arkamdan hoca geldi.

"mary,tatlım bacağını yardığını duymuştum.dikişi aldırdın mı?"lanet olsun unutmuşum iki hafta olmuştu bir de.

"hocam unutmuşun geç aldırırsak ne olur?"

"iz kalır tatlım"

offff ya ne yapıcam şimdi ben.derssin bitmesini sabırla bekledim.tenefüs olduğunda marco yanıma geldi ve elime bir kağıt tıkıştırdı.kağıta

konuşmalıyız,okul çıkışı bize gel

verdikten sonra sınıftan çıkmıştı.ne konuşacağımızı merak ediyordum.