22.bölüm

20 4 0
                                    

Uyandığımda güneşin daha doğmamış olduğunu fark ettim.ılık bir duş aldım.okul çantamı hazırlayıp üstümü giydim.aşağıya indim.annem ortalıkta gözükmüyordu.yemek masasının üstüne okulda olduğumu belirten bir not bıraktım.dışarısı çok soğuktu.soğuğu umursamadan bir taksi çevirdim.okula vardığımda hızlıca içeri girdim.sınıfta kimse yoktu.çantamı sıraya fırladıktan sonra telefonun kilit ekranından saate baktım.saat çok erkendi derslerin başlamasına iki saat vardı.arkamdan gelen sesle irkildim."bu saate okulda ne işin var?"ses tanıdık geldiği için rahatladım.arkamı döndüğümde marco'nun sınıf kapısına yaslandığını gördüm."canım istedi.sen niye erken geldin?"cevap vermedi.zaten sorduğum soruya cevap vericeğini düşünmüyordum.o sorar ben cevap verirdim.bir süre daha orda durduktan sonra benim yanıma geldi."derek'i bu okula yazdırdım.benim için çalışarak para kazanıcak o parayıda şu an bulunduğun okula ödeyecek."itiraz etmedim.edemezdim zaten.

bu gün tuaf geçmişti.marco tüm derslerde not tutuğu için şaşırmıştım.son derste müdür içeri girip yarın yeni öğrenci gelliceğini ona iyi davranmamızı söyledi.yarın derek gelicekti.acaba önceden okula gitmiş miydi?zilin sesiyle düşüncelerimden uyandım.eve yürüyerek gitmeyi planladım.marco'nun genelde oturduğu yere baktım.onu göremeyince hayal kırıklığına uğradım.ama neden uğradığım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.eve doğru yürümeye başladım.evimiz çok uzak sayılmazdı.akıllı bir insan burdan oraya doğru yürümeye kalkışmazdı ama burda benden sözediyorduk.biraz deli bir kişiliğim vardı.tamam biraz değil çok.biraz daha yürüdükten sonra eve geldim.kapı zilini çalıp beklemeye başladım.annem kapıyı açınca yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu.hemen içeri girdim.hava sabahkinden daha soğuktu.yol boyunca nasıl söylenmedim diye düşünürken,ayağım bir yere takılmış olmalı ki birden yere yapıştım.benim düşmemle büyük bir ses çıktı.annem sesi duyunca yanıma geldi ve gülmeye başladı."sakar kızım benim.hadi sen odana gidip uyu yarın okul var."son sözüyle suratım asıldı.söylenerek odama çıktım.oda kapısını açtığımda marco"yu görmeyi beklemiyordum.ağzımdan çığlık çıkmasına engel olamadım.

MASKEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin