MASKE

6.bölüm

annem gittiğinde,odama çıktım ve telefonumu şarja koydum.mutfağa gidip atıştırmalık aldım.tekrardan odama çıktım.atıştırmalıkları yatağıma koydum.ve telefonuma baktım

"%14 ne kadar da yavaş şarj oluyosun sen"

"kendi kendine mi konuşuyorsun,yoksa daha garibi,telefonunla mı konuşuyorsun?"

arkamdan birisinin konuştuğunu duyduğumda, çığlık attım.arkamı dönmeyi akıl ettiğimde marco'yu gördüm.ve garip bir şekilde rahatladım.omzuna yumruk atarak

"odamda ne işin var beni korkuttun"gülmeye başladı,ve yanıma geldi

"sende en ufak şeyden de korkma"

"evde kimse yok ve arkamdan biri birden konuşuyor.söylesene nasıl korkmayım?"

"offf ama uzattın"diyerek yatağım oturdu.bana bakarak

"ne var"

"şey em noldu yani neden buradasın"yataktaki gofretlerden birini açıp ağzına tıktı.ağzını bitirdikten sonra

"ne yani seni özlemiş olamazmıyım"

"neden beni özlemiş olucaksın ki"

"iyi tamam,senden bir şey isticem"

"tahmin etmiştim"

"anna'yı hatırlıyorsun değil mi?"yüzümü buruşturarak

"evet senin eski sevgilin"güldü

"tamam o zaman cumatesi anna'nın sevgilisi ve onun arkadaşları bizi yemeğe davet etti"

"eee "

"oraya gidicez ve benle sevgili rolü yapman gerekiyor."

"neden,hem onlar bizim düşmanımız değil mi?"

"durum sandığından daha karışık"

"her şeyi anlat"deyip yanına geçtim ve bir gofrette ben açtım.

"anna'nın sevgilisi benim abim oluyor ve onun can dostu ikimizinde  kuzeni oluyor.ve anna ve abim nişanlancaklar o yüzde aile yemeği düzenliyorlar."

"iyi de benim ne alakam var. niye seninle geliyorum."

"o kadar basit değil"

"açık konuş"

"sana bir daha zarar vermemeleri için onlara seninle çıktığımı ve sana değer verdiğimi söyledim"

"iyi de onlar senin düşmanın değil mi?şimdi bana daha çok zarar verirler."

"sana zarar veremezler,değer verdiğim kişiye zarar verirlirse,neler yapabilceğimi biliyorlar."

"bir şey daha var anna,sen ve ben dışında kimse onun bizim kuzeni olduğunu bilmiyor."

"kafam karıştı"

"bak benim akraba olarak şu an birtek abim,teyzem ve kimsenin bilmediği kuzenim var,kuzenimin ailesi denizde boğularak öldü."

"hepsi mi,aynanda iyide bu imkansız."

"zaten onlar öylece boğulmadı,onları boğdular."

"ıvvu bu çok çok... tanrım korkunç"

"evet öyle,ayrıca çocuklar da gelicek."

"çocuklar?"

"carl,alex,will"

"onlar aileden değil ki"

"evet onların da gelmeleri için izin aldım"

"siz nasıl bir ailesiniz,eski sevgilin abinle nişanlanıyor,kuzenin var olduğu bile belli değil "

"başka sorucağın soru var mı?"

"evet,evet var şimdi anna senin eski sevgilin ve abinle nişanlancak"

"evet öyle"

"nişanlanmak için yaşı küçük değil mi?sonuçta 10.sınıf"

"ne hayır anna 10.sınıf değil o 22 yaşında"

"oha kendinden altı yaş büyük bir kızla mı çıktın?"sakin bir biçimde

"evet ,öyle"dedi.

"abin ve kuzeninin adı ne?"

"niye merak ediyorsun"yine soruma soruyla cevap veriyordu.

"başlama yine"

"abimin adı bill,kuzenimin adı neil"bu arada marco üçüncü,ben beşinci gofreti yiyorduk.

"marco"

"efendim"

"şey ben"

"söylicekmisin"

"korkuyorum"

"benim yanımdayken kimse sana zarar veremez"

deyip bana sarıldı,bende karşılık verdim.o sırada kapı açıldı ve içeri annem girdi.hemen marco'dan ayrıldım.annem gülerek bana baktı ve "ben sizi yalnız bırakayım "deyip çıktı.harika şimdi anneme açıklama yapıcaktım.marco'ya baktığımda sırtıyordu.

"ee artık kapıyı kilitlemeyi unutmazsın"deyip penceriye doğru ilerledi,doğru ya buraya panceriden girmişti.onu durdurdum.

"kapıyı kullan da annem gecenin devamında benimle kaldığını sanmasın."

"sen bilirsin mızız prenses"deyip odadan çıktı.annem solandaydı.onların yanına gittim ki bir tatsızlık çıkmasın.annem bize baktı  ve"siz çıkıyormusunuz?"dedi bu gerçekten çok ani oldu.marco hemen söze başladı,ne diceğini merak ediyordum.

"evet efendim biz çıkıyoruz"ağzım açık onları izliyordum.bu sefer annem konuştu

"peki ne zaman oldu"marco konuşmadan ben atladım

"ne anne ne,ne zaman oldu"

"ilk öpücüğünüz"dediğinde gülmemek için alt dudağımı ısırmaya başlamıştım.marco

"daha olmadı ama düşünüyorum"dediğinde küçük dillimi yutmuştum.rol mü yapıyordu acaba

"şimdi benim gitmem gerekiyor teyzem merak etmesin"annem

"tamam tatlım" deyip, kapıya kadar eşlik etti.marco gittiğinde annem bana döndü,olamaz başlıyoruz.

"tatlı çocukmuş"

"anne lütfen yarın okulum var."

"peki mızmız prenses sen odana çık"bir dakika bana mızmız prenses demişti 

"sen bizi mi dinledin?"

"olabilir"

"of anne ya iyi geceler ben yatıyorum.odama çıktım pencereyi kapattım.ve uyudum.