DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Dark -Chapter 44-

Παρέμεινα στην αγκαλιά των μαξιλαριών και στην ασφάλεια του παπλώματος επί δύο μέρες. Πήρα το κουράγιο και με το χέρι μου εξέτασα τα τραύματα που είχε το πρόσωπο μου, τα μέρη που τώρα με τρόμαζαν. Η σχισμή στο χείλος μου πονούσε αφόρητα, το σαγόνι είχε μελανιάσει ελαφρώς. Η υγρασία στα μάγουλα μου είχε μια συνεχή ροή, δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου. Τα χέρια μου τραντάχτηκαν. Τα μαύρα σημάδια σημαδεύουν άγρια το δέρμα μου.

Αναπήδησα, σπρώχνοντας τα σκεπάσματα, όταν το κινητό μου δονήθηκε ενάντια στην ξύλινη επιφάνεια του κομοδίνου δίπλα στο κρεβάτι μου. Το χέρι μου έπιασε το κινητό. Κατάπια νευρικά το σάλιο μου όταν εμφανίστηκε το όνομα στην οθόνη. Έπρεπε να μείνω χαλαρή.

"Βο;"

"Γεια σου Harry." είπα σιγανά.

"Δεν μου είχες πει χθες πως δεν ένιωθες καλά." είπε ήρεμα. "Πήγα να σε πάρω απ' τη δουλειά, αλλά η Poppy μου είπε πως δεν ήρθες λόγο αρρώστιας."

"Να πάρει..συγχώρα με Harry.Έπρεπε να σου είχα στείλει μήνυμα." είπα. Ειλικρινά αυτή η σκέψη ποτέ δεν είχε περάσει απ' το μυαλό μου.

"Πως αισθάνεσαι;" η φωνή του ακούστηκε λίγο πιο απόμακρη από ότι είναι στ' αλήθεια.

"Είμαι εντάξει, ευχαριστώ."

"Αργότερα θα έρθω να σε δω." είπε αμέσως. Τα λόγια του με έκαναν να πανικοβληθώ.

Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν ο Harry να έρθει εδώ. Όχι ενώ είμαι έτσι όπως είμαι.

"Όχι, όχι. Νιώθω πολύ καλύτερα σήμερα .Δεν είναι ανάγκη."

"Δεν με ενδιαφέρει, έρχομαι να σε δω ούτως ή άλλως." η κυρίαρχη φωνή του με έκανε να παγώσω.

"Θ-Θα έρθω εγώ σε εσένα." είπα σιγανά.

***

Πίστευα πως το να πάω εγώ στον Harry θα ήταν πιο ωφέλιμο, με αυτόν τον τρόπο θα μου εξασφάλιζα περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστώ και θα μπορούσα να φύγω όποτε θέλω, όμως η σκέψη στην ιδέα να τον αντιμετωπίζω μου προκαλούσε άγχος .Δεν είχε σημασία πόσο μακιγιάζ είχα βάλει τα σημάδια παρέμεναν. Δεν είχα ιδέα πως θα μπορούσα να κρύψω το τραυματισμένο μου χείλος .Δεν νομίζω πως έχει εφευρεθεί το καλλυντικό το οποίο θέλω για να κρύψει την πληγή. Τα μάτια μου φαίνονταν λίγο πρησμένα απ' το κλάμα που είχα ρίξει ενώ προσπαθούσα να κοιμηθώ. Ήμουν χάλια.

Έριξα μια ακόμη πονεμένη ματιά στον καθρέφτη πριν πάρω την ζακέτα μου και την τσάντα μου. Η μαμά ήταν έκπληκτα χαλαρή. Πιστεύω πως εγώ ήμουν η αιτία που διάλεξε να κάνει καριέρα ως νοσοκόμα. Όταν ήμουν παιδί ανά δύο μέρες τραυματιζόμουν, είτε χτυπώντας του αγκώνες μου είτε γρατζουνώντας τα γόνατα μου. Ήμουν πάντα πολύ μέσα σε αυτά τα πράγματα γι' αυτό όταν με ρώτησε πως χτύπησα η δικαιολογία μου ήταν ότι σκόνταψα και έπεσα πάνω σε μία πόρτα.