DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Dark -Chapter 55-

Harry's POV.

«Καυγάς κοριτσιών!»

Ο Niall ξαναζωντάνεψε σημαντικά, κοιτάζοντας γύρω διασκεδασμένος, για να δει που λάμβανε χώρα ο καυγάς από σκύλες. Όταν δεν τα κατάφερε, εστίασε πίσω στην μπύρα του με απογοήτευση. Η ησυχία στην συζήτηση δεν διήρκησε πολύ, το ζωντανό μπλε να κερδίζει την φιλοπεριέργεια.

«Ει, φίλε, που είναι η Βο;» Ρώτησε κάπως μπερδεμένος.

Την είχα αφήσει στην πισίνα με τον Louis, επιμένοντας πως θα την προσέχει όσο θα είμαι απών. Είχα ελπίσει ο χρόνος θα τους έδινε μια ευκαιρία να μιλήσουν. Παρ' όλα αυτά, η μεθυσμένη κατάσταση του Louis, θα τους έφερνε σε μια συζήτηση κεκλιμένη ώστε να ενημερώσει τους ανθρώπους σχετικά με το χρώμα της κάλτσας του παρά για οτιδήποτε με βαθύτερο νόημα. Ήταν ακόμα πιο απειλητικός απ 'ότι συνήθως όταν του δινόταν ένα γεμάτο ποτήρι.

Ο Niall συνέχισε να κοιτάζει, ανυπόμονα περιμένοντας για την απάντηση μου. Τα φρύδια του είχαν υψωθεί ερωτηματικά, μια παρακίνηση. Ήταν μια ώθηση που αγνόησα έως ότου ένας λαχανιασμένος άντρας εισέβαλλε στην συνήθης ατμόσφαιρα. Τα μαλλιά του ήταν ένα χάος, και το πουκάμισο που φορούσε φαινόταν να έχει κουμπωθεί σε μια διαφορετική σειρά, τα υπολείμματα ενός ποτού να φαίνονται στο μπροστινό του μέρος.

«Οι, ελάτε, υπάρχουν μερικά κορίτσια κάτω στο τέλος του κήπου που τσακώνονται!»

Ο άγνωστος επανέλαβε την διαδρομή που είχε κάνει, ολισθαίνοντας ασυντόνιστα πάνω στο φυλλωτό πάτωμα και βγαίνοντας έξω από τις διπλές πόρτες στην νύχτα.

Γαμώτο.

Σίγουρα όχι, όχι η Βο, ήταν ο άνθρωπος που μισούσε να συμμετέχει σε καυγάδες. Δεν μπορούσε να είναι εκείνη. Αλλά αυτή η επιβεβαίωση δεν με σταμάτησε στο να σκαρφαλώσω πάνω από τον καναπέ και να βιαστώ προς τι γαλλικές πόρτες στο πίσω μέρος του σπιτιού. Ο Niall ήταν ακριβώς από πίσω μου, τρέχοντας κατά μήκος του στολισμένου διαδρόμου και κάτω στις σκάλες. Η πισίνα βρισκόταν στο πίσω μέρος του κήπου, ο πληροφοριοδότης να δείχνει ανάμεσα από το μικρό κενό των ανθρώπων που είχαν έρθει στο πάρτι, ένα μονοπάτι από το οποίο κάναμε την διαδρομή μας σχεδόν σαν να ακολουθούσαμε ένα ασθενοφόρο.

«Βο!»

Η καρδιά μου καταποντίστηκε καθώς αναγνώρισα την σκληρή, προστατευτική στάση που χρησιμοποιούσε η Βο, στεκόμενη σταθερά δίπλα στο πλευρό της Hayley. Είχα βιώσει μια παρόμοια κατάσταση νωρίτερα, θυμούμενος την φορά που με είχε προστατεύσει ενάντια σε ένα τοίχο όταν δεν μετά βίας στεκόμουν. Ένα κάπως μικρό, αλλά αποτελεσματικό μπλοκάρισμα αποτρέποντας το σώμα μου να λάβει μια συνεχής επίθεση βιαιότητας. Πρακτικά με κουβάλησε σπίτι της εκείνη την νύχτα. Την νύχτα που της είπα για τον πατέρα μου.