DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Knockout (Sequel to Dark) -Chapter 2-

Είχα αργήσει.Ευτυχώς είχα αργήσει μόνο μερικά λεπτά έτσι θα μπορούσα να ξεγλυστρίσω από πίσω χωρίς να γίνω ιδιαίτερα αντιληπτή στην αίθουσα.Συζητήσεις για για τον τρόπο διαβάσματος και την σύνταξη εκθέσεων σπατάλησαν όλο το χρόνο.Κοιτούσα μπρός πίσω το ρολόι τα τελευταία 5 με 10 λεπτά προσπαθώντας να ξεφύγω μέσα από το αποπνικτικό υπνοδωμάτιο και τις ερωτήσεις του μαθήματος που έκαναν το στομάχι μου να γυρίζει.Ούτε καν είχα ξεκινήσει την εργασία μου και το γεγονός ότι κάποιοι είχα φτάσει ήδη στην δεύτερη μου πρόσθεταν ένα υπέρογκο βάρος όπως ακριβώς και στους άλλους άπλυτους μαθητές.
Βγήκα έξω περνώντας πάνω από πόδια που ήταν τοποθετημένα κάτω τον οποίων οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν πως το σκληρό πάτωμα ήταν το καλύτερο μέρος για να αναμένουν να ξεκινήσει το σεμινάριο.Κανονικά εγώ θα έπρεπε να είμαι η τελευταία που μιλάει καθώς κάθομαι πρώτη πλάι στον τοίχο διαβάζοντας σημειώσεις τις οποίες θα έπρεπε να εχω τελείωσει πολλές μέρες πριν.
Μόλις ετοιμάστηκα να κατέβω τις σκάλες μια οικεία φωνή ακούστηκε στο αδιέξοδο όπου είναι γεμάτο με φορτηγά ανεφοδιασμού και με πεινασμένους μαθητές.Φοράει εκείνο τα γαλάζιο μπλουζάκι που φορούσε και την προηγούμενη εβδομάδα.
''James.''
Το κοκκίνισμα στα μάγουλά του με έκανε να χαμογελάσω διότι σήμαινε πως είχα αργήσει να σηκωθεί και η μπάρα σοκολάτας που κρατούσε ήταν το μοναδικό πρωινό του.Τα ξανθά μαλλιά του ήταν ατίθασα και ξέφευγαν από το σκουφάκι ένα ιδιαίτερο ''fashion'' αξεσουαρ πιο πολύ όμως ήταν κάτι που το φορούσε βιαστικά καθώς έτρεχα για να φτάσει στην αίθουσα.
''Απόλαυσες το τρέξιμο σου?''Τον ρώτησα καθώς τον προσσέγγισα.
O τόνος μου ήταν κοροιδευτικός αλλά δεν ήμουν σε καμία θέση για να το κάνω αυτό.
''Ήταν πιο πολύ γρήγορο τρέξιμο.''Γέλασε κοροιδευτικά.
''Τώρα μπαίνεις?''Τον ρώτησα.
''Σε μερικά λεπτά.Έβαλα τον Κit να μου κρατήσει θέση.Δεν ξανακάθομαι μπροστά.''
Με έσφιξε στην αγκαλιά του,αναμασώντας επιδεικτικά την σοκολάτα στο αυτί μου.Παρά τους συλλογισμούς που έβαλε ο Tiff στο μυαλό μου χαίρομαι που τον βλέπω.Είναι κάπως περίεργος έχει το στυλ ''δεν-με-νοιάζει-τι-εποχή-είναι-εγώ-θέλω-να-βάλω-το-Χριστουγεννιάτικο-πουλόβερ-μου.''Έχει ένα περίεργο κόψιμο στο δεξί του φρύδι.Εκείνος το δικαιολόγησε λέγοντας μου πως όταν ήταν επτά χρονών είχε μια πτώση από ένα δέντρο.Κέρδισα αυτή την πληροφορία καθώς τον βοήθησα να μαζέψει κάποια βιβλία που είχαν πέσει από την βιβλιοθήκη.Το στόμα του James συμβάδιζε με τις λέξεις του,δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στην δουλειά μαζί του,δεν υπήρχε κανένας κρυμμένος σκελετός στην ντουλάπα και αυτό με βοήθησε πολύ.Αλλά ακόμη κάτι έλειπε.
''Ohh θα σε έχω μαζί μου.''Ο James συνέχισε κλειδώνοντας με μαζί.''Θέλεις να βγούμε το βράδυ?''
Γέλασε καθώς απομακρύνθηκα,χρησιμοποιώντας το χιούμορ τοθετώντας παράληλα κάποια όρια.
''Λυπάμαι.Δεν μπορώ.Θα πάω σπίτι μου.Ο ιδιοκτήτης από το μαγαζί μουσικής που δούλευα με πήρε τηλέφωνο.Είπε ότι χρειάζοταν άτομα απεγνωσμένα.
''Αυτό όμως δεν είναι προβλημά σου.''Αναστέναξε κατεβάζοντας το σκουφάκι λίγο παραπάνω.
''Είναι φίλος.''
Ένας από τους φίλους του James τον πίεζε να βιαστεί από την ανοιχτή πόρτα του σεμινάριου.
''Πότε θα γυρίσεις?''
Η σοκολατένια μπάρα είχε τελειώσει και τον ένιωθα να βάζει κρυφά το χαρτάκι πίσω στην τσέπη μου.
''Είτε Κυριακή βράδυ είτε Δευτέρα πρωί.''Αναστέναξε βαρια ακουμπώντας ακόμα περισσότερο στον τοίχο ζαρώνοντας τα χείλη του.
''Τι συμβαίνει?''
''Οι συγκάτοικοί μου θα λείπουν,σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να περάσουμε το απόγευμα σε μένα.''
Η στεναχωρεμένη έκφραση που έχει μου δείχνει να καταλάβω την ειλικρινή του απογοήτευση.
''Του φίλησα το μάγουλο.
''Ξέρεις ότι δεν μπορώ.''
''Ναι ξέρω.Δεν...''Πασχίζει για τις σωστές λέξεις.Δεν σκεφτόμουν τίποτε άλλο πέρα από το να παίξουμε κάποια παιχνίδια και να χαλαρώσουμε λιγάκι.''
''Σίγουρα.''Γέλασα χτυπώντας του τον ώμο.
Τον διασκέδαζε που κατευθυνόμουν προς τις σκάλες προσπενρώντας τους υπόλοιπους ανυπόμονους.Τον ένιωθα να με ακολουθεί από πίσω απολογούμενος στους άλλους που χαλούσε την ουρά.
''Το υπόσχομαι.''Είπε χαμογελώντας.''Άλλα εννοώ αν θες να παίξουμε scrabble με στριπτιζ δεν θα παραπονεθώ.''
Χτύπησα την φούντα από το σκουφάκι του ενώ αυτός γελούσε.Ο καθηγητής του τον πρσπέρασε μένοντας απαρατήρητος από τον James και συγκρατήθηκα για να μην γελάσω.Είναι απορροφημένος στο να πειράζει τον κότσο μου.
''Αυτή είναι η καθηγήτριά σου?''Έγνευσα δείχνοντας προς την κατεύθυνση της γυναίκας που τώρα είχε φτάσει στην κορυφή των σκαλιών.
''Σκατά.''
Εκτοξεύτηκε σαν πέτρα προσπερνώντας με ταχύτητα την γυναίκα που του έδειξα.Αν και είχα φτάσει στο εισόγειο τον άκουσα να φωνάζει ''Δεν άργησα,δεν άργησα,''
***
Είναι Παρασκευή απόγευμα και η διαδρομή με το τρένο μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω τα υπογραμμισμένα διαβάσματά μου.Μάζεψα βιαστικά τις σημειώσεις μου προτού διασχίσω την αίθουσα αποσκευών,και περιμένω την μαμά μου για να έρθει να με πάρει από τον σταθμό.
Υπέθεσα οτι απλά θα ε[ιβιβαζόμουν στο αυτοκίνητο αλλά η μαμά μου βγήκε από το όχημα προτού καλά καλά φτάσω.Με έσφιξε στην αποπνικτική αγκαλιά της φιλώντας μου το μέτωπο και λέγοντας μου πόσο της είχα λείψει.Στριφογύρισα και μπήκα μες στο αυτοκίνητο προτού τα ντροπιασμένα μου δάκρυα κυλήσουν.
Ανησυχώ πολύ,ειδικά τώρα που είναι μόνη της.Παρ'όλα αυτά η απόσταση κάνει τις επισκέψεις πιο απολαυστικές,αδράζοντας της μέρες που περνούσαμε μαζί.Δεν υπάρχει χρόνος για ανόητες διαφωνίες που μας ταλαιπωρούσαν όταν έμενα μόνιμα στο σπίτι.Είναι ωραίο να έχω ένα ήρεμο σαββατοκύριακο σπίτι προτού ξεκινήσουν οι προθεσμίες και οι παρουσιάσεις.
Παρ'όλα αυτά το σαββατοκύριακο ήταν πιο απασχολημένο απ'ότι νόμιζα.Με μόνο δύο ακόμη άτομα να δουλεύουν μαζί μου έχω κολλήσει μπροστά βάζοντας τιμές και μιλώντας περιστασιακά με κανέναν περίεργα πελάτη.Τα μάτια μου σηκώθηκαν από το ν βάζω εκπτωτικές τιμές για να βρουν έναν άντρα να περιπλανιέται στους διαδρόμους με έναν σάκο στον ώμο του.
Η προσοχή μου αποσπάστηκε μπνάχα για δύο δευτερόλεπτα αλλά ήταν αρκετά για τον άντρα για να αρχίζει να βάζει πράγματα στην σακούλα του.
''Hey,αυτά δεν μπαίνουν εκεί.''Φώναξα με αποδοκιμασία καθώς άφησε στο ταμείο τα φυλλάδια.
Γούρλωσα τα μάτια μου καθώς διέφυγε από την πόρτα αποφεύγοντας έξυπνα την υπόδειξή μου που του είπα όχι και πολύ ευγενικά.Μερικές από τις εκτυπωμένες διαφημίσεις έπεσαν στο πάτωμα καθοδηγούμενες από το κρύο αεράκι που έμπαινε από την ανοιχτή πόρτα του μαγαζιού.Αναστέναξα προτού διασχίσω το γραφείο για να τα μαζέψω.
Κάποια άλλη φορά θα τα είχα πετάξει.Είναι από τις σπάνιες φορές που μου τραβάνε την προσοχή.Αλλά αυτές το έκαναν.Τα πήρα από κάτω ξεδιπλώνοντάς τα και τοποθετώντας τα μαζί με τα άλλα.Οι ασπρόμαυρες φωτοτυπίες είναι πιο οικονομικές για χονδρικές παραγγελίες και υποθέτω ότι χρώμα δεν γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό καθλως ξεχωρίζουν δύο μαχητές.Και οι δύο παγνωμένη σε μια στάση κοιταζόντας ο ένας τον άλλο κατάματα.Στο αριστερό μέρος αναγράφονται τα ονόματά τους σε μια στήλη ξεχωρίζοντας με ένα vs ανάμεσά τους.
Είναι μέχρι που αντίκρυσα και το δεύτερο όνομα και τότε τα χέρια μου άρχισαν να ιδρώνουν.
''Styles vs Simmons.''
Το ήλεγξα δύο φορές καθώς το διάβαζα ξανά.Το σώμα μου μπήκε στον αυτόματο πιλότο καθώς σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα.
''Περίμενε!''
Η καρδιά μου βροντοχτυπούσε καθώς κοντοστάθηκα στον άνδρα μπροστά από τον άνδρα που άφησε με θράσσος τα φυλλάδια τα οποία κρατούσε συμπτωματικά στα χέρια μου.Δεν είναι πολύ ψηλός τα κατσαρά μαλλιά του είναι τραβηγμένα προς τα πίσω σε μια ανάλαφρη αλογουρά κοιτάζοντας με περίεργα.
''Κοίτα μπορείς να τα πετάξεις αν δεν θες...''Άρχισε αλλά γρήγορ σταμάτησε μόλις με είδε να κουνάω αρνητικά τοκεφάλι μου.
''Αυτός είναι ο Harry?''
Το κομμάτι χαρτιού βρίσκεται ανάμεσά μας κοιτάζοντας το ο άνδρας σαν να έχει κάποιο πρόβλημα στο να διαβάζει.Όταν το μόνο που εισέπραξα ήταν μια ρυτίδα στο μέτωπό του τα δάχτυλα μου έδειξαν αυτό που έλεγα.Πήρε το χαρτί από το χέρι μου ρίχνοντας μου μια γρήγορη ματιά.
''Το αρχικό του όνομα είναι Harry?''Επιβαβαίωσα την ερώτηση μου με περισσότερο κουράγιο.
''Κοίτα κούκλα δεν ξέρω τα αρχικά ονόματά τους.Εγώ απλά διαφημίζω..''
''Αγωνίζονται απόψε?''Τον διέκοψα με αγένεια για δεύτερη φορά μέσα λίγα λεπτά.
''Όχι.''Κούνησε το κεφάλι του πονηρά.''Τι σε κάνει να ενδιαφέρεσαι τόσο?''
Δεν θα παίξω αυτό το παιχνίδι μαζί του,δεν θα του δώσω την ικανοποίηση.Ο τρόπος που ακουμπάει πάνω στον ποδήλατο μου αποδεικνύει το πόσο κρέμεται από τις λέξεις μου.
Δεν είμαι χαζή επαναλάμβανα στον εαυτό μου καθώς απομακρυνόμουν.
''Θα αγωνιστούν αύριο.''Φώναξε''Θα μπορούσες να έρθεις να δεις τον Styles που τόσο ψάχνεις.Θα σου πάρω ακόμα και ποτό.''Μου έκλεισε το μάτι.
''Ευχαριστώ αλλά είμαι απολύτως ικανή να μου αγοράζω ποτά.''
Τον κοιτούσα με διασκέδαση καθώς ακούμπησε το στήθος του.
''Με έριξες κάτω όμορφη.''
Το ανεπιθύμητο όνομα κατοικιδίου με έκανε να κατευθυνθώ ακόμα πιο γρήγορα μες στο μαγαζί.
***
''Μαμά θα βγώ έξω.''Την ενημέρωσα παίρνοντας το μπουφάν μου.
Καθόταν με μια φίλη της στον καναπέ.Ένα ακόμα μπουκάλι κρασί έχει εμφανιστει μαγικά και το μισό περιεχόμενό του είχε εξαφανιστεί.Μια εκπομπή παίζει απαρατήρητη στην τηλεόραση καθώς μιλούν για τον καινούργιο γιατρό από χθες το απόγευμα.
''Που πάς.''
Τα μαγουλά της ήταν κόκκινα από το ποτό και ξέρω ότι είναι τακτοποιημένη για το βράδυ.Έχω λοιπόν πολύ καλές πιθανότητες να έχουν επιζήσει οι μικρές σοκολατούλες που έχω κρύψει στην κουζίνα.Η μαμά μου είναι αυτή που θα τοποθετήσει τα περιτυλίγματα άδεια στο συρτάρι από το να τα πετάξει στα σκουπίδια.Και φυσικά αρνιέται αυτή την συμπεριφορά.
''Θα δω έναν αγώνα.''
Έβαλα το παλτό μου παίρνωντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου από το τραπέζι.Έσπρωξα την φράντζα μου προς τα πίσω και έφερα την κοτσίδα που μόλις έκανα στον ώμο μου.
''Έναν ποδοσφαιρικό αγώνα?''
Κατευθύνθηκα βιατικά προς την πόρτα προτου απαντήσω στην ερώτησή της χρησιμοποιώντας την αργοπορία μου ως δικαιολογία χαιρετώντας τες,ξεπηδώντας από την πόρτα όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Έριξα μια ακόμη ματιά στο διπλωμένο χαρτί κρατώντας το σφιχτά.Η νύχτα με είχε προλάβει καθώς ξεκινούσα την βόλτα μου λίγο αργότερα μόλις έφυγα από το σπίτι μου.Ηταν περισσότερο από μια 40λεπτη διαδρομή όπως υπολόγισα.Πάρκαρα το αυτοκίνητό μου στον απέναντι δρόμο παίρνοντας την τσάντα μου καθώς έβγαινα από το αυτοκίνητο και περπατούσα στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Δεν είναι από τις καλές γειτονιές,σειρήνες περιπολικών ακούγονταν σε συνεχή βάση.Το κτίριο μοιάζει πολύ παλιό εξωτερικά.Όλα ήταν επίπεδα,φωτισμένες επιγραφές διαφήμιζαν δωρεάν πισίνες.Δεν είναι ένα μέρος που εγώ και οι φίλοι θα συχνάζαμε και τρεις με μηχανές με κοιτάνε σα να απρόκειται να με φάνε για πρωινό.Είμαι μόνη έξω από τα ''νερά''μου.
Παρ'όλα αυτά ξεκίνησα να προχωράω με γενναιότητα προς την πόρτα της εισόδου.Mε χλευάζουν τα άτομα που περιμένουν να εγκριθεί η είσοδός τους,τους αγνόησα γνωρίζοντας πως δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα.
''Με συγχωρείς.''
Η ευγένεια μου περνάει απαρατήρητη απ'αυτόν καθώς πιάνει το χέρι μιας άλλης γυναίκας.
''Είσαι σίγουρα στο σωστό μέρος αγάπη?''
Κοίταξα σύντομα την ουρά επιβεβαιώνοντας πόσο διαφορετική του έμοιαζα.Το σχέδιο μου είναι να τον ρωτήσω για το όνομα ''Styles''.Άλλα είναι προφανές πως πρέπει να χρησιμοποιήσω μια διαφορετική προσσέγγιση.
''Αυτό είναι νόμιμο?''
Η ερωτησή μου κατευθείαν του τράβηξε την προσοχή γνωρίζει πολύ καλά ότι η ασφάλεια της δουλείας του και το μέλλον αυτής της εγκατάστασης μπορούσε να διαταραχθεί.
''Πέρνα.''Είπε κοφτά.
''Πρέπει να πληρώσω?''Είπα γλυκά.
''Είμαστε εντάξει.''Σχεδόν ψιθύρισε.Ο Mack θα σε πάει μέσα.
Του πρόσφερα ένα χαμογελαστό ''ευχαριστώ''το οποίο αγνόησε καθώς με άφησε να περάσω.
Ένας άντρας με σχισμένο τζιν και λερωμένο μπλουζάκι χαμογέλασε απρόθυμα τα νεύρα του είχαν βγει στην επιφάνεια.
''Έχω όλα τα χαρτιά.''Είπε προχορώντας προς τα μένα καθώς περπατούσα.''Αυτή η δουλειά είναι απολύτως νόμιμη..''
''Σίγουρα.''Χαμογέλασα.
''Εννοώ πως στοιχηματίζουν για τους αγώνες αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με μας.''
Δεν έχω καμία αμφιβολία πως αυτό που κάνουν δεν θέλουν να μαθευτεί στην αστυνομία.Ρισκάρουν με το να το διαφημίζουν αλλά με το πλήθος των ανθρώπων που περιμένει απ'έξω είναι ένα καλοπληρωμένο ρίσκο.
''Θα ήθελες ένα ποτό?Στο σπίτι.Μπορώ να σου βρώ μια καλή θέση για παρακολουθήσεις τον αγώνα.''Μουρμούρισε κουνώντας το κεφάλι του ενθαρρύνοντας με.
Προσπάθησα να αναπνεύσω,πείθοντας την ψυχραιμία μου να μην εξαφανιστεί προτού καν ταυτοποιήσω την ταυτότητα του ''νικητή.''
Ο παλμός μου βροντοχτυπούσε από την προσμονή,η βλέψη μου δεν έφευγε από την πίσω πόρτα.
''Harry.''