13 ΜΕΡΕΣ [Completed]

Κεφάλαιο 19ο

Μέρα 10η

Το πρωί, δεν έμεινα ούτε λεπτό στο δωμάτιο. Με το που ξύπνησα, έτρεξα σαν την τρελή στην τραπεζαρία για να βρω τον Σον. Έπρεπε να του πω όπλα είχα μάθει! Πρέπει να προετοιμαστεί!

Καθώς έβγαινα από το δωμάτιο έπεσα πάνω του. Τι τύχη είναι αυτή;! Ωραία ξεκίνησε η μέρα!

«Καλημέρα και σε σένα!» μου είπε ειρωνικά. Έκανα μια γκριμάτσα αηδίας.

«Συγγνώμη που έπεσα πάνω σου, αλλά τι δουλειά είχες έξω από την πόρτα από τόσο νωρίς;»

«Έλα πάμε στην τραπεζαρία και θα σου εξηγήσω!» διέκρινα ένα μειδίαμα στα χείλη του. Καλό είναι αυτό!

Καθώς περπατούσαμε, ξεκίνησε να μιλάει.

«Έμαθες κάτι καινούριο;»

«Εεε κάτι έμαθα, αλλά πρώτα θα μου πείς γιατί είσαι τόσο χαρούμενος. Δεν έχεις σταματήσει να χαμογελάς από τη στιγμή που συναντηθήκαμε!»

«Φαίνεται πολύ εεε;» χαμογέλασα και ένευσα απαλά. «Έμαθα τα αισθήματά της για εμένα! Από εχτές είμαι έτσι! Σας άκουσα που μιλάγατε!»

«Τυχαία να φανταστώ...»

«Πάντα!» είπε και χαμογέλασε. Όταν χαμογελάει τα μάγουλά του σχηματίζουν λακάκια. Είναι αξιολάτρευτο!

Γέλασα και συνεχίσα την συζήτηση.

«Έχει περάσει πολλά τον τελευταίο καιρό... Θα είναι υπέροχο εάν την βοηθήσεις να τα ξεπεράσει. Γι' αυτό θα πρέπει να της ζητήσεις να βγείτε!»

«Το ξέρω αυτό σκόπευα να κάνω... Θα την βγάλω για βόλτα το βράδυ αλλά δεν ξέρω πως να το ζητήσω...»

«Πρέπει να βρούμε κάτι δημιουργικό και ρομαντικό!» έκανα μια παύση για να σκεφτώ. Τότε στο μυαλό μου ήρθε μια τέλεια ιδέα! «Τι θα έλεγες να στέλναμε κουκουβάγια; Μπορούμε να βρούμε μια λευκώ κουκουβάγια και να της δέσουμε ένα γράμμα στο πόδι! Θα το λατρέψει!»

Ένιωθα πολύ περήφανη για την ιδέα μου!

«Εεεεμ δεν είμαι σίγουρος αν είναι πολυ καλή ιδέα, αλλά αφού δεν υπάρχει καμία καλύτερη πρόταση, θα εφαρμόσουμε αυτό το σχέδιο!»

Μέχρι να φτάςουμε στην τραπεζαρία καταστρώναμε το σχέδιο. Ο Σον δεν με άφησε να τον βοηθήσω σε όλο το κομμάτι, γιατί επέμενε να το κρατήσει έκπληξη ακόμα και από εμένα. «Για να μην σου ξεφύγει τίποτα!» είπε.