Chaos {Χάος}

Κεφάλαιο 10

*20 μέρες μετά*

Δεν μπορώ να την βγάλω από το κεφάλι μου γαμώτο της. Δεν έχουμε επαφές, μια φορά την πήρα και το σήκωσε. Την άκουσα καλά, είχε διάθεση να με ειρωνευτεί.. Λέγοντας μου "Η γκόμενα από το μπαρ καλά είναι;". Φυσικά και δεν ξανα είδα την Άννα από εκείνη την φορά που κάναμε σεξ. Δεν αντέχω να ικανοποιούμαι με την σκέψη της Ρένας και το σώμα μιας άλλης. Ήρθαν κι όλας Χριστούγεννα. Είμαι μαλάκας που θα κάνω 500 χιλιόμετρα για να φάω την χυλόπιτα της ζωής μου; 

Φτιάχνω την βαλίτσα μου και πάω στο αεροδρόμιο, έχω πάρει τις πληροφορίες μου από τον Μανώλη. Μαζί με μια προειδοποίηση ότι αν την πληγώσω θα μου κόψει τα ακατανόμαστα. 

Βάζω μπροστά και σταματάω για καύσιμα, μεγάλο ταξίδι. Δεν έχω υπομονή για στάσεις. Θέλω να την δω..

*Μεριά Ρένας*

Κάθομαι στο μπαλκόνι μου και βλέπω την Αριστοτέλους, έχει νυχτώσει. Σκέφτομαι να πάω μια βόλτα, βαριέμαι αφόρητα όμως. Ίσως αύριο. Γαμώτο μου τελείωσαν τα τσιγάρα. Ένας καλός λόγος να έρθω αντιμέτωπη με κόσμο. Βυθίζω ένα τάλιρο στην κωλότσεπη του στενού μαύρου τζιν μου και πάω στο κοντινότερο περίπτερο. Με έχουν μάθει πλέον, black devil σοκολάτα ή βανίλια. Αναλόγως. Νομίζω θα χιονίσει, ελπίζω πως όχι. Κανένας δεν έχει όρεξη για παιδικές ανόητες αναμνήσεις. Μπαίνω στο σπίτι και ξανά βγαίνω στο μπαλκόνι μου, θέλω μουσική. Nirvana- Sam smith. Καλή επιλογή. Θέλω ηρεμία. Κλείνω τα μάτια μου και εμφανίζεται η βλακόφατσα του,γαμώ τα μάτια του. Ένα γνωστό αυτοκίνητο παρκάρει λίγο πιο πέρα, μοιάζει με το δικό του. Δεν είναι όμως, σιγά μην ερχόταν ολόκληρο ταξίδι για μένα. Πάω στοίχημα πως θα είναι με την χαζογκόμενα του και θα αναλύουν το ανδρικό γεννητικό μόριο. 

Νευριάζω στην σκέψη, παίρνω τα πράγματα μου και μπαίνω μέσα, το δωμάτιο είναι άδειο. Πριν 5 χρόνια ήταν γεμάτο χρώμα, η μυρωδιά των κουλουριών γέμιζε τα πάντα. Αλλά έφυγαν, με άφησαν όλοι. Καλύτερα μόνη λοιπόν. Χτυπάει το κουδούνι, ήμαρτον στις 22:00 το βράδυ..

Ανοίγω την πόρτα της εισόδου χωρίς να δω ποιος είναι, αυτό η μαμά μου έλεγε να μην το κάνω ποτέ. Κρίμα. Χτυπάει και η μέσα πόρτα, κοιτάω από το ματάκι. Να πάρει ευχή Γιώργο..

Τα μάτια του είναι κόκκινα από την κούραση, νομίζω κρυώνει, το μαύρο πουκάμισο που φοράει φαίνεται λεπτό. Κρατάω το χερούλι και ανοίγω την πόρτα, αλλαγή ύφους. Μένω να τον κοιτάζω.

"Πως και από τα μέρη μου; Σε έσυρε χαζογκόμενα σου να αρπάξει ο κώλος της Σαλονηκιώτικο αέρα;" πετάω και τα χέρια του κάνουν γροθιές. Ίσως νευριάζει. Ίσως δεν με νοιάζει.

"Αυτό το χαζογκόμενα το είχες χρησιμοποιήσει και σε αυτό που ανέβασες στο Instagram σου. Θυμάμαι έλεγε { Πήδα την χαζογκόμενα και έλα να κάνουμε το τσιγάρο μαζί }." δεν γουστάρω να συζητήσω γιατί το ανέβασα και ειδικά μαζί του. Με παρακολουθεί;

"Με παρακολουθείς;" ρωτάω δυναμώνοντας την ένταση της φωνής μου.

"Όχι. Ενδιαφέρομαι για σένα Ρένα. Κάτσε να με ακούσεις,5 λεπτά μόνο. Σου είναι πολλά 5 λεπτά;" ικετεύει ή είναι η ιδέα μου;

"Κάτσε τότε. Θες να πιείς κάτι;" μου βγαίνει ο ευγενικός μου εαυτός ώρες ώρες.. Για να δούμε τι έχει να μου πει..

--------------

Βασανηστείτε μυστήρια πλάζματα.:3

Χρόνια μου πολλά.