Forbidden

Prologue

𝒮𝓀𝓎𝓁𝒶𝓇 𝒱ℯ𝓇𝓂𝒾𝓁𝓁𝒾ℴ𝓃 𝒜𝓇𝒸ℯ𝓁𝓁𝒶

Let me introduce myself

Kahit noong bata pa ako, I am very close to my cousins. Lahat sila sa father side, though. Wala akong cousin sa mother side, pwera na lang ang second at third cousin kasi marami.

Thirteen kaming magpipinsan. At ako ang pang-apat sa pinakabata. Although ako lang ang babae sa aming lahat.

All my cousins share the same feature. Angat na angat sa kanila ang mga malabanyaga nilang features. Which would really convince everyone that they are part of the Arcella clan. At nakakaselos minsan. Ako kasi walang feature na nakuha sa mga Arcella pero sa lahat sila ako lang ang nagdadala ng apelyidong iyon.

Mama at Papa are transparent to me. They already told me the truth.

My mother is Celyn Trinidad-Arcella and my father is Caleon Arcella.

Sa lahat ng mga Trinidad, ang magulang lang ni Mama ang naging breadwinner sa pamilya. And si Mama ay naging asawa ni Papa (obviously). Unfortunately for them, kahit gusto nila ay hindi sila maka-anak. At ang tunay ko namang magulang ay hindi ako mabuhay kaya ipinabigay nila ako kina Mama at Papa. That's why I look so different among all of us. Walang dumadaloy na dugo ng mga Arcella ang dumadaloy sa ugat ko. Trinidad lang.

Well, I feel sad for myself. Imagine being gave away by your own parents. Though, alam ko naman para naman iyon sa kapakanan ko.

At kahit ganun hindi ko naramdaman ang maging iba sa mga Arcella dahil sa pagmamahal nila sa akin. Ever since my cousins are there to protect me. Kaya binabalik ko ang ginagawa nila para sa akin.

Pero just this year nadagdagan ng dalawa ang cousins ko.

Akala ko nga thirteen lang kami eh pero fifteen pala. Susme! Ang dami!

We went to my grandparents' mansion. Doon kami ulit nagkita ng mga pinsan ko na buong-buo kami.

We gathered in the large veranda in the back part of the house.

"Is this a reunion or what?" Rio asked.

"I don't know," sagot naman ni Krypton na naglalaro ng phone niya. Siya ang pinakamatanda sa amin.

"Eh kung reunion ito sana kanina pa tayo nagkakatuwaan at kumakain," sabi ko. "Parang may hinihintay tayo eh."

"You've got a point, couz," sabi ni Lucas na kapatid ni Rio. "We are like... waiting for something."

"Baka naghihintay tayong mamatay si Lolo," Cyan blurted out.

"Cyan," lahat kami sinambit. Why is he thinking that way?

"Malakas pa sa Lolo," sabi ni Zeus. "Saka can you stop thinking about it? Bahala ka baka magkatotoo."

Kumatok ako sa may wooden table na malapit sa akin.

"Sky's superstitious," ani Lyon habang naglalaro sa mukha niya ang pilyang ngiti.

"What's wrong with being superstitious?" I snapped.

"Nothing," sagot niya. "I was just surprised that you actually believe in superstitions."

"Where are our parents?" Biglang nagtanong si Gabriel.

"Sa mga damit nila," pilosopong sagot ni EJ.

"Kuya EJ, nagtatanong kami ng matino," sabi ni Miguel, ang kapatid ni Gabriel at Raphael. The three of them are triplets to be exact.

Actually magkakalapit lang naman ang edad namin. Although, we have the freedom kung tatawagin naming Kuya o hindi ang mga nakakatanda sa amin. Isa na ako sa hindi Kumu-"Kuya" sa kanila.