Chapter 28

2.1K 55 2
                                    

Normal day. Habang naghihintay akong dumating ang professor namin ay inilagay ko ang headphones ko at nakinig ng music.

I'm in my own world, now... too far from the reality.

Hanggang sa may biglang kumuha ng headphones ko.

"Ano ba—" Natigilan ako nang nakita ko si Jared.

Umupo siya sa tabi ko. Hindi na ako umangal. Bakit ko naman siya pagbabawalan? Hindi naman akin iyang uupuan niya eh.

"Please return my headphones," I told him.

"Then what? Shut me down?" He replied.

I was taken aback.

Hindi ko na siya iniiwasan pero sadyang awkward lang talaga para sa akin. Iyung hindi ko na kaya ang pagkailang at gusto ko na lang lumayo sa real world!

Music lang ang makakagawa sa akin 'nun.

Nag-iwas na lang ako ng tingin. Hindi ko kayang itangging totoo iyon!

"Sky," sambit niya.

Hearing him mentioning my name made my heart race.

He is giving me a reason to look away from him more!

"I'm not dense! Alam ko..."

Alam niya ang ano? Na nagkakagusto ako sa kanya?! Shit!

Am I really an open book for them?

"Nararamdaman ko Sky," dagdag pa niya.

It's making me more and more uncomfortable!

My heart raced. My stomach churned. I feel nauseaus.

"Alam kong iniiwasan mo ako. I can feel it, Sky," sabi ko. "I can feel that you hate me."

Nanikip ang dibdib ko. Hindi ba dapat masaya ako na hindi niya alam itong nararamdaman ko para sa kanya. Yet why? Why do I feel more sad and frustrated?

Is it beacause I'm hoping that he already and finally knew that I have this thing for him?

Manhid pa rin siya!

"Sky, why are you acting so cold? Akala ko ba nagkakasundo na tayo?"

Napatitig na lang ako sa kanya. His eyes are always expressive but I can't read the emotions it expresses. Pero ngayon, nakikita ko na sa mata niya ang pag-aalala. Ang concern.

"Ano, Sky? Sagutin mo ako," marahan niyang sinabi. "Ano ba ang ayaw mo sa akin? Bakit ka iwas ng iwas?

Wala akong maisagot. Wala naman akong ayaw sa kanya.

Nakita ko si Professor na pumasok sa kwarto.

"Nandiyan na si Prof," sabi ko at umayos sa pagkaka-upo.

He sighed beside me.

Ngayon pa lang, feeling ko hindi rin mabuting hayaan siyang lumapit sa akin.

"Sky, ang obvious mo kasi," sabi ni Jho sa akin nung ikinwento ko sa kanya ang nangyari kanina.

Matapos 'nung klase ay mabilis akong umalis at hindi na siya nakahabol pa. Saka thank goodness, hindi kami classmates for the following period.

"Kasi naman eh!" Napasabunot ako sa buhok ko. "Naiilang ako sa kanya!"

"Speaking of him," napatingin si Jho sa likod ko.

Lumingon din ako at nakita si Jared na naglalakad papalapit sa amin.

Agad kong inayos ang mga gamit ko at tumayo na para maka-alis.

"Halika na, Jho," sabi ko.

Hinawakan ako ni Jho sa kamay.

"Sky, calm down. Don't act like that. Halatang-halata kang naiilang ka sa kanya. Calm down," Jho told me.

"Wala akong isasagot sa tanong niya. Ayokong ma-corner kaya bahala ka d'yan. Alis na ako, bye," sabi ko.

Nagmamadali akong umalis sa lugar ko at iniwan ang best friend ko.

"Sky! Sky!" Narinig kong tawag ni Jared.

Act like you didn't hear him, Sky!

Mas binilisan ko pa ang paglalakad pero pursigido siyang sumunod sa akin.

"Sky!" He called my name out.

Naabutan niya ako at hinawakan niya ang aking braso.

I stopped on my tracks. Nag-iwas ako ng tingin sa kanya.

"Sky, stop this, please," he said. "Huwag ka ngang magbingibingihan. Please tigilan mo na ang pag-iwas sa akin."

I can't look at him. I hardly breathe.

"Do... do you hate me?" He asked sternly.

I don't hate you. I love you.

Yikes! Cliché ko!

He held my chin and made me look him in the eye.

Why does his eyes always look this beautiful?

"Do you hate me?" He repeated his question.

"No. I don't," I replied.

"You are! Would you please stop lying?" He said.

Napairap ako. "Alam mo naman pala ang sagot. Bakit ka pa nagtatanong?"

Akmang aalis na ako.

"Naaabot kita, Sky. Ano? Tatarayan mulang ako para makaiwas sa akin?" Panunumbat niya.

I stood dumbfounded. Totoo naman 'yang sinasabi niya eh. Kailangan ko siyang itulak palayo para huwag na siyang lapit ng lapit sa akin.

"Why is it a big deal for you kung hindi kita gusto? I mean we dislike each other before naman and we actually don't care about each other. Pero bakit big deal na I hate you?" I asked.

"Dahil... hindi ko... kaya," pabulong niyang sinabi.

"Huh?" Napakunot ang noo ko.

He pinched his nosebridge.

"I don't like it when you hate me, Sky. I've been attached to you in the matter of time we're together," he told me. "Ayokong ang pinakamalapit kong pinsan ay nagagalit sa akin. So, tell me why do you hate me? Why are you hating me?"

I hate you because you're not cooperating! Pwede bang tulungan mo ako sa pag-iwas sa iyo?

"If you hate me because I didn't tell you I have a girlfriend then I'm sorry," sabi niya.

"I have no right in you lovelife. I don't hate you just bacause of that," I assured him.

"Then why do you hate me? Ayaw mo ba kay Jackie?"

I have got nothing against Jackie but some part of me says I don't like her.

I can't afford to lie in front of him. I am such a bad liar!

"Look, if you hate her. I could break up with her if you want," he said.

Napatitig ako sa kanya. I shook my head in disbelief! He would really do that for me?

"Red, you would go to that extent? Kung ayaw ko pala sa babaeng papakasalan mo, hihiwalayan mo?" Tanong ko.

"Yes," he said without thinking.

Alam kong hindi niya inanalyze ang question ko.

Papakasalan niya na nga. Mahal niya na nga. Papakawalan lang niya dahil sa pinsan niya?

"You're unbelievable," I told him and walked past him.

"I will break up with her if it means maging okay tayo ulit," narinig ko sabi niya sa akin.

Napailing na lang ako sa kanya. I'm sure he wouldn't do it!

👗

ForbiddenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon