Medya: Bu bölümden Çağıl... -"Ellerini sevimli bir şekilde iki yanına açmış gülümsüyordu."-
Yüzüme vuran ışıkla gözlerimi kırpıştırdım. Yanımda arabayı sürmekte olan Çağıl'a baktım. Suratı halsiz gibiydi ve yorgun gözüküyordu. Az önce yaptığı şeyden sonra adam akıllı konuşamamıştık. Bana kalırsa sarhoş olduğu için öpmüştü. Fakat o inatla inkar ediyordu. Sarhoş olmadığını ve isteyerek öptüğünü yineliyordu. Ama benim aklım almıyordu. Daha yeni tanışmıştık ve şimdiden iki kez öpmüştü beni. Rahatsız olmam gerekiyordu. Ama ben tuhaf bir şekilde rahatlamış hissediyordum. Öyle olacak ki uyumuşum bile. Çağıl'ın tok sesiyle irkildim.
"Fazla kalmadı." dedi mırıldanarak.
"Neye?"
"Evine. Varmak üzereyiz. Rahat uyudun mu? Koltuğu indirmiştim." dedi yerleştiğim koltuğu işaret ederek.
"E-evet. Aslında uyuyakalmışım. Uyumak gibi bir niyetim yoktu."
"Peki peki. Benim yanımda rahat hissedebilirsin." dedi gülerek.
"Az önceki şeyden sonra bile mi?"
"Evet özellikle az önceki şeyden sonra." 'Şey' i bastırarak söylemişti.
"Ama öyle hissetmiyorum." Bir anda arabayı durdurdu. Ve bana dönerek, yaklaştı.
"Sana karşı olan hislerimin farkında değilsin. Bilmiyorsun." dedi fısıldayarak.
"Anlat. Dinleyeceğim söz."
"Bu kılıkla olmaz. Hem ortam da müsait değil. Özel olmasını istiyorum. Sana hislerimi anlatacağım sonuçta değil mi?" dedi yarım ağız gülerek. Yanağıma dokunuyordu. Yine... Yine dokunduğu yer yanıyordu. Ve ben bundan hiç memnun değildim. Gözlerimi açtım. Bakışıyorduk. Konuşmadan. Yorulmuştuk...
"Peki. Aramanı bekleyeceğim. Numaramı-" Lafımı bölen adamın boğuk sesiydi.
"Biliyorum. Vermene gerek yok. Ve emin ol arayacağım. Şimdi seni sağ salim eve bırakmak istiyorum sadece. Sen daha fazla yıpranmadan." Beni düşünüyordu. Hayatım da ilk defa gerçekten seviliyormuş gibi hissediyordum. Ve bu beni gülümsetiyordu. İstemeden.
"Tamam." dedim sakin tonumla.
Yaklaşık yarım saat sonra evimin önündeydik. Evi görmemle yerimde kıpırdanıp şakıdım.
"Geldik.. Ben teşekkür ederim.. Bu gece için.." Gözlerime bakmıyordu. Kaçıyor gibiydi.
"Bende." dedim yüzüne bakmayarak.
"Yapma böyle. Canım yanıyor Miray." dedi gözlerini kapatıp, parmaklarını şakaklarına bastırarak.
"Benim de yeterince yandı bugün. Emin ol." İstemeden de olsa gözümün önüne o kızlarla olan görüntüleri geliyordu. Ve kırılmıştım. Niye bilmiyorum, ama canım yanmıştı. Benim de.
"Bugün pisliğin tekiydim. İstediğin adam olamadım. Özür dilerim." dedi yüzünü bana çevirirken.
"İstediğim adam olmana gerek yok. Seni buna zorlayan da yok."
"Ama ben istiyorum. Hadi içeri geç. Üşüme daha fazla. Grip olacaksın." dedi ellerini direksiyona koyarken.
"Tamam. İyi geceler."
"Tatlı rüyalar minik." Göz kırpıp, arabayı çalıştırdı. İşte benim alıştığım, gördüğüm Çağıl buydu. Az önce ki konuşmayı yapan Çağıl'ı tanımıyordum sanki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELKİ SEVERSİN
Romance"Seni hiçbir zaman sevmedim. Sevemedim. Ama sen beni sevmeye her zaman devam ettin. Niye?" Gözlerim dolmuştu. Nefes almakta zorluk çekiyordum artık. Güç de olsa gözlerine bakabildim. Şimdi onun da gözleri dolmuştu. Suratı kasılmıştı...
