Medya: Bu bölümden Miray&Çağıl - O sırada adam hızlı bir manevrayla boşta kalan elimi kavradı. Sıcacık avuç içlerinde kalan elim değil, kalbimdi sanki... -
Yüzüme vuran güneşin yakıcı sıcaklığıyla yerimde kıpırdandım. Sağ tarafıma uzun zamandır yatmış olmalıydım ki, sırt üstü uzandığımda sağ omuzumun uyuşmuş olduğunu hissettim. Gözlerimi açıp kapayarak bulanıklığı gidermeye çalışırken, yatak odasında olduğunu fark etmemle ellerimi saçlarımın arasından geçirip, dün gece olanları hatırlamaya çalıştım. Ufak tefek kareler beynimde canlanırken tek hatırlayabildiğim Çağıl'ın beni öptüğüydü. Sinsice dudaklarımı kıvırırken odanın kapısı çalınca doğrulup şakıdım.
"Girin!" Odaya giren bir çift beyaz spor ayakkabıyı görmemle arkamı döndüm.
"Bu ne? Niye arkanı döndün?" Gülümsemeyle karışık şaşkın gözlerini görünce dağarcığımda ki tilkiler bu ifadeye isim bulmaya çalıştı.
"Görmüyor musun? Geceliğim var üstümde- Bir dakika!" Aklıma gelen korkunç düşünceyle kirpiklerimi kırpıştırıp işaret parmağımı bana bakmakta olan Çağıl'a doğru doğrulttum.
"Beni kim giydirdi?" Sakin bir ses tonuyla gözlerimi gözlerine kilitlemişken, büyük bir kahkaha patlattı. Gülüşüne anlam veremediğim boğazımı büyük bir gürültüyle temizleyip ellerimle geceliğimi gösterdim.
"Çağıl? Beni diyorum, kim giydirdi? Eminim ki ben dün gece bunlarla bara gitmemişimdir?" Sol eliyle çenesini okşayıp yatağın ucuna oturdu.
"Ben tabii ki! Başka kim giydirecekti?"
Oldukça ciddi bir surat ifadesiyle söylediklerini hareketiyle yineledi. Baş parmaklarını göğsüne dokundurup 'ben' diye fısıldadı. Sinirle saçlarımı çekiştirip, olanları hatırlamaya çalışırken Çağıl'ın mırıltısı düşüncelerimi böldü.
"Sazan." Sinirle gözlerimi büyütürken ifadesi donuklaştı ve ellerini iki yanına açtı. Her hareketi beynime kazınıyordu sanki.
"Tamam! Bu kadar kandırmaca yeter, sinirlendin sen! Sence kim değiştirdi?" Gözlerimi kısarak içimden geçirdiğim ismi fısıldadım.
"Hatice abla?" Çağıl suç işlemiş çocuklar gibi çıkan sesime kıkırdarken dudaklarımı büzdüm. Yatağın ucundan hemen yanıma zıplayınca kendimi geri çektim. Elimle ince beyaz yorganı da üstümde tutmaya çalışıyordum.
"Tam da üstüne bastın." dedi fısıldayarak. Derin bir 'oh' çektikten sonra kendi kendime sırıtırken Çağıl'ın beni izlediğini hissedebiliyordum. Toparlanıp ciddi ifademe büründüm.
"Peki. Biliyordum zaten. Artık çıksan da giyinsem?" dedikten sonra bir an da işaret parmağıyla kafamı dürtmeye başladı.
"Ne düşüncesiz kızsın sen. Dün gece üstüme bir litre kadar kustun! Üstelik seni arabadan buraya kadar sırtımda taşımak zorunda kaldım! Teşekkür etmeyi bilmez misin sen? Ya da özür dilemeyi?" Parmaklarını kafamdan çektikten sonra mırıldandım.
"Kustuğumu bilmiyordum ki. Fazla bir şey hatırlamıyorum dün geceye dair." Dudakları hayal kırıklığıyla kıvrılırken, sağ elini saçlarının arasından geçirdi ve yataktan çıkıp kapının önüne doğru minik adımlarla ilerlemeye başladı. Beyaz spor ayakkabıları gözlerimi kamaştırırken üstünde ki sporlara ters olan siyah tişörtü sıkı ve mükemmel duruyordu. Kendime'onu izlemeyi kes aptal!' dedikten sonra yatağın ucuna oturup geceliğimi uzaması için çekiştirdim. Bir yandan da arkama dönüp Çağıl'ı kontrol ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELKİ SEVERSİN
Romance"Seni hiçbir zaman sevmedim. Sevemedim. Ama sen beni sevmeye her zaman devam ettin. Niye?" Gözlerim dolmuştu. Nefes almakta zorluk çekiyordum artık. Güç de olsa gözlerine bakabildim. Şimdi onun da gözleri dolmuştu. Suratı kasılmıştı...
