selam.
Bölümlerim artık fazlalaştığı için ikinci kitaba geçeceğim.
Kitabın ilk bölümü yayınlandığında mutlaka duyuracağım ve linkini de atacağım bir şekilde.
Yeni kitabın adı Ceylan olacak.
Sevgiyle kalın..
---------------------------------------------------------
Babam beni salonunda bırakıp gittiğinde doğruca odama geçip orada bulunan kamuflajlarımı üstüme geçirdim.
Ben hala bir komutandım ve askerlerimin başında olmak zorundaydım.
Son olarak palaskamı taktığımda Gül odaya geldi.
''Ne yapıyorsun Ceylan?'' dedi soğuk gözleriyle.
''Gördüğün şeyi yapıyorum.
Sen de hazırlansan iyi olur.
Görevimizin başına dönüyoruz'' dedim son derece ciddi olduğumu gösterir bir ifadeyle.
Küçük buz gibi bir gülüş attı.
''İkimizi gördükleri yerde vururlar.
Ajan gibi davranmadan önce düşünecektin.''
Bu sefer ben ona soğuk bir sesle bağırdım.
''Barış'ı kaybettiğini düşündüğünü biliyorum Gül.
Bunun sorumlusu ben değilim
Yaptığın iş.
Şimdi sorumlulukların olduğunu unutma.
O bölgede çatışma devam ediyor ve sen de doktor kıvamında bir hemşiresin.
Ya da onlar seni öyle biliyorlar önemi yok.
Şimdi ikimiz de gidiyoruz ve işimizin başına dönüyoruz!'' dedim
Ellerini göğsünde birleştirdi.
''Ben hiç bir yere gidemiyorum.
Yarın baban beni operasyona gönderiyor.''dedi isteksizce.
Gülümsedim.
''İyi ya!
Daha yarına çok var.
Eminim yaralarını saracağın bir sürü asker olacak.
Mesela Barış komutan gibi.''
İşaret parmağını bana doğrulttu ve sert bir sesle söylendi.
''Şu Barış saçmalığını kapat önce.
Benden çok role siz kendinizi kaptırmışsınız.
Ayrıca geliyorsam doktorluğu çok sevdiğimden.
Babana da söyle beni hemşirelikten doktorluğa terfi ettirsin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
512
Acción''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
