chapter 6.

704 19 7
                                    

PAS OP: VANAF HIER WORDT HET BOEK WAT GEWELDADIG!

Harry's pov
Louis en ik kwamen in een grote trainingszaal. Aan de rechterkant lagen allemaal geweren, messen en touwen.
"Dit zijn paintbalgeweren. Pak er eentje. " beval Louis.
Ik pakte het en luisterde naar de uitleg van Louis.
"Dus ik ga me nu ergens verstoppen en dan mag jij mij proberen ' dood te schieten'. Je richt altijd eerst op de benen, zodat je tegenstander niet meer kan staan, daarna pas op de rest. Begrepen?"
"Japp..."
"Goed, dan doe je nu je ogen dicht en wacht je tot je een bel hoort, dan mag je pas weer kijken. Succes" zei hij.
Ik deed mijn ogen dicht en hoorde Louis weg lopen. Na een tijdje ging de bel en deed ik mijn ogen weer open. Louis had het licht uit gedaan als extra moeilijkheid. Ik glimlachte even en laadde het geweer zoals Louis had uitgelegd. Ik hield het recht voor me uit en begon zachtjes te lopen. Ik hoorde iets aan de linkerkant van de kamer. Ik liep er naar toe en keek voorzichtig achter een kast (zo eentje die ze ook bij gym gebruiken). Ik hoorde wat achter me en nog voor ik me on kon draaien had Louis mijn arm op mijn rug gedraaid en voelde ik zijn geweer tegen mijn achterhoofd. Hij duwde mijn arm zo ver mogelijk naar boven, waardoor ik voorover boog.
"Oke, nu moet je jezelf los zien te vechten" zei Louis.
Ik knikte en telde in mijn hoofd tot vijf. Ik trapte tegen zijn knie waardoor hij in elkaar dook en mij los liet. Ik richtte mijn geweer op zijn gezicht en haalde de trekker over. Een dun straaltje verf liep over zijn gezicht en Louis deed alsof hij dood ging. Hij zakte op zijn knieën, keek me recht in de ogen en viel op de grond. Na een minuutje stond hij weer op en keek hij me glimlachend aan.
"Niet slecht" zei hij. "Zullen we het nog een keer doen, maar dan omgekeerd? Ik zou toch echt moeten leren om met één hand te schieten."
Hij grinnikte even en ik stemde er mee in.
"Goed, dan ga jij nu de zaal in en verstop je je. Als de bel gaat kom ik het 'slachtveld' in en moet jij je zo stil mogelijk houden. Succes" hij grinnikte even en liep toen naar het begin van de kamer. Ik rende het gebied in en verstopte me achter een dikke mat. De bel ging en ik hoorde dat Louis begon te lopen. Na een tijdje kwam hij dichterbij en ik hoorde hem mompelen "Harry.. Kom op... Waar zit je nou". Ik glimlachte en laadde mijn geweer. Louis kwam nu achter de mat en ik rende weg. Louis begon op mij te schieten en rende achter me aan. Ik struikelde over een stuk camouflagenet en viel op de grond. Louis sprong bovenop me.
" Heb je nog een paar laatste woorden? " vroeg hij.
"Ja, Never in a million years" zei ik en ik draaide me snel om zodat ik bovenop Louis zat. Hij keek me glimlachend aan en ik richtte mijn geweer op zijn hoofd. Ik schoot en hoorde gejuich van de andere kant van de kamer. Ashton, Niall, Calum, Zayn, Michael en Luke stonden te applaudisseren. Ik stond op en hielp Louis overeind.
"Nu in teams?" stelde hij voor.
Ik knikte en de rest stemde ook in. Ze pakten allemaal een geweer en Louis maakte teams.
"Goed, Team Harry met Harry, Calum, Ashton en Niall. Team Louis met Louis, Zayn, Luke en Michael. Team Louis, verstop je in het veld" zei Louis.
Wij deden onze ogen dicht en wachtten op de bel. De bel ging en we liepen het veld in. Plotseling sprong Luke naar voren. Ik schoot hem neer en hij viel dramatisch op de grond. Nu kwam de rest ook naar voren.
"Harry! Zoek dekking!" schreeuwde Ashton.
Ik sprong achter een kast en keek hoe Calum en Ashton 'vermoord' werden. Alleen Niall en ik waren nu nog over. Michael sprong naar voren en richtte zijn geweer op Niall. Niall stak zijn handen omhoog als overgave. Michael haalde de trekker over en Niall viel 'dood' neer. Plotseling werd er een hand op mijn mond gedrukt. Ik gilde en probeerde te ontsnappen.
"Geef je over" siste de stem van Zayn.
Na-ah, dacht ik en ik stompte met mijn elleboog in zijn maag. Ik rende weg, sprong over Niall heen en ontweek ondertussen de kogels die werden afgevuurd. Ik sprong achter een kast en wachtte tot er iets zou gaan gebeuren. Ik zag Michael lopen en schoot hem neer. Louis kwam nu achter een kast vandaan en liep naar Michael. Hij keek waar ik Michael geraakt had en keek toen naar mijn kast. Ik dook snel omlaag. Louis keek weer weg en ik rende naar een andere kast. Ik vuurde een kogel op Zayn af en hij zakte heel dramatisch in elkaar. Louis liep rustig op me af en richtte zijn pistool op mij. Ik sprong achter de kast vandaan en richtte mijn geweer op Louis. Hij schoot en de kogel kwam terecht op mijn been. Ik zakte onderuit tegen de kast aan. Woah, die kogels doen nog best wel zeer. Louis richtte zijn geweer nu op mijn hoofd, maar ik was sneller. Ik schoot in zijn borst en deed mijn ogen dicht, alsof ik nu echt dood was. Ik hoorde Louis vallen en deed na een minuut mijn ogen weer open. Ik hoorde een luid applaus en zag dat iedereen aan het klappen was. Ook bij de deur hoorde ik applaus. Ik keek naar de deur en zag mr Payne staan samen met alle andere leiders.
"Je hebt talent Harry! Je bent gewoon bijna beter dan Louis en hij is de beste agent die we hebben!" zei meneer Payne.
Ik bloosde en keek naar de grond. Ik hielp Louis overeind en gaf hem een mannelijke knuffel.
"Goed dan gaan we nu naar een andere kamer om je de ontwapeningstechniek te leren. Guys, gaan jullie ook mee?" vroeg Louis. Niall en Ashton stemden in, net als Michael, maar de rest moesten zelf trainen en dus konden ze niet mee.

We liepen achter Louis aan naar een andere kamer, waar ik een stoel, touwen en geweren zag.
"Goed, wat ik je nu ga leren is enorm belangrijk. Ik stel voor dat Niall en Ashton me even helpen?"
Ashton en Niall knikten en pakten beiden een geweer. Ze liepen op Louis af en pakten hem bij de armen vast.
Ze begonnen te lopen terwijl Louis 'bang' tegenstribbelde. Op een bepaald moment schopte hij in Ashton's knieholte waardoor Ashton door zijn benen zakte. Niall richtte zijn geweer op Louis. Louis sloeg tegen Niall's kaak en op zijn pols waardoor de grip op het geweer verslapte en Louis hem uit Niall's handen trok. Hij duwde Niall op de grond en zette zijn voet op Niall's buik, richtte zijn geweer en schoot Niall 'dood'.
"Goed nu mag jij het proberen. Ik doe straks het licht uit en dan val jij Michael aan. Dan op een bepaald moment word je meegenomen door mij en Niall en moet je ons zien te ontwapenen. Begrepen?"
Ik knikte en stond op. Michael deed hetzelfde en Louis deed het licht uit. Ik viel Michael aan en bezorgde hem een aantal klappen en schoppen. Toen draaide hij mijn arm op mijn rug en schopte in mijn knieholte. Ik gilde en viel op de grond. Ik werd omhoog getrokken en aan beide armen vastgehouden. Ze namen me mee naar de stoel. Ik werkte tegen en schopte Louis in zijn knieholte. Hij viel op de grond. Ik gaf Niall een stomp tegen zijn kaak, maar hij gaf op dat moment een stomp in mijn maag. Ik klapte dubbel en Niall pakte mijn arm weer vast. Hij trok me mee naar de stoel en probeerde me erop neer te zetten. Ik sloeg op zijn pols en hij liet zijn geweer los. Hij gaf me nog een schop in mijn maag, waarna ik het geweer op hem richtte en hem neer schoot. Ik zakte op de grond en greep naar mijn maag. Een traan stroomde over mijn gezicht. Louis kwam naar me toe.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd. Ik schudde mijn hoofd.
"Ga anders even zitten" stelde hij voor.
Ik ging op de stoel zitten en zag dat Louis een teken gaf aan Michael. Michael kwam naar me toe en drukte een doekje op mijn mond. Ik begon wazig te zien en even daarna viel ik flauw.

Ik werd wakker door een enorme buikpijn. Ik deed mijn ogen open maar kon niks zien. Wat? Ik probeerde iets te zeggen, maar ook dit mislukte. Ik probeerde te bewegen en ook dit lukte niet. Ik voelde iets langs mijn polsen schuren. Hadden ze me vastgebonden?! Ik begon heen en weer te draaien in een poging mijzelf te bevrijden. Het mislukte en ik raakte in paniek. Ik begon te trillen en te huilen in de hoop dat iemand me zou horen. Er kwam niemand. Ik begon weer te draaien en voelde het touw om mijn polsen iets minder strak worden. Na een half uur had ik ze eindelijk los en trok ik de blinddoek van mijn hoofd. Ik maakte mijn benen los en haalde de tape van mijn mond. Ik liep naar de deur en probeerde hem open te doen. Gelukkig! Hij zat niet op slot. Ik deed de deur voorzichtig open en zag twee mensen met geweren staan. Ze hadden een bivakmuts op. De mannen zagen me en kwamen op me af. Ze pakten mijn armen vast en trokken me terug de kamer in. Ik deed wat Louis me geleerd had en pakte het geweer van een van de mannen af. Ik rende weg richting de trap en ik rende de trap af. Beneden stonden drie mensen met geweren met elkaar te praten. Toen ze mij zagen kwamen ze achter me aan. Ik rende het gebouw uit en een random steegje in. Ik kwam bij een kruising en wilde naar rechts rennen, maar er kwamen weer gewapende mannen aan. Ik wilde naar links, maar ook daar stonden mannen. Ik kon alleen nog maar rechtdoor. Ik rende rechtdoor, maar kwam erachter dat het steegje hier dood liep. Ik zakte op de grond en begon weer te huilen. De mannen stonden nu voor me. Ik kroop zo ver mogelijk weg en maakte me klein.

Louis' POV
Harry kroop weg en maakte zich klein. Hij begon te trillen en te huilen. Oh mijn god, hij heeft een trauma opgelopen! Ik zakte op mijn knieën en stak mijn hand naar hem uit.
" Doe me niks, alsjeblieft" huilde hij
"Harry rustig, adem in, adem uit. Rustig maar, in en uit.." probeerde ik, maar het hielp niet.
Ik laadde mijn geweer en schoot in zijn been. Hij schreeuwde het uit van de pijn. Het was een verlammend middel. Het middel begon te werken en Harry werd meteen rustig. Hij snikte en keek omhoog. Zijn ogen waren rood van het huilen en zijn gezicht stond vol met angst.
"L-louis?"
"Ja, rustig maar... Het spijt me Harry... Dit hadden we nooit moeten doen... " zei ik en ik trok hem in een knuffel.
"Kom, dan gaan we terug" zei ik rustig.
Hij stond op en keek naar zijn been. Er kwam een dun straaltje bloed uit.
"Leun maar op mij" zei ik.
Ik sloeg zijn arm om mijn nek en hielt hem bij zijn zij vast. We liepen terug naar het hoofdkwartier en gingen meteen naar de EHBO. De EHBO-mevrouw verbond Harry's wond en zei dat we vandaag niet meer mochten trainen. Ik knikte en nam Louis weer mee.
"Kom, we gaan een filmavond houden" zei ik.

AGENT 012 (L.S.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu