AGENT 012 (L.S.)

chapter 8.

Harry's pov
Louis legde zijn plan aan de rest uit, maar ik mocht het niet horen, dus zat ik een beetje te zitten op een bankje in de kleedkamer. Het spel begon en Louis trok me mee naar een kast.
" Goed, doe wat ik zeg, anders gaat het fout. Afgesproken?" vroeg Louis.
Ik knikte.
" Wat gaan ze doen?" vroeg ik zenuwachtig.
" Daar kom je vanzelf wel achter" zei Louis. " Maar hoe dan ook, ik ga met je mee."
Ik knikte en precies op dat moment ging het licht uit. Ik hoorde de jongens praten en verschillende paren voetstappen. Louis keek om de hoek van de kast.
" Er komen er twee naar ons toe. Schrik niet, ze hebben hun mutsen weer op. Oke, drie, twee, een, SCHIETEN" zei Louis.
Ik begon te schieten, maar ze ontweken alle verfkogels.
" Shit, rennen!" riep Louis.
Ik rende achter hem aan naar een andere schuilplaats. We gingen zitten en wachtten tot er weer voetstappen aankwamen.
" Volgens mij is het veilig" zei Louis. We kropen achter de kast vandaan en renden naar de andere kant van de zaal, maar we werden omsingeld door de jongens. Eentje drukte een doekje tegen Louis' mond en probeerde het ook bij mij te doen. Ik spartelde en trapte in het rond.
" Harry, rustig maar, je slaapt voor een kwartiertje en wordt dan wakker, Louis is dan bij je" zei Niall.
Hij duwde mijn hoofd achterover en drukte het doekje tegen mijn mond en kneep mijn neus dicht waardoor ik wel door mijn mond móest ademen. Ik zakte langzaam door mijn benen en viel toen flauw.

Ik werd wakker en opende mijn ogen, maar zag alleen maar zwart. Ik voelde dat ik weer vastgebonden was.
"Louis?" fluisterde ik.
" Harry, rustig maar, ik ben hier" zei hij. " Jij gaat jezelf nu losmaken en maakt daarna mij los. Daarna vallen we de jongens aan en stelen hun wapens. Dan hebben we gewonnen. Blijf kalm en doe wat ik zeg."
Ik begon mijn polsen te draaien en na een tijdje had ik ze los. Ik trok mijn blinddoek van mijn hoofd en maakte mijn voeten los.
" Ik ben los" fluisterde ik.
" Goed zo, maak nu mij los" zei Louis.
De jongens hadden hem duidelijk veel steviger vastgemaakt dan mij, dus duurde het even voor ik hem los had. Hij stond op en gaf me een knuffel.
"Goed gedaan, je bent rustig gebleven!"
Ik glimlachte.
"Goed, maar waar zijn de jongens nu en trouwens, waar zijn wij?" vroeg ik.
" Ik had de jongens opdracht gegeven ons in het kantoortje in de paintbalzaal op te sluiten, dus daar zijn we. En de jongens zitten gewoon in de zaal. Kom, dan gaan we" antwoordde Louis.
We deden de deur open en gingen achter een van de kasten zitten.
" Goed, ze zitten te kaarten. Op mijn teken rennen we op ze af en zet je je vechtkennis in, oke?"
Ik knikte en Louis telde tot drie.
" 1.... 2..... 3! GO!"
We renden naar de jongens en sloegen er twee knockout. We pakten hun geweren en sprongen achter een kast. We vuurden een paar kogels af en wachtten tot ze naar ons zouden komen. We renden weg en schoten een paar keer. Mis! KAK! Ze kwamen op ons af en 2 pakten Louis vast.
" Harry! RENNEN!" schreeuwde hij, voordat hij een stomp tegen zijn kaak kreeg.
Ik rende weg en zag hoe Louis in elkaar geslagen werd. Er kwam iemand achter me aan. Ik draaide me om en schoot een verfkogel tegen zijn been. Ik trok hem omhoog en draaide hem met zijn rug naar me toe. Ik bond zijn handen vast en duwde mijn paintbalgeweer tegen zijn slaap.
" Geef je over!" Gilde ik.
De twee jongens die Louis vast hadden lieten hem los en staken hun handen omhoog. De andere gaf een knikje en ik werd vanachter vastgepakt. SHIT! Mijn handen werden vastgemaakt en ik werd op de grond geduwd. Ik stond meteen weer op en schopte beiden in hun buik. Ze klapten dubbel en vielen op de grond. Louis sloeg de derde knock out en maakte toen mijn boeien los.
" Haal touw" zei hij.
Ik deed wat hij zei en samen bonden we ze vast. We wachtten tot ze weer bijkwamen en zorgden dat ze zich over zouden geven.
"Okay, wow. Nooit gedacht dat je zo kon vechten na 1 keer oefenen" zei Niall.
" Maar goed, Harry, hoe voelde je je toen we je hadden opgesloten?" vroeg Ashton.
" Ehm.. Nou Louis zorgde ervoor dat ik kalm bleef en dat heeft wel geholpen, denk ik..." begon ik.
" Denk je dat je het nu zonder Louis kan doen?" vroeg Calum.
" Ehm... We kunnen het proberen.."
" Mooi zo" glimlachte Ashton.

"Ben je er klaar voor?" vroeg Zayn.
Ik knikte en ze drukten het doekje weer op mijn mond. Ik viel weer flauw en na een tijdje werd ik weer wakker. Ik kon niks zeggen en zien. Oke, calm down Harry. Blijf rustig! Ik begon mijn polsen los te maken en kreeg ze na een tijdje eindelijk los. Ik haalde de zak van mijn hoofd en de tape van mijn mond. Ik maakte mijn voeten los en trok de deur open. Ik sloeg Calum en Michael knock-out en stal het wapen van Michael. Ik schoot Zayn 'dood' en dook achter een kast. Plotseling stond Ashton voor me. Hij richtte zijn wapen op me en schoot. Ik dook weg en rende naar een andere schuilplaats. Ik schoot Ashton 'dood' en richtte me nu op Niall en.. Waar was Louis? Niall kwam op me af en schopte me tegen mijn knie. Ik zakte op de grond en Niall ging bovenop me zitten.
"Geef je je al over?" vroeg hij gemaakt woedend.
" Never in a million years" zei ik en ik stompte tegen zijn kaak. Hij viel bewusteloos van me af en ik stond op. Ik keek om me heen maar ik zag Louis nergens. Plotseling hoorde ik wat aan de andere kant van de zaal. Ik ging er voorzichtig naartoe en keek achter de kast. Niks.. Wat?! In een keer zat er een hand op mijn mond en lag ik op de grond. Louis sloeg een paar keer in mijn gezicht en vroeg toen of ik me over gaf.
"Dacht het niet!" riep ik en ik schopte hem in zijn maag.
Hij viel op de grond en ik bond hem vast.
" Laatste woorden?" vroeg ik.
" Goed gedaan Hazza" glimlachte hij.
Ik schoot hem 'dood' en zakte toen tegen de kast aan.
" Goed gedaan Harry, je bleef rustig! Ik denk dat je binnenkort je opleiding al wel kunt afsluiten!" glimlachte Zayn en hij sloeg een arm om me heen.
" Kom, laten we Louis los maken en de rest weer bijbrengen" grinnikte ik.
Ik maakte Louis los en omhelsde hem.
" Zayn heeft gelijk, je bent al bijna voltrained (A/N: is dat wel een woord? xD)" glimlachte hij.
De rest kwam nu op me af en trok me in een groepsknuffel.
" Sorry voor alle blauwe plekken" grinnikte ik.
" Ach, die gaan wel weg joh.. Met een weekje zijn ze wel weg" glimlachte Michael.
"Tomlinson?! Ik wil je even spreken" hoorden we iemand roepen.
" A-oowhh.. Wat heb ik nu weer gedaan" grinnikte Louis.
Hij liep naar de deur en volgde meneer Payne.

Louis' pov
" U wilde me spreken?" vroeg ik.
" Ja, hoe gaat het met je?" vroeg meneer Payne.
" Uhm, goed? Hoezo?"
" Gewoon, je moet toch ergens een gesprek mee beginnen?" grinnikte hij. " Maar goed. Ik zie dat Styles al ver gevorderd is. Heeft hij zijn angst overwonnen?"
" Daar waren we net mee bezig en volgens mij wel ja" glimlachte ik.
" Denk je dat hij over een paar dagen zijn eindopdracht kan doen?" vroeg Payne.
" Ik denk het wel."
" Goed, hij krijgt twee dagen om zich voor te bereiden. Jij helpt hem daarmee maar zegt niet wat hem te wachten staat, begrepen?"
" Japp"
" Succes"
"Dankuwel" zei ik en ik liep terug naar de zaal.
Ik kreeg 7 paar vragende blikken.
"Wat was er?" vroeg Harry.
" Oh gewoon, ik moest even naar de ziekenboeg om mijn arm te controleren" loog ik.
Ik keek Ashton aan met een eindopdracht-gesprek-blik. Hij knikte als teken dat hij het begrepen had.
" Harry, ga jij anders vast naar huis, ik moet nog wat dingen regelen. Neem Zayn mee als bescherming, ik wil namelijk niet dat jij alleen over straat gaat omdat Jacob's vriendjes nog steeds rondlopen.. Ik zie je vanavond wel" glimlachte ik.
Harry keek me wat vaag aan, maar stond samen met Zayn op en ging naar huis. Toen ze weg waren begon ik met praten.
" Hij heeft over twee dagen zijn eindopdracht" begon ik.
" Laat me raden... Wij moeten hem bedenken?" vroeg Niall.
Ik knikte.
"Goed... Laten we er maar 1 bedenken dan.." zuchtte Michael.
Plotseling lichtten de ogen van Calum op.
" Ik heb het!" Hij vertelde zijn plan en ik keek hem met grote ogen aan.
" Meen je dat serieus?! Okay..."