Playful Kiss (PSbook2)

17.Sorry

Minah's POV

*Dingdong*

Nag tinginan kami ni Red ng may mag doorbell.

Tumayo ako, pero pinigilan ako ni Red at hinawakan 'yung wrist ko.

"Ako na."  Red said.

I look at him and smile. Dahan dahan kong inalis 'yung pagkakahawak niya sa wrist ko.

"Ako na." I simply said at tumayo na.

Pagkabukas ko ng door. Nagulat ako sa nakita ko.

"Kung nandito ka para mang gulo, mabuti pang umalis ka nalang."

Isasarado ko na sana 'yung pinto pero hinarang niya 'yung kamay niya.

"No. I'm here to tell you something."

"Sino ba 'ya-- Veronica?"

Napatingin ako kay Red na nasa likod ko na ngayon.

"What are you doing here?" Red asked curiously.

"Pwedeng papasukin niyo muna 'ko?"

"If it's about your sister then--"

Hindi niya na pinatapos si Red.

"It's not only about her, so can I come in for a while?" Mahinahong sabi niya.

Tumingin sa'kin si Red. Tumango lang ako sign na okay lang na papasukin siya.

~*~

Nilibot niya 'yung paningin niya bago umupo.

"Nice condo." She said kasabay ng pag upo niya sa couch.

"What do you need?" I asked. Katabi ko si Red sa couch at si Veronica naman sa harap namin sitting on a couch too.

"Well I'm here to tell you that you guys have nothing to worry about." Veron said.

"What do you mean?" Red asked.

"I know everything. I know what my evil sister did. I hate you."  Tumingin sa'kin si Veron. "But that does not mean that I will do what Danica did. I'm not desperate as she is. Binu bungangaan lang kita, but I'm not hurting you physically, and because I hate my sister more than I hate you. I talk to my dad to stop what he is planning. I explained everything to him. Lucky he's smart enough to understand me. I tell everything. Now my dad is on us."

Nagulat ako sa sinabi ni Veronica. Is she helping us? Anong nakain niya at nag iba siya.

"If that so. Thank you."  Red said.

Veronica smiled.

"Don't expect that I changed. Actually I did it for myself. Since I don't want my sister to be happy. And of course everybody knows that I like you" Tumingin siya kay Red. "So I don't want to see you on a jail."

Veronica said.

"Okay lang. Thank you pa rin."  I said with a smile.

Ngumiti siya. 'Yung halatang plastik na ngiti.

"Don't thank me. Baka magulat ka isang araw may gawin akong mas higit pa sa ginawa ng kapatid ko."

She said.

"Sana wala." I simply said.

"Sana nga." She said kasabay ng pag tayo niya.

"Oh siya. I need to go." She said. Tumayo na rin kami ni Red.

"Bye Red." She said and kiss Red on cheeks. Mag sasalita sana ako kaso bigla siyang tumungin sa'kin and smile.

"Bye Minah." She said kasabay ng pag beso niya sa'kin.

Ugh! Chumansing pa ang bruha.

~*~

"So everything was okay." Red said. Nakaupo siya sa may kama habang naka sandal sa pader. Naka dikit kasi sa pader 'yung kama ko. Yes nasa kawarto ko ngayon kami.

"I don't think so." I said. Nakahiga ako habang nakaunan sa lap niya. Nilalaro niya din 'yung buhok ko.

"Is it still because of the baby?"  He said.

Pinilit kong ngumiti.

"Every time na nakikita ko si Danica at 'yung tiyan niya. Bumabalik 'yung sakit. Sakit na alam kong hindi ko na dapat maramdaman ngayon, pero hindi ko alam, sa tuwing naiisip ko 'yung sitwasyon. Nasasaktan ako." I said nakatingin lang ako sa may kisame.

"Naiintindihan kita, but we need to accept it."

Tumingin ako sa kanya.

"I need to accept it. Kailangan kong tanggapin na 'yung taong mahal na mahal ko, may anak na sa iba. Is that what you mean?"

I asked.

"Hindi mo ba siya kayang tanggapin?"

Umiwas ulit ako ng tingin.

"I can. Pero kasi.. Hindi ko maiwasang masaktan."

"Sorry kung dinala kita sa gantong sitwasyon. Ayokong nakikita akong umiiyak, pero ako pa 'yung naging dahilan ng pag iyak mo. I'm really sorry for what happened. I love you and I will always do."

He said kasabay ng paghalik niya sa noo ko.

"I love you too..." Huminga ako ng malalim. "Kahit ang sakit sakit na." Dagdag ko.

"Sorry. Sorry talaga." He said at niyakap ako kahit nakahiga ako.

Pumikit nalang ako bago pa tuluyang maiyak ako.