The Love Will Lead Us Back❤

[Chapter 4. ]

[ Chapter 4. ]

B O N D I N G W I T H H I M

Mitch's POV

Wooh! Buhay nga naman, nakaka stress. Kaya para mabawasan yung stress ko, tinawagan ko Si Kurt para mag praktis.

Dialing Kurt...

"Hello, Kurt?" Tanong ko sa linya .

"Mitch?" Sagot naman niya.

"Ahh, Oo Kurt. Praktis tayo ngayon Please?" Stress Reliever lang.

"Sige, Saan ba?" Agad na tanong niya.

"Sa bahay nalang Kurt. Text ko yung Address namin." Mas maganda ba sa bahay?

"Sige." Pinatay niya na yung phone kaya hudyat na yun para I text yung Address namin.

To. Kurt
Blk 2 Lot 8 Narra Street. ......

Pagkatapos ko I text, umakyat na ako sa kwarto at naligo. Nag polbo lang, nag suklay at nagbihis ng t shirt na may naka sulat na Be Yourself at tokong na hanggang taas ng tuhod. Okay na siguro to.

Ding Dong!

Baka Si Kurt na yun. Bumaba agad ako at pinag buksan siya. Wala kasi si Manang at yung ibang maids. Nag grocery kasi sila.

"Pasok ka Kurt." Nilakihan ko yung pag open ng pinto.

"Hmmm, Ikaw lang nandito?" Tanong naman niya.

"Ahh, Hindi andito yung mga maids ko pero wala sila Ngayon nag grocery." Sagot ko naman.

"Mamaya na tayo mag praktis kain muna tayo, Kurt." Hinanda ko na yung Plato kutsara at yung ulam. Adobo yung ulam. Si Manang ang nag luto bago siya umalis.

"Upo ka na Kurt." Sabi ko naman.

"Ok." Ako lang ba o kayo rin? Napapansin niyo ba yung cold na Kurt ngayon?

"Ahhh, Kurt May problema ba?" Tanong ko habang kumakain.

"Wala, Kumain ka na." Sabi ko nga wala diba?

Hindi na ako umimik dahil ako pa ang mapag buntungan ng galit nito. Ang bipolar niya,Grabe.

.

Nandito na kami ngayon sa sala. Dito kami mag papraktis no. Alangan naman sa banyo.
Aghh! Ang awkward talaga. Ang tahimik kasi ng kasama ko. Para tuloy ako lang ang nandito.

"Kurt, wag na kaya tayong mag praktis? Tara bond na lang tayo,para naman maging okay ka na at di ka na cold sakin." Sabi ko habang nakangiti. Sinadya ko talaga iparibig sakanya yun.

"Wag na." Ano pabebe pa?

"Tara na!" Nahila ko siya patayo at bumagsak sakin. Putspa! Naka ano nasa ibabaw ko siya. Takte.

"Ahhh, Kurt. Ang bigat Mo." Pag iiba ko. Naka tingin ako sakanya sa mata. Pero di pa rin siya umaalis. Ano ba problema nito?

"Kurt! Aray ko ang bigat Mo!" Hindi naman talaga siya mabigat. Ang awkward kasi.

"Sorry, Pasensya na. Mitch." Wooh! Buti naman.

"Okay lang. Tara na?" Masigla Kong sabi sakanya.

"Sige." Buti naman pumayag siya.

.

Nandito kami ngayon sa Mall. Una na naming pinuntahan yung arcade. Dun sa may basketball basta yun. Tig isa kami siya sa kaliwa ako sa kanan. Huhuhu 37 palang shoots ko samantala siya 109 na! Daya!