Mitch's POV
Papasok pa lang ako ng school at samut-saring bulungan na ang sumalubomg sakin. Ang mga tingin nila ay parang gusto ng pumatay. Siguro kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa ako namatay. Dumaan lang ako at iniwasan ang mga estudyanteng nagbubulungan. Habang dumadaan ako ay parang nakakalikha ng isang daan kung nasaan ay naroroon ako dahil patuloy silang gumigilid. Ngayon ay parang center of attraction na talaga ako.
"Look who's here," tumingin ako sa nagsalita. Siya lang naman ang Queen bee sa campus. With her accomplice.
"Why?" I asked immediately. May klase pa ako at ayaw Kong malate.
"Why ha? Ikaw lang naman ang dahilan kung bakit nasa hospital si Kurt at mas malalala coma pa siya." Sigaw nito sakin. Napakunot lamang ang noo ko sa narinig. Alam ko na ang kahihinatnan nito.
"What are you talking about? What I have done?" Curious face drawn to mine while waiting for her reply. She just smirk and laugh like an Id*ot.
"What have you've done? Ang tapang mo rin sabihin yan eh no? Siguro your happy now because Kurt is in coma! You've broke up with him right? He's in pain while your with what did you call him? 'PAA'?!" Natahimik lang ako sa sinabi nito. Never I've ever broke up with him. He broke up with me for Pete's sake!
"No! I didn't broke up with him! He broke up with me! I didn't want that to happen, but he does! I'm in pain that time! I am still pain right now. Did you think I am happy? No! You're all wrong! Masaya ako oo, nung kami pa But now, where not! Hindi na kami And you didn't know my feelings right now so shut the f*ck up!" I exclaimed. I am totally mess. I ran as I could. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Takbo lang ako ng takbo at dinala ako ng paa ko sa parke ng eskwelahan namin. This was suppose to be are play ground before. Nung kami pa. Playing around, teasing around.
I'm crying right now. Everyone See's me thinks that I am crazy 'cause I didn't know what am I going to do now. It hurts, it hurts like burning. Hindi ko ginusto ang nangyari. Sinong tao ang gugustuhing maaksidente ang kapwa niya tao? Maybe the others but not me! I loved him as much as I do. Masakit dahil ang alam ng lahat kasalanan ko ang pagkakaaksidente ni Kurt. Wala akong ginawa! Hiniwalayan niya ako diba? Ang iisipin ng iba syempre, ang arte ko. Bakit hindi ko pa siya pinatawad? Hindi ganoon kadali 'yun. I'm still suffering. Siguro someday? I don't know.
"Mitch.." One familiar voice came on my back. I know him.
"PAA.." When I saw him, I cried loud. Hindi ko na kayang pigilin ang mga kinikimkim ko. Kailangan ko ng taong masasandalan at makakapitan. Ayoko ng ganito.
"Shh, don't speak. Just cry. Iiyak mo lahat. Nandito lang ako Mitch. 'Wag mong pigilan yang sakit na nararamdaman mo." He hugged me and so do I. I just cry until I stopped. I don't know, I think nagsawa na ako?
"Prince Addison Angeles, Thank You. " I murmured. Hindi ko alam ang gagawin kung wala siya. Masaya akong nagkarron ako ng kaibigang kagaya niya.
"Sorry, Mitch." Nagtaka ako sa sinabi niya. Sorry? Bakit naman siya magsosorry?
"Ha? May nagawa ka bang kasalanan? Bakit ka nagsosorry?" Takamg tanong ko sa kanya. Tumingin siya sakin at parang may gusto siyang sabihin.
"Wa-wala. Tara? Pasok na tayo. Malamang nagdidiscuss na ang prof." Ngumiti lang ito sakin at nauna nang tumayo. Sumunod lang ako sakanya sa likod. Hayys ang gulo niya.
***
"Huy, POTCHIE!" Anak ng tipaklong! Grabe naman to si Paa manggulat!
"Bakit ka ba nanggugulat?!" Asar Kong tanong dito. Nasa canteen kami ngayon, kakatapos lang nang discussion. Ayun, late kami. Buti nalang mabait si Prof at pinapasok lang kami.
"Eh tulala ka na naman eh! Hayys Potchie alam Kong pogi ako at alam ko ring nahulog na ang loob mo sa.." Hindi ko na pinatapos ang sa sabihin niya at tumusok na ako ng fries sa tinidor at ipinasok sa bibig niya.
"Ang kapal din ng mukha mo po. Kanina ang bait bait ngayon naman ang assuming. Kailan ka ba titino ha PAA?" Nginuya niya lang yung fries at Tatawa tawa.
"AH, kamusta na kaya siya?" Biglaan ko lang nasabi. Hayys ang bibig ko ayaw makontrol kaasar.
"Kung nasasaktan ka pa, wag mo muna siyang isipin. Magiging okay lang siya. Makakaapekto lang yan sayo POTCHIE." Mahinahon niyang sabi habang sinasawsaw ang fries sa ketchup.
"Opo na! Ang kj mo PAA!" Ngumiti lang siya at kumain na. Sana nga ayos lang siya. Hindi ko kakayanin kapag may nangyaring masama sakanya. kasalanan ko nga siguro kung ba't siya nagkaganon.
"Ayy, PAA samahan mo ko bukas ah, dalawin natin si Kurt. Sabi kasi ni tita, inaasikaso nila ang papeles kung ano ang mga nangyari Kay Kurt walang magbabantay. Ha?" Pagiiba ko ng topic. Sandali siyang napahinto at agad namang Ngumiti.
" Sige, wala naman tayong gagawin bukas. Tutal Sabado naman. Sunduin nalang kita sainyo ng 8:30." Tinapos na namin ang pagkain at umalis na sa canteen. Naglakad lakad kami at nakarating na kami sa next subject.
Pumasok lang kami kasi medyo maaga pa naman at wala pang masyadong tao. Umupo lang kami at nagsimula nang magbuklat ng mga notebooks at libro. Sa pagkakatanda ko kasi may short test kami ngayon. Ewan ko nalang sa iba Kong kakalse kung natatandaan nila. Kapag kasi may test kami, kailangan maaga ka ng 10 minutes sa natural niyong oras ng pagpasok. Eh 15 minutes nalang at may 5 minutes nalang silang natitira. Kundi, Hindi sila makakapag test. Yun kasi ang patakaran ng teacher namin. Strict kasi eh. Yan niyo na.
"Okay, Class ready your papers." Sakto namang dumating ang teacher konti palang kami. Nginitian ko lang si Prince at naglabas na ng gamit. Bahala na ang mga late. Kinakalimutan kasi yung schedule ng test, mga naglalakwatsa lang yung mga yun eh.
"Ma'am! Sorry we're late!" May mga gusto pa sanang humabol kaso di na pinapayagan ni Ma'am. Kung nagpumilit ka naman ay diretso kang Detention. Kaya ayun, nasa labas silang lahat. At take note bawal umalis doon. Kailangan hanggang sa matapos kami.
----
"Answer the test in 45 minutes. Magche-check tayo ngayon para malaman ko ang mga nagrereview sa hindi. Pass the test now!" Buti nalang talaga medyo maaga kami at nakapag review pa ako. Yung iba namang topics, stock knowledge nalang tutal 'di naman ako boba. Haha.
"40 minutes to go!" Nakaka- 1/4 na ako ng sinasagutan ko ng sumigaw si Ma'am. Nilagtawan ko kasi yung ibang di ko sigurado. May sagot naman ako kaso 'di ko talaga sure. Wala kasing choices e.
"Euphoria?" Medyo na-excite ako ng mabasa ko yung bigyan ng meaning. Buti nalang talaga at stan ko ang BTS. Meron kasi silang bagong kanta, si Jungkook mylabs yung kumanta 'non' syempre alam ko. Supportive ARMY ako e. Hahaha.
Natapos ko ng sagutan yung test nang nagsabi si Ma'am na times up. Pinasa namin ang test papers at pinagpalit ito sa kabilang group. 2 groups kasi kami sa isang section. Nasa group 1 ako. Pinasa na samin yung papel ng group 2 para checkan. Sakto namang nakatapat sakin yung papel ni PAA. Waw! Ang hahaba ng sagot niya infairness.
"Sinong naka-perfect?" Tanong ji Ma'am matapos naming check an yung test papers. Wala namang nagtaas ng kamay, pero humabol si PAA at nagtaas ito.
"Maam si Mitch po!" What?! Ako perfect? Eh hinulaan ko nga lang yung iba e.
"Oh, congrats Ms. Rivera!" Nagsipalakpakan naman ang iba at yung iba ay nanatiling hindi gumagalaw.
"Thanks, Ma'am. " Medyo nahihiya kong tugon.
At doon natapos ang long tiring day ko.
🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠🏠
It's been awhile nung nag update ako. Medyo ginanahan kasi ako ngayong walang pasok. Hahahaha. Sana nagustuhan niyo yung chapter, kahit sobrang late na. And sorry sa wrong grammar. I'm still learning. Sawamat <3
Votes and comments are highly appreciated💕
-jezzcepeda22
BINABASA MO ANG
The Love Will Lead Us Back❤
Teen FictionThe Love will lead us back together again. A Love story that will make us again. A love story that will make me cry a thousand times But Love will make me realized that I can smile a million times Love can make us hurt like Hell. Broke and also p...