The Love Will Lead Us Back❤

[ Chapter 26. ]

Alex's POV

Hello Guys! Naalala niyo pa ako? Sa nga nakakaalala Love ko na kayo! Sa nga Hindi, bahala kayo 'di tayo bati. Joke. Ako Yung kasama ni Master Kurt nung first day of school.

So yun nga, Nandito kami sa Private Room namin. Si Kurt ayun! Tulaley! Oy di ako bakla! Lalake ako!

Tahimik nga kaming lahat dito eh. Wala naman kasi talagang may balak magsalita. Wala din namang ikukuwento. Malay ko ba kung bakit aabay sabay pa kaming lahat na nandito.

"Uy! Tumigil ka nga Ken! Ang kulit mo! Crush mo siguro ako 'no? Bakit mo ba pinipisil pisngi ko? Mashakit nga eh!" Pagmamaktol no Kent. Yung twin.

"Aba! Nagsimula nanaman Yung dalawa." Singit ko.

"Eh! Bakit ba! Wala kasi akong pisngi eh. Pero gwapings pa din." Bawi in Kent.

"Anong walang pisngi?!" Sigaw ni Ken.

"Hahahaha! Kung wala kang pisngi 'di ka tao!" singit ko nanaman.

"Epal ka nanaman dyan Alex!" Tumawa lang ako ng malakas tapos nakita Kong nakikitawa na din Yung iba.

"Wala ka palang pisngi eh!" Sabi naman nung isa.

"Di ka pala tao!" Nagsitawanan lang kami lahat ng Maya Maya ay tumayo na si Kurt at nagdabog paalis.

"Anong Problems nun?" Nagkibit balikat lang kami tapos tuloy tuloy na nagsi tawanan.

😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮

***

Umalis ako sa PR namin dahil sa inis. Problemado pa din kasi ako sa mangyayari sa buhay ko. Hindi ako matanggap ni Mitch tapos may t*rantadong lumalapit sakanya Yung PAA na tinatawag niya? Amoy paa siguro yun.

Tapos Yung fvck na wedding! Tsk! Bwisit talaga. Paano ko ba papatigilin Yung wedding? Hindi ko naman mahal si Jessica eh! D@mn that Girl!

Sumakay ako ng kotse ko at pinaandar ito. Hindi ko alam kung saan ako pupunta kaya dumiretso nalang ako sa bar. Iinom muna ako at kakalimutan ko muna lahat kahit ngayon lang.

"Isang Pinaka matapang na alak dito." Bungad ko sa bartender habang umupo sa high stool.

"Ito po sir. Enjoy!" Tumungga agad ako ng is a pagkatapos Kong salinan sa maliit na baso.

"Looks like your have a problems mister." May lumapit na babae pero di ko na pinansin.

"Cheers!" Hindi ko alam pero naki cheers din ako sa babae at patuloy lang ang pag inom ko.

Maya Maya naramdaman ko nalang Yung kamay bang babae sa chest ko. Tunanggal ko ito dahil alam Kong gusto niya na may mangyari. Akala niya, di ako papatol sakanya.

Umalis na ako sa pagkaaupo at iniwan Yung babae. Wala akong pake sa mga ganon. Hindi siya dapat pinapansin kung ganon lang siya. Hindi dapat ginagalang ang ganong babae. Nakakahiya siya kababaeng tao siya pa Yung nagpapakita ng motibo para bastusin.

Kahit na nahihilo na ako ay nag drive ako ng kotse. Habang nag dadrive ako at parang gusto ko bang masuka at matulog pero pinipigilan ko ito ng bigla nalang...

Blag!!

***

Mitch's POV

Nandito ako ngayon sa hospital dahil may tumawag sakin na emergency daw. Nabunggo daw si Kurt habang nag mamaneho at ang unang nakita daw nila Yung phone ni Kurt na ang tanging contact lang ay ako.

Lumabas ang Doctor mula sa loob ng Operating Room at tila may hinahanap. Lumapit naman ako at nakita niya ko kaya naman medyo kinabahan ako kasi..

"Doc, kamusta na po Yung pasyente?" Panimula ko.

"Iha, ikaw ba ang GF nang lalaki? Naku, mukhang komplikado ang lagay niya dahil sa natamong bagok sa ulo at ilan ilang bubog dito. Mabuti nalang ay dinala agad ito sa Hospital kundi manganganib talaga ang pasyente." Kinabahan ako sa sinabi nito kaya naman sinundan ko ito ng tanong.

"Doc, ano pong ibig sabihin nito?" Nag aalala Kong tanong. Kahit wala na kami ay may pakealam pa rin ako sakanya kasi naman may pinagsamahan din kami.

"Magiging coma siya ng ilang months at may chance na magka amnesia ito dahil sa bagok sa ulo. All you have to do is pray and wait for the patient to wake up." Ngumiti Yung Doc.

"Salamat po Doc. At... Di ko po siya BF." Tumawa lang ito at sinabing may gagawin pa. Sinabi din niyang pwede nang pumasok sa loob ng nilipatang kwarto pero bawal pa hawakan at kailangan may mask.

Pumasok na ako sa loob at nanghina sa kalagayan ni Kurt ngayon. Parang may tumudok sa puso ko nang nakita siya. Nakakamiss din siya ng sobra.

Kung lumaban tayo ng parehas dati siguro kami pa din at Hindi sana mangyayari ito. Naalala ko bigla Yung mga kaibigan ni Kurt. Paano ko kaya sila macocontact? Wala naman kasi akong number nila.

"Kurt? Kurt? What happened?" May narinig akong nagsisigaw sa labas ng kwarto na hinahanap si Kurt. Siguro parents niya yun.

Bumukas ang pinto at tila natigilan siya ng nakita ako. Nagulat siya at bigla akong niyakap. Si tita nakakamiss din.

"Oh my Gosh! Mitch kamusta ka? Okay ka lang ba? Ano bang nangyari?" sunod sunod na tanong nito.

"Ahh di ko rin po alam. Tinawagan lang po ako ng emergency at sinabing nabunggo po si Kurt nang nagmamaneho ng truck."

"Bakit naman mabubunggo si Kurt eh magaling naman yun mag drive?" Tumingin ito sa akin na may pagtataka

"Hindi ko po sure pero ang pagkakarinig ko ay lasing daw po si Kurt nung nagmamaneho." Nabigla ito at bigla nalang umiyak. Nakalimutan Kong may kasama pala siya. Isang middle age na lalaki. Asawa niya ata. Nakatingin lang ito sa akin ng masama.

"Okay lang yan ma, gagaling ang anak natin. Tatagan mo lang ang loob mo." Niyakap niya lang ang ginang pero patuloy parin ito sa pag iyak.

"Iha, pwede ka nang umalis. Salamat nalang sa lahat." Nagsalita ito at parang inuutusan ako. Hinayaan ko nalang ito at inayos kp na ang gamit ko para lumabaa.

"Mauna na po ako." Pagpapaalam ko ngunit nanatiling umiiyak si tita at hinahagod ito ng ginoo.

Tuluyan na akong lumabas at sakto namang nakasalubong ko ang isa sa kaibigan ni Kurt. Yung isa sa kambal.

"Ahh andun si Kurt sa room 307 kasama ang parents niya." Pagpapaalala ko.

"Salamat, Mitch." Ngumiti lang ako at sumakay na ng elevator pababa.

😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳

Votes and Comments are highly appreciated 😍