The Love Will Lead Us Back❤

[ Chapter 15. ]

[ Chapter 15. ]

S  U  N  S  E  T
T  O  G  E  T  H  E  R😘😙

Mitch's POV

Aysus! Ito talaga Si Micah. Kung 'di pa kami nakapunta agad dito ni Kurt, Hindi pa namin malalaman na sasabay pala siya Kay Nathan. Hindi man lang nag text sakin. Kinikilig na siguro 'to ngayon.

“Ahh, si Micah Hindi na ata sasabay satin. Tingnan Mo o,” Tinuro ko sila Micah at Nathan habang sumasakay siya sa Passenger seat at umikot na Si Nathan para sumakay sa Driver Seat.

“Sige, tayo nalang dalawa. May Surprise pala ako sayo Mitch, ”Pinasakay niya na ako sa Passenger seat. Kagaya Nang kila Micah kanina.

“Okay. Pero saan tayo pumunta?” Ngumiti lang siya at inistart ang kotse. Yung kotse niyang Red Ferrari. Big time 'no?

Hanggang ngayon Hindi ko pa rin Alam kung saan kami pupunta. Tinignan ko yung sign na nakalagay sa taas. I gulped nung nakita Kong Nasa Zambales kami. Anlayo na pala namin. Hindi ko Alam.

“Kurt, bakit dito tayo sa Zambales?” Tumingin siya saglit at tumingin ulit sa harap.

“Dito yung Surprise ko sayo, Mitch.” Hinawakan niya yung kamay ko at pinatay na ang engine ng kotse.

Pinag buksan niya ulit ako at Sabay kami naglakad papunta sa isang Restaurant. Pagpasok namin, kami lang yung tao at yung Manager ng restaurant. In assist lang kami sa may pinaka gitnang table. Binigyan naman ako ni Kurt Nang roses.

“Is this your surprise?” Napamangha na lang ako dahil sa ganda ng restaurant. Tapos may mga nakasabit pang hearts.

“Yeah, hindi Mo ba nagustuhan?” Nagulat naman ako sa tanong niya kaya agad akong sumagot.

“Syempre nagustuhan ko. Ang ganda kaya,” Tumawa siya nang halakhak.

“Bakit?” Tanong ko.

“Para ka kasing bata kapag namamangha” Psh, Yun lang pala eh.

Maya Maya, dumating yung order ni Kurt. Hindi ko nasabi sainyo kasi naman Hindi ko Alam ang mga dishes dito. Meron ditong Shrimp na may kalabasa tapos noodles na may green na Ewan. Ano yun?😌😌😌

“Hindi ka ba kumakain niyan?” Tanong naman ni Kurt.

“Hindi! Okay lang. Gusto Kong matikman.” Nagsimula na kaming kumain Pero parang ang awkward.

“Ahh, Kurt.”    “Mitch”
Anak ng! Bakit pa kami nagsabay? Nakakahiya.

“Ikaw na mauna, ” sabi ko. Geez~ Feeling ko namumula ngayon yung pisngi ko.

“Mitch, Gusto ko na mag paalam sa parents Mo.” Nagulat ako sa sinabi niya. Alam niya ba kung nasan ang parents ko? Nasa Korea sila. Nag iisang anak ako at iniwan muna nila ako Kay Manang Isidra. Nag tatrabaho sila sa Company.

“Pero Nasa Korea sila.” Ngumiti lang siya at hinaeakan ang kamay ko na nakapatong sa table.

“Mag kaibigan ang parents natin. Nasa Korea din sila at sa mismong company niyo sila nagtatrabaho. Pero minsan lang kasi may other company pa sila.” Nakahinga naman ako ng maluwag ng maalala Kong may kinukwento sila Mommy and Daddy sa akin na kasamahan nila sa Trabaho nila. Siguro yun na nga.

“Hindi pa naman kita sinasagot ah?” Medyo nasira ata mood niya eh.

“Okay lang para kapag na sagot Mo na ako. Alam na ng parents natin.” Kumain lang siya ng kumain tapos biglang tumayo. Ano problema nun?

“Kurt, Saan ka pupunta?” Tumingin siya pero naglakad papunta sa may orderan.

“Tara, may pupuntahan pa tayo.” Tumayo na kami at sumakay sa kotse niya.

“Alam Mo ba, Malapit na kita sagutin.” Sabi ko habang nakatingin sakanya. Hahaha totoo naman eh, malapit na.

Bumalik naman siya sa Sweet na Kurt. Tapos naglalambing lambing pa. Hwehwehwe.

“Mitch, naboboring ka ba sakin?” Natawa naman ako sa sinabi niya. Hahaha wala kasing Alam eh.

“Hindi no! Hindi Mo kasi Alam" Unti unti na akong nahuhulog sakanya. Kahit medyo bipolar siya, sweet naman. Feeling ko nga, safe ako kapag kasama ko siya.

“Ano?” Psh, Hindi niya siguro narinig. Bahala siya diyan.

“Wala, Alam Mo kapag may puntos talaga kapag nanliligaw ang ibibigay ko sayo, 95 points.”

“Aish! Bakit 95 points lang? Bakit Hindi 100?” Aysus! At at ka lang eh.

“Kapag 100 na yan, sasagutin na kita. Konti pa Kurt.” Nandito kami ngayon sa isang malaman garden na lugar at kita Mo dito yung paglubog ng araw.

Sinandal ko yung dulo ko sa balikat niya at Sabay naming pinagmasdan ang sunset. First time namin parehas mag kasama sa paglubog ng araw. Sana Alam ng parents ko na may nanliligaw na sakin.

“Hindi ka magsisisi kapag sinagot Mo na ako.”

“Bakit naman?” Nakatingin lang ako Kay Kurt habang hinihintay ang sagot niya.

"Kasi gwapo Boyfriend Mo,” Natawa nalang ako sa sinabi niya.

“Swerte Karin naman eh. Ang ganda ng Girlfriend Mo.” Tumawa din siya at we're now laughing and the sun totally set.

🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌🙌

Votes and Comments are highly appreciated.

Enjoy po ang Update ko ngayon😘

-JezzCepeda22