Umut Kırıntıları (Askıya Alındı!)

16.x

Yeni bölüm gelmiş eh bir hoşgeldinizinizi alır. Bu bölüm 2 part halinde olacak ve biliyorsunuz ki hikaye bu bölümden sonra ufak bir askıya alınacak. Aslında almamdaki en büyük amaç hikayeyi düzenleyip daha uzun bir hale getirmek. Biliyorum kötü bir yerde bıraktım ama sizde biraz UmAy çiftini özleyin. Askıdan sonra daha farklı şeyler olacak bilginizde olsun.
Neyse ben daha fazla tutmayayım sizi ama diğer hikayelerime de bakabilirsiniz.
İyi okumalar!

Bölüm Şarkısı; Koray Avcı- Sen (Multimediada var!)

⚫⚪⚫

Merdivenlerden sürüklenen genç kız için hayat bir hayli zor ve acımasızdı.
Üstelik şu an onu bu şekilde yukarıya doğru çıkaran adam genç kızın yalvarışlarına kulak tıkamış, hiç bir şey duymuyordu.
Odanın kapısı sert bir şekilde açıldığında genç kız umudunu yitirmişcesine adamın yüzüne baktı uzun uzun.
Karşısındaki nefes nefese kalmış adam kırmızı görmüş boğa misali karşısındaki genç kıza odaklanmıştı.

⚫⚪⚫

"Ne yapacaksın bana aşağılık herif! Zorbanın tekisin sen Ayhan! Duydun mu beni! Zor-ba! İki kolumdan tutup zorla yukarı çıkardığında korktuğumu falan mı sandın? Ne sanıyorsun sen kendini? Adam mı?"

"Umut! Düzgün konuş benimle!"

"Konuşmuyorum lan! Konuşmuyorum. Rahat bırak artık beni Allah'ın cezası! Ne yaptım ben sana ne! Neden beni zorla bu evde tutuyorsun neden?"

"Ne yaptın ha? Çok mu öğrenmek istiyorsun Avukat Hanım? "

"Söyle hadi. Ne yaptım ben sana!"

Karşıma geçip elimi göğsüne koyduğunda hala ne demek istediğini anlamamıştım.

"Sen bunu kendine esir ettin Avukat Hanım. Acımadan, düşünmeden kalbimi kendine esir ettin! Kör olan bu kalbim senden başkasını görmez oldu!"

"Süslü cümlelerle bu yalanlarına inanacağımı sanıyorsan yanılıyorsun Ayhan!"

"Yalan ha!"

"Anlama zorluğu mu çekiyorsun buruşmuş zeytin? "

"Ben sana yalanı gösteririm!"

Kolumdan tuttuğu gibi beni yatağa savurmaya çalıştığında engel olmak istemiştim. Geri geri kaçmaya çalışıyor, bir çıkış yolu bulmak istiyordum.
Gözlerimi kapıya diktiğimde kapıyı kilitlemiş, anahtarı cebine atmıştı.

Bana tek seçenek kalmıştı. 
Pencereden atlamak.

Gerçi evin 3. Katındaydık nasıl atlardım bilmiyordum ama pencerenin önündeki demirleri daha önce hiç görmemiştim.
Yani bu planda suya düşmemiş aksine suda boğulmuştu.

Ayhan düşüncelerime boğulduğumu fırsat bilip beni yatağa ittiğinde ellerim ve ayaklarımı boş yere sallıyor bir yerine gelip canını yakmak istiyordum.

Sırtımı yatak başlığına dayatıp ellerimi başımın üzerine kendi elleriyle mengene gibi sarmaladıktan sonra gözlerimin içine bakıyordu.
Tek çarem yalvarmaktı. Başka hiç bir şeyim kalmamıştı elimde.

"Biraz önce söylediklerim için üzgünüm. Ağzımdan kaçtı."

"Aa! Sizin gibi bir avukata yalan söylemek hiç yakışmıyor Avukat Hanım."
"Ayhan lütfen bari anlaşalım. Tamam gitmeyeceğim ama sende beni rahat bırak."

"Rahat bırak ha! Ulan kocacım ben senin kocan!"

Kan dolaşımı damarlarıma sığmamaya başladığında bir anlık öfkeyle konuşmaya başladım.

"Ne kocası Ayhan. Ne kocası. Zorla getirdiğin yetmiyormuş gibi birde zorla evlendik biz! Sevmediğim bir adamla evlendim ben!"

"Sevmediğin ha! Neden sevmedin peki? Neden?"

"Ç-çünkü sevgilim var."

"Yalan söyleme! Sevgilin olmadığını biliyorum."

Nereye kalacağımı bilmediğim gibi ne söylediğimi de bilmiyordum. Sevgilim yoktu ama şu buruşmuş zeytini derhal üzerimden atmam gerekiyordu.

"Neden inanmıyorsun ki Ayhan? Sana seni sevmediğini söylemiştim. Ne bekliyordun ki bunca sene sana gizli mektuplar yazdığımı falan mı? Sana bunun üvey annemin planı olduğunu söylemiştim."

"Sevgilin var ha! Peki neden o zaman sana her yaklaştığımda utanıp korkuyorsun ha. Neden?"

"Yalanın kuyruklusu! Ne korkacağım senden be adam! Bana yaklaştığındaymış. Ben çoktan onun oldum sen hala neyin derdindesin ha!"

Son söylediklerimle bileklerimdeki elin baskısı kat be kat artmıştı. Üstelik yüzüme, gözlerime öyle bakıyordu ki kısa bir süreliğine soğuk suyun altında kalmış gibiydim.

"Onun oldun ha. Sen o adamın oldun! Demek öyle Umut! Bak bakalım sen o adamı seviyorken sana kim sahip olacak!"

"Açık konuşsana Ayhan! Senden korktuğumu sanma!"

"Bak bakalım kiminsin sen! Kimin karısı, kimin kadınıymışsın!"

Bana inanmadığına adım kadar emindim ama yapacak hiç bir şeyim yoktu.
Ve tek yaptığım yangına körükle gittiğimdi.

⚫⚪⚫