Umut Kırıntıları (Askıya Alındı!)

14.x

Bölüm şarkısını çok severim. (Multimedia)  :) İyi okumalar!!   

Aklımdan def ettiğim iğrenç geçmişim film şeridini andırıp gözümün önünden geçerken yüzümü buruşturmaktan vazgeçememiştim. Vücudumdaki yaralar kendini iyileştirirken ruhumdaki çöküntüler sanki zincirlenmişti. 

Ne olursa olsun benim omuzlarıma bu derece yüklenilmesi canımı sıkıyor, üzüyordu. Ne kadar da acımasızdı insanlar.. Ne kadar da çaresiz.. 

Omzuma örtülen takım elbise ceketiyle üşüdüğümü yeni fark etmiştim. Ayhan yanıma oturup ellerimi büyük ellerine hapsettiğinde gözlerimi istemsizce kapatmış ve derin bir nefes almıştım. Çok yorgundum. Ruhen.. Bedenen.. 

Ayhan'ın kıkırdaması yeşil gözlerimin odağına ilişmesine sebep olurken neden güldüğünü merak etmiştim. Parmağıyla dudak kenarımı temizlediğinde neden güldüğünü anlamıştım. Biraz önce yediğim çikolata damak tadımı tatmin etmekle kalmamış dudaklarımı esir almıştı. 

Parmaklarını dudağımdan uzaklaştırmaüşeniyorum k istercesine kafamı hareket ettirmiş, oturduğum yerden hafifçe kaymıştım. Parfüm kokusundan uzak olan ceketi de katran karası gözlerini yüzüme sabitlemiş olan Ayhan'a bırakıp oturduğum yerden kalktım. 

Ona alışamazdım. 

                               *** 

Kapanan kapının sesi kulaklarımı doldurduğunda irkildiğim koltuktan kalkıp üzerindeki kravatı yatağa fırlatan Ayhan'a baktım. Onunla konuşmam gerekti. Acilen bu saçma 'evlilik oyununa' bir son verip hayatıma devam etmeliydim. 

Yüzüme odaklanıp açmaya çalıştığı gömlek düğmeleri uzun parmaklarına esir olduğunda ayakta kaldığımı farkedip odadan çıktım. Adam önümde soyunacaktı.! 
 

Merdivenlerden inip mutfağa ulaştığımda çaktırmadan Melek teyzeyi izledim. Beyazlayan saçlarını gizleyemeyen siyah baş örtüsü kahverengi gözleriyle uyum içerisindeydi.

Melek teyzeye seslendiğimde elindeki bardağı düşürüp bana döndü. Korkuyla yüzüme bakıp yere düşen cam parçalarını toplamaya başladı. Elinden firar eden kan damlası beni hayrete düşürüken elini tutup musluğun altına çekiştirdim.
Ağzındaki bir kaç inilti üzülmemi sağlarken Melek teyzeyi sandalyeye oturtuğum gibi merdivenlere koştum.
Son iki adım kala düşmekten kurtulduğum için gözlerimin içine bakan kömür karası gözlere bakakaldım.
Boynunun altındaki koku burnumu yakıp geçerken hayatın tek kokusu olduğunu anlamalıydım.