The Playboy's Little Angel

Chapter 11

GABBY'S POV

Break na tayo. Break na tayo. Break na tayo. Break na tayo. Break na tayo. Break na tayo. Break na tayo.

"Gab!"

Natauhan ako bigla.

"Gab? Okay ka lang?"

"h-huh?"

"sabi ko okay ka lang ba? kanina ka pa nakatulala diyan, may nangyari ba?"

sabihin ko ba? baka magdrama lang ako, tapos iiyak, tapos, mapahiya. Pero sure naman ako na joke lang yun ng drake ko. Diba?

"wala guys, nag daydream lang"

"mmmm, huhulain ko, future niyo ni drake? haha hindi na kami magtataka....(blah blah blah)"

future namin ni drake? may future ba talaga? eee, gab, ano ba naman to, sabing joke lang yun ng drake ko eh, wag kang maniwala dun gab, okay lang yan. sure ako pag magkita kami ang sasabihin nun 'Hi G!' ganyan naman talaga, tapos mauuwi sa pagka corny si drake. ang cute nga eh.. haha what are you worried about gab?

break na tayo. break na tayo. break na tayo. break na tayo. break na tayo. break na tayo. break na tayo. break na tayo. BREAK NA TAYO. B-R-E-A-K-T-A-Y-O. BREAK NA TAYO!

"hindi!"

nabigla ako sa nasabi ko. Napatingin ako sa paligid ko. Napalakas ata ang pagsabi ko, kasi nakatingin silang lahat sa akin.....including Drake...teka si Drake!
lumapit ako kay drake

"hi!" sabi ko

"uh, hi gab"

gab? ok.

"sabay ba tayo mag lunch mamaya?--"

"okay class in your seats"

ay, dumating na si sir.

"sige drake usap na lang tayo mamaya, byiiee" sabi ko nakangiti.

see.. everything's fine..

Everything's...fine

---

"Gab, sabay ba kayo ni drake mag lunch?" Patty

"Ah, oo, bakit?"

"Sige sa labas kasi kami kakain" patty

"Ganun ba, sige bawi nalang ako"

"Okay lang, sige alis na kami, byie" patty

Nag wave naman ako at nag smile.
Kinuha ko na yung lunchbox ko at lumapit na kay drake.

"Drake lunch na, tara, first one on top wins!"

Tapos nagmamadali na akong umalis, papuntang rooftop.

"I win!" Sabi ko.

Grabe ang tagal naman ni drake.

Sa wakas.

"Oh drake, kakain ka ba? Wala ka bang baon?"

"Gab..hindi kita masasabayan"

"Bakit? So bukas na lang?"

"Hindi rin"

"Eh kailan?"

"Not ever gab. Narinig mo ba ako sa last phone call natin?"

"Not ever? At oo naman, alam kong prank mo lang yun eh, I know you drake, pero parang you're taking it too far, nagtatampo ako sayo ng konti, pero I forgive you naman din"

"Seriously?!"

"Huh?"

"Gab, I'm not joking"

"Drake ha, nakakasakit na yang prank mo, baka makipagbreak ako sayo niyan eh"

"We already broke up gab"

"Haha drake, it's not funny"

Lumapit sa akin si drake. Hinawakan ng mahigpit yung mga braso ko.

"Listen gabby loquire. I broke up with you on the phone, and I know you know I was serious you just don't want to accept it. Well accept it gab, because I don't love you, and I .Never. Will. So stop clingin on to me from now on. Got it?"

"Drake naman, mahal kita, i-if it's your parents telling you to break up with me, let me talk to them, drake I know you don't want this.. So please..."

"What the hell gab?! Are you hearing yourself?! You KNOW I don't want this?! What the. Gab, this whole thing we had was fake. This was just a stupid dare given to me"

"Y-you still love krix?"

"What the hell? Of course I do, you were the person I didn't love, so gab, do me a favor and don't ever talk to me again"

Binitawan niya yung mga braso ko. Tapos naglakad palayo sa akin. Wait, why is my vision blurry? And water dripping, is it raining?

Oh wait. I'm crying.

I wanted to stop him from walking away from me. Pero wala eh, walang lumabas sa bibig ko. Should I tell someone? No.

I wiped my eyes with my handkerchief. Put some powder on and stood up, grabbing my lunchbox.

Nag decide ako na sa room nalang ako kakain, with my friends.. At least they won't make me cry.

Nasa classroom na ako. No sign of drake, good. Wait including my friends.. Nasaan na sila-- oo nga pala, lumabas sila.

Umupo ako sa upuan ko at binuksan yung lunchbox. And I started eating.
What the heck gab, bluryy nanaman paningin mo, don't tell me iiyak ka na.
Nagmamadali akong pumunta ng cr. At inilabas lahat ng luha para wala nang matira. Pagkatapos kong umiyak. Pinunasan ko na yung mukha ko ng dry towel at nag polbo.
Binuksan ko yung pinto at--

"O gab, ang tagal mo ata sa cr..teka, ang pula ng mata mo, may sore eyes ka ba? Umiyak ka ba?" Sabi ng isang kaklase

"Ah eto? Wala to, napuling lang, nasa rooftop kasi ako kanina, tapos ang ganda ng weather, mahangin, maganda na sana, kaya lang napuling ako. Sinaktan ako. Tapos eto, ginawa ko ang kahit anong paraan para mawala ang sakit pero meron parin eh"

"Ahhhhh..sigr gab, cr muna ako."

Gab, tama na humuhugot ka na. Wag ka nang magsalita. Zip your mouth.

Pagkatapos kong kumain, pumunta ako ng clinic, kunwari masakit pakiramdam ko. Natulog lang ako sa clinic buong maghapon. Wala ako sa mood pumasok.

----

"Gab?"

Dinilat ko yung mga mata ko at nakita sila patty. Ang worrued ng mga faces nila.

"Oh, ba't ganyan yung mga mukha niyo?"

"Gab kasi, umiiyak ka habang natutulog eh, ganyan ba talaga ka sakit ang pakiramdam mo?" Patty.

"Patty naman. Pero totoo? Umiiyak ako?"

"Oo eh, masama ba ang panaginip mo? Gab..may nangyari ba?" Serena

Ngumiti ako. Tapos bigla nalang nag blurry ang paningin ko. Umiiyak nanaman pala ako.

Bigla nila akong niyakap. At pinapatahan.

"Hindi muna kami magtatanong kung ano ang nangyari ha" saf

"Ilabas mo nalang muna ang nararamdaman mo" yuki

"Makakaya mo rin yan gab" serena

"Nagugutom ka ba?" Patty

"Patty!" Saf, serena, yuki.

"What? Baka kailangan kumain"patty

Abo ba naman toh, nagdadrama. Tama na nga

"Actually, nagugutom na nga talaga ako. Haha, anong oras na ba?" Sabi ko

"Uwian na gab" serena

"Ahh, (sniff) sige tara, kain tayo"ako.

Ngumiti ako sa kanila. Tapos. Ngumiti na rin sila.

Makakaya mo rin to gab. Breath.