"Suho-ah...ထေတာ့ေလ...
ေက်ာင္းသြားရမယ္မလား"
"hmm...မထခ်င္ေသးဘူး"
က်ေနာ့္ေဘးလာလွဲျပီး အိပ္ရာထ
ဖို ့ေျပာေနတဲ့ သူ ့ကို အတင္းဖက္ထားလိုက္ေပမဲ့ သူက က်ေနာ့္ထက္ လူေကာင္ပိုထြားေတာ့...အင္း ...ျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံကို ကိုယ့္ဘာသာပဲ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၾကပါေတာ့...ဆင္ကို ပုရြတ္ဆိတ္က အတင္းတြယ္ကပ္ဖက္ေနသလို...
"ဒီေကာင္ေလးေတာ့ေနာ္...ေစာေစာစီးစီး"
သူ ့အားနဲ႕ဆို က်ေနာ့္လက္ေတြထဲက ရုန္းထြက္ရင္ အသာေလးရရဲ႕သားနဲ႕ ပါးစပ္ကပဲ ေအာ္ေနတာ...အဖက္မခံခ်င္တာ ၾကလို ့!
"Hyung...morning kissေပး"
"ေပးဝူး"
အမ်ားအျမင္မွာသာ cool guy ...က်ေနာ့္ေရွ႕မွာေတာ့
စကားေတာင္ ပီေအာင္ မေျပာဘဲ ခ်ြဲ႕ႏြဲ႕ေနတတ္တဲ့သူ ...အဲ့ရုပ္ၾကီးက ခ်စ္ခ်င္စရာၾကီးေလ!!ေျပာရင္းနဲ႕ေတာင္ အသည္းယားလာျပီ!
"ေပးဆို "
မ်က္လံုးကို မဖြင့္ေသးဘဲ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးဆူျပီး သူ ့ေရွ႕အတင္း
တိုးထားလိုက္သည္...သိသားပဲ!သူလည္း ေပးခ်င္ရဲ႕သားနဲ႕
မူေနတယ္ဆိုတာ....!
"ကေလးဆိုးၾကီး"
ပါးစပ္ကသာ အဲ့လို ထြက္လာတာ သူ ့လက္ေတြက က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေပၚေနရာယူျပီးေနျပီ...ေသခ်ာပါတယ္...သူ လည္း မ်က္လံုးေတြပိတ္ထားျပီးက်ေနာ့္မ်က္ႏွာနား တျဖည္းျဖည္းတိုးလာေနေလာက္ျပီ...!
#Phone ringtone
မ်က္လံုးမပြင့္တပြင့္နဲ႕ ဖုန္းကိုယူျပီး ျကည့္လိုက္ေတာ့ Hyungဆီက ...
"Hello....Suho...
ကို္ယ္သင္တန္းကလူေတြနဲ႕
ခရီးထြက္ရမွာမို ့လို ့"
"ခရီး?ဘယ္ကိုလဲ"
"ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုကို...မနက္ျဖန္မနက္
္ျပန္ေရာက္မယ္...ဖုန္းမဆက္နဲ႕ေနာ္...ဟိုမွာလိုင္းသိပ္မမိလို ့"
"Hyu..."
"ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္...ကားေပၚ
တက္ဖို ့ေခၚေနျပီ"
က်ေနာ့္ဘက္က စကားကို ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘဲ Hyungက ဖုန္းခ်သြားသည္...
ရင္ဘတ္ထဲက ရုတ္တရက္
မြန္းက်ပ္လာပါလား?
ခုနက Hyungနဲ႕က်ေနာ္ရဲ႕အျဖစ္အပ်က္က အိပ္မက္သက္သပ္ပဲလား ...
ဘာလို ့မ်ား က်ေနာ့္ကို ႏိုးထခြင့္ျပဳလိုက္တာလဲ?
အိပ္မက္ဆိုရင္ေတာင္ တစ္သက္လံုးအိပ္စက္ျပီးသူနဲ႕ အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာကို ဖန္တီးလိုက္ခ်င္ပါရဲဲ႕..အခုရက္ပိုင္း...အင္း...အတိအက်ေျပာရရင္ေတာ့
က်ေနာ္နဲ႕Hyungရဲ႕ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္ႏွစ္
ျပည့္တဲ့ေန ့တည္းက Hyungက်ေနာ့္အေပၚေအးစက္လာခဲ့တယ္...
ဘာေတြကမ်ား Hyungကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့တာလဲ?က်ေနာ္ ဘာမ်ားအမွားလုပ္မိလို ့လဲ?အခုတေလာ Hyungနဲ႔အတူ မဖန္တီးနိုင္တဲ့ျကည္နူးစရာေတြကို အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဖန္တီးခြင့္ရခ်င္မိတယ္...
Hyungရယ္...
