Continuation po to nung flashback sa last chapter. Enjoy!
(FLASHBACK)
Kim's POV
Nung umuwi yung dalawa dito, nag-ingay nanaman tong iba nameng kasama. Hahaha. Pano ba naman kase, nakakakilig eh. Umamin na rin si Ara sa wakas. Masaya ako para sa kanila. Makita ko lang masaya ang mga kaibigan ko, syempre masaya narin ako.
Ang nakakapagtaka lang, bakit wala pa sa plano ni Ara ang maging sila? Feeling ko nga palusot nya nalang yung "Pero malapit na" eh. Kinutuban agad ako dun. Kase nakita ko sa mata nya parang kinabahan sya. Kinalabit ako ni Cienne kase napansin nya rin. Mukhang may problema.
Nagkekwentuhan kaming lahat at nagulat nalang ako dahil hila-hila na ako ni Ara papunta sa labas ng dorm namin at minake sure nyang nakalock ang pintuan dahil mukhang seryoso sya.
"Ate Kim, may importante akong sasabihin sayo..."
GHAD! Ito na ba yun?! Mukhang seryoso sya. Naluluha at kinakabahan si Ara.
Kim: Ano yun, Victo? May problema ba?
Ara: Oo, ate. Meron. Malaki.
Ano nanaman to Victonara? Jusko. Wag mong sabihing tungkol sa inyo to ni Mika.
Kim: Vic, ano yun?
Hindi sya nakapagsalita dahil umiyak ito bigla. Hinagod ko naman ang likod neto at niyakap ko sya. Dinala ko sya sa rooftop.
Ara: Ate Kim....*umiiyak*
Kim: Shhh....Mamaya ka na magsalita....Kumalma ka muna, Vic....
Kumalma na nga si Ara at pinunasan na ang mga luha nya...
Ara: Ate....Si Sheila...Kilala mo sya diba? Yung taga-Adamson...
Kim: Oh? Napunta si Sheila sa usapan? Bakit?
Buti hindi about sa kanila ni Mikang. Pero, bat seryoso sya? Umiiyak pa?
Ara: Yun nga ate eh....Umamin sya saken...Mahal nya raw ako...
Kim: ........
Ara: Kwinento ko na sayo diba....Matagal na kaming magkaibigan, at gusto ko rin sya dati. Ate Kim kase feeling ko, bumabalik yung feelings ko sa kanya eh....*umiyak ulet*
Kim: Ano? Kelan pa sya umamin?
Ara: Yung day bago kami pumunta ni Mika sa Pampanga....
Kim: Vic naman? Eh bat ka pa umamin kay Mika?
Ara: Kase syempre ayokong masira friendship namin ni Bang....Kaya naisip ko, baka pag umamin ako kay Mika, mawala yung feelings ko sa kanya....Eh hindi pala...
Kim: Pero Vic, Mahal mo si Mika diba?
Ara: Oo ate....Mahal na mahal ko si Mika....
Kim: Oh? Yun naman pala eh...Sino mas mahal mo sa kanila ni Bang?
Ara: Syempre, Si Mika.
Kim: Oh yun naman pala eh...Bakit ka pa umiiyak jan?
Ara: Eh kase ate....Nakikiusap ang mama ni Bang saken...
Kim: Na ano?
Ara: Maging kame daw...Para sa ikasasaya ni Sheila...May sakit sya....Stage 3, Leukemia...She needs me...
Kim: Vic naman eh...Pano si Mika?
Ara: Di ko na alam ate....Ang tanga ko eh, pumayag kase ako eh.
Kim: ANO?! ANO NA MANGYAYARE KAY YEYE NYAN?
Ara: Di ko na alam ate eh...*umiyak* Ayoko syang m-masaktan....S-she doesn't deserve s-someone like m-m-me....Pinaasa ko s-sya eh...*napahagulgol*
Kim: Shhh, Vic. Kailangan mo panagutan yang desisyon mo....Saka, for Bang naman eh. Pero Vic, Kailangan mo parin mamili sa kanilang dalawa....Kung san ka sasaya...Hindi yung, nakakapagpasaya ka nga di ka naman masaya...
Ara: *umiiyak* A-ate...Kaibigan ko rin naman si Bang...She needs m-me...Kase sya ang sandalan ko sa mga problema ko noon nung wala pa si Mika sa buhay ko...Now, to give back my gratefulness, I need to be with her because I owe her a lot....
Kim: Hmmm....Ara, masasaktan si Y-ye...*umiiyak narin*
Ara: A-ate....Pano ko gagawin to?
Di na ako nakasagot dahil biglang nagring ang phone ni Ara...Nagsign naman ito na sasagutin nya kaya tumango lang ako....
Di ko lubos maisip na mangyayare ito sa dalawa....Malaki rin naman ang puwang ni Bang sa puso ni Ara dahil sya nga ang kasama ni Ara sa mga problema...Mapa-pamilya, kaibigan, at iba pa, laging si Bang ang sandalan nito....Nagbago lang ang lahat noong dumating si Mika kaya unti unting nahulog ang loob ni Ara kay Mika...Totoong gusto ni Ara si Bang pero nung dumating si Mika sa buhay nya, nawala ito at natuto ang puso ni Ara na mahalin si Mika...Ganun din naman si Mika sa kanya...
Biglang tumakbo si Ara at yumakap sa akin nang umiiyak, di lang basta iyak, dahil humahagulgol naren ito. Nadala ako kaya naluha ang mga mata ko...
Nagsalita sya habang nakayakap parin sakin at umiiyak...
"A-ate....Malala na ang lagay ni B-bang ngayon...Naka-confine sya sa o-ospital ngayon...Dahil nga sa sitwasyon nya, k-k-kailangan namin......*umiyak pa lalo* u-umalis ng b-bansa para mapa-gamot s-sya...."
At doon tumulo ang mga luhang kanina pa nagbabadyang kumawala sa aking mga mata....
Bakit kailangan sa kanila pa mangyari ito?
-----
Sorry sa short UD! Hahaha.
BINABASA MO ANG
It Was Always You (Mika Reyes and Ara Galang)
Fanfic"i could be anything in the world but i wanted to be yours...again" -rupikaur ° you love her so much that you are willing to give unlimited chances. but would it be worth it or...nah? ° • a complicated story of bestfriends who fell inlove with each...
