"Hey Kidlat." Nginitihan ko ang kabayo ko at saka binuksan ang tarangkahan ng kulungan nito, lumapit ako at saka ko hinawi ang kanyang mahabang buhok, "did you miss me?"
I put the saddle on Kidlat's back and secured it, matapos iyon ay kinuha ko ang tali niya at saka giniya palabas ng kwadra, nakasalubong ko si Mama sa daan na mukhang papakainin ang mga kabayo.
"I'm going to take Kidlat out." Pagpapaalam ko.
Ngumiti lang si Mama saka niya ako tinapik sa aking balikat, "hijo, isipin mo lang na kahit anong desisyon mo ay supurtado kami ng Papa mo, we're here to support you and not to pressure you, okay?"
"Thanks, Ma."
"Ikaw kasi, bakit sa loob mo pinutok?!"
Yumuko ako, "I'm sure... I... didn't..."
Nanlaki ang mata ni Mama, "look into my eyes, Thunder!" Mahigpit niyang hinawakan ang magkabilang braso ko at saka ako yinugyog, "are you sure you didn't?!"
Lumunok ako, "I don't know, Ma... hindi gaanong malinaw ang mga nangyari sa amin noon ni Eclips..."
"Tell me the details." Pabirong sagot ni Mama.
"Mom!" Sinimangutan ko siya ngunit tumawa lang siya.
"You should be sure of the things that happened, hijo. Bakit hindi malinaw? Were you drunk? Don't tell me you were asleep when you two made a baby? Or maybe..." suminghap siya at saka niya nilapit ang labi sa aking tainga. "Drugged?"
Lumunok ako. "Mom... I can handle this, ako ang mag-aayos sa gulong napasukan ko."
Ngumiti si Mama, "can't you at least open up, anak? Pareho kayo ni Tornado na may pinagdadaanan ngayon. I feel like a worthless mom... your dad too..."
"Mom, you're not worthless." Suway ko sa kanya saka ko siya niyakap, "just trust me on this, I made a mistake once, I won't make a mistake again. I learned from it."
"No, hijo. This isn't a mistake." Sabi ni Mama saka ako hinaplos sa aking likod, "this is a quiz that God gave, a quiz where if you make the wrong move then you learn from it, a quiz where if you make the right move then you will learn from it. Either way, you'll learn."
"Isn't choosing the wrong answer a mistake, Mom?"
Ngumiti si Mama, "it will become a mistake if you never did anything to make it right." Pinatong ni Mama ang kanyang palad sa taas ng ulo kong nakayuko, "mukhang naiinip na si Kidlat. Ipasyal mo na siya."
Tumango ako, "thanks for trusting me, Ma..."
"Of course, anak kita. I trust my son. Never forget that."
Ngumiti lang ako at bumalik na si Mama sa paglalagay ng dayami sa bawat kulungan, sumakay na ako kay Kidlat at pinatakbo siya, hinayaan ko siyang tumalon sa wooden fence ng stable, nang nakalabas na sa kwadra ng mga kabayo ay muli ko siyang pinatakbo ng mabilis.
I let my hair dance with the air as my horse run as fast as he can, everything beside me was blurred except what's in front of me, nadaanan ko ang piggery, cattle farm, at plantation. Ilang sandali pa ay tumigil na ako sa tapat ng isang mataas na pader. The edge of our ranch.
