Son Delta

"SD" - 10

İlk olarak değinmek istediğim bir konu: artık bölümlerin başlıklarında sadece kaçıncı bölüm olduğu yazacak. Çünkü başlıkta yazdığım yazı yüzünden spoiler yemiş oluyorsunuz. Her neyse, bölümümüze geçelim.

2 Ay Sonra

Ecrin'in sesiyle uyandım.

"Aşkım uyanacakmısın yoksa işkenceylemi uyandırayım?" dedi. Uyanmıştım, ama biraz eğlenmek istiyordum. Bu yüzden hiçbir ses vermedim.

"Bunu sen istedin." diyerek odadan çıktı. Yaklaşık 2 dakika sonra elinde bir kova suyla geri döndü. Bu benim için sorun değildi, çünkü soğuk suya karşı bağışıklığım vardı. Rahatça yatmaya devam ettiğim sırada, üzerime gelen yanma hissi ile yataktan fırladım.

O, benim üzerime kaynar su dökmüştü.

"Yandım aneyy!" diye bağırarak yataktan sıçradım. Vücudum yanıklarla doluydu resmen. Kurt adam olmasam cesedimi bulamazdınız. Kahkahalarla gülen Ecrin'e döndüm.

"Ne kadarda komik(!)" dedim. Gülmeye devam etti. Eh neyse, intikam sırası bendeydi.

Üzerine hızla atılarak gıdıklamaya başladım. Kıkır kıkır gülerken bende kendimi kaptırıp gülmeye başlamıştım. Gülüşmemiz bittiği sırada göle dönmüş yatağıma döndüm ve;

"Bunu sen temizleyeceksin." dedim Ecrin'e. Güldü,

"Ya, avcunu yalarsın." dedi. Okula geç kaldığımızı farkettim. Ecrin'e döndüm;

"Ecrin, okul!" dedim. Elini anlına şap diye vurdu. Hızla üzerimi giyindim. Ecrin zaten giyinik olduğu için ceketlerimizi alıp dışarı çıktık.

Suratıma gelen yumrukla kendime geldim. Bora denen yavşak, bana aklı sıra dövüyordu. Aslında istesem onu parçalarına ayırırdım ama okulda avcı olma riski vardı. Eğer anlaşılırsam, işim biter. Emir seslendi;

"Cidden, bunu yapmak zorunda mısın, aynı bedeni paylaşıyoruz. Bence ortak bir karar alınmalı." dedi.

"İyi o zaman, hadi gözlerimi karartıp saldırayım da okulda avcı varsa kafamızı kesip duvarında süs etsin." dedim. Oflayarak zihnimden çıktı.

Bora vurmayı kesti.

"Bitti mi?" diye sordum.

"Daha dur, yeni başladık piçin önde gideni seni." dedi. Bu kadarda yeterdi ama.

"Siktir git burdan." diyerek ittirdim onu. Ardından sınıfıma doğru yol aldım. Arkamdan;

"Oo, inek öğrencimiz sınıfına gidiyor." dedi. Herkes gülmeye başladı. Bora denen şerefsizden nefret ediyordum. İzmir'e dönmemi beklemiş sanki pezevenk. Dediklerini umursamayarak sınıfa gireceğim sırada;

"Ah Barbaros, sormadan edemeyeceğim. Arkadaş grubuna ne oldu? Bakıyorum sadece Poyraz yanında. Ah dur bir dakika, umrumda bile değiller. Umarım acı çekerek ölmüşlerdir. İlk işim mezarlarına gidip tükürmek olacak." dedi.

İşte şimdi kaşınmıştı.

Hızla geri döndüm. Üzerine hızla koşarak karnına bir yumruk geçirdim. Acıyla eğildiği sırada sırtına vurdum. Yere çöktü. Tüm herkes bizi heyecanla izliyordu. Bora ayağı kalktı. Üzerime koştuğu sırada kayarak bacaklarının arasından geçtim. Sırtına bir uçan tekme yapıştırdım. Yere yüz üstü düştü. Kulağına eğildim;

"Bir daha, asla onlar hakkında konuşma!" dedim. Ardından sınıfa girdim.

Dersimiz geometriydi. Canım sıkıldığı için dersi dinlemekten vazgeçmiştim. Ecrin'im. O evde olduğu için rahattım. Karın ağrısı sebebiyle eve gitmişti çünkü. Onun kalp atış seslerini dinliyordum. Huzur dolu bir müzik gibi, çöldeki tek su damlası gibi...

Bir anda kalp atışları hızlandı. Birşeyler oluyordu. Hızla sınıftan dışarı çıktım. Okulun kapısını açıp dışarı çıktım. Ağaçların arkasına geçip kurt hızımla koşmaya başladım. Evimize vardığımda gözlerim öfke ile parıldıyordu. Çünkü evim, evimiz darmadağındı.

Cam kırıklarından içeri girmeyi başardım. O sırada kırık olmayan tek cama yapıştırılmış notu gördüm.

Alfalara meydan okumamalıydın delta. Sen bizim sevdiklerimizi aldın. Şimdi bizde seninkini alacağız.

Hayır, hayır. Olamaz. O gitmişti
değil mi? Hayır. Daha ölmemişti. Umudu kesemezdim. Buna izin
veremezdim. Kendime söz
verdim. Onu bulacaktım.

Hepinize merhabalar. Biliyorum, uzun süredir bölüm bekliyordunuz. Ama maalesef aptal yazarınız bölümü yazdıktan sonra yayımlamayı unutmuş. Bunun için hepinizden özür dilerim. Bu bölüm biraz kısa ama bundan sonraki bölüm uzun. Rahat olun yani. Herneyse, boşboğazlığım tuttu. Görüşmek üzere!