Not Your Enemy ♠Muke♠

M-Michael?

Ashton o akşam Michael'a, Luke'a nasıl davranması gerektiği hakkında birkaç ip ucu verdi. Ardından evden ayrıldılar.

Michael yavaşça yukarıya çıkıp kendi kapısını çaldı. Birkaç saniye bekledikten sonra içeriye girdi. Luke yatağında yaslanmış bacaklarını kendine çekmiş bir şekilde oturuyordu.

Evet Luke, Michael'ın odasında kalmaya başlamıştı.

Michael'ın içeriye girdiğini duyduğunda panikleyip ayağa kalktı. Hafif titreyen bedeniyle Michael'a baktığında Michael ne yapacağını şaşırmış, öylece Luke'a bakıyordu. Bu zorlu bir süreç olacaktı doğrusu. Bir süre sonra kendine geldi. "Ben sadece dolaptan birkaç eşyamı alacağım, yarın seni rahatsız etmek istemem." Açıklamasını gülümseyerek yaptığında Luke merakla Michael'ı izliyordu.

"Burası senin odan mı?" Parmaklarıyla oynarken çekingen bir tavırla sordu. Michael, Luke'un bu halini fazla tatlı bulurken gülümsedi. "Artık senin odan. Ama beğenmediysen bu evde çok fazla oda var, istediğini alabilirsin. Diğer odaları görmek ister misini?" Michael'ın bu soruları Luke'un fazla gerilmesine neden olmaktan başka bir şeye yaramıyordu.

Luke hafifçe geri çekilirken kafasını olumsuz yönde salladı. "Benim için bu kadar uğraşmanıza gerek yok." Luke çekingen bir tavırla söyleyip cümlesini tamamladıktan sonra alt dudağını emerek Michael'a gözlerini dikmişti. Michael şaşkınlıkla bakarken yutkunmaya çalıştı. Luke fazla masum ve güzeldi.

Evet fazla güzeldi.

Ve Michael böyle bir şeyi düşündüğü için kendine küfür etti fakat Luke gerçekten güzeldi. (Anladık aq güzeldi)

"İyi geceler Luke. Bir sorun olursa karşı odadayım, istediğin zaman gelebilirsin tamam mı?" Michael anlayışla bakarken Luke kafa salladı ama katiyen Michael'a bakmadı, bakamadı. Michael, dolabından yarın giyeceği lacivert takımını ve boxerını aldı. Yavaşça odadan çıkarken Luke'a gülümseyip kapıyı kapattı ve karşı odaya girip yorgun bir şekilde üzerindeki gömleği çıkartıp yatağa kendini bıraktı.

Luke yavaşça yatağa otururken bir nefes verdi. Bunun sıkıntıdan mı yoksa iyi bir yönden mi olduğunu çözememişti. Fazla tedirgin hissediyordu. Hayatında bu kadar sakin ve yolunda giden hiçbir şey olmamıştı doğrusu. Titrek elleriyle büyük yatağın yorganını kaldırıp içine minik bedenini yerleştirdi. Yorgana tüm gücüyle sarılırken bir gecesini uyuyarak geçireceği için içi biraz da olsa rahattı.

Gözünden bir damla yaş yorganı ıslatırken hafifçe hıçkırdı. Yorgana iyice sinerken gözlerini kapattı.

***

Sıçrayarak ve nefes nefese uyandığında gördüğü rüyanın etkisiyle daha çok ağlamaya ve hıçkırmaya başladı. Titreyen vücuduyla ayağa kalkıp odadan çıkarken etrafın karanlık olması Luke'u daha da tedirgin ediyordu.

Karşı kapıyı korkakça çaldı fakat ses gelmeyince ağzından bir hıçkırık çıktı. Ardından usulca kapıyı açıp içeriye girip tekrar kapattı. Korkudan titriyordu. Kapının önünde beklerken ağzından sayamadığı hıçkırık çıkmaya devam ediyordu. "M-Michael?" Titrek sesiyle sessizce seslendiğinde Michael uyumaya devam ediyordu.

Hafifçe yatağa yaklaşıp titrekçe nefes verdi. "M-Michael?" Luke biraz daha sessiz söylese bile Michael sıçrayarak kalktı. Uykulu gözlerle Luke'a bakarken kaşlarını çattı. "Bir problem mi var?" Michael yatakta doğrulurken gözlerini sildi. Luke hıçkırmaya devam ederken kafasını salladı.

Michael, yorganını kaldırıp, "Yanımda yatmak ister misin?" Luke hafifçe hıçkırırken kafa salladı ve titrek vücudunu yatağa usulca bıraktı. Kendini Michael'ın vücuduna biraz daha yaklaştırırken hıçkırıkları biraz da olsa azalmıştı. Luke, yüzünü Michael'ın boynuna gömerken hıçkırmaya devam ediyor, bunun yüzünden de vücudu titriyordu. (bU SAhnenin köpeğe ihtiyacı var mı??)