Veda Sonesi

Başka bir dünya ?

"Ben kırılmadım ben bu hayattan koparıldım."

Birbirine tamamıyla zıt iki insan ne kadar anlaşamıyorduysa o kadar anlaşmak istemiyorduk biz ve birbiri için yaratılmış iki insan gibi çekiliyorduk birbirimize... Boşuna değildi onunla bunca uzaması günlerin.. Adını koyamıyordum, ne olduğunu bilmiyordum beni ona iten kuvvetin! Ben de susmayı tercih ettim, kaçmayı.. İlk defa bu kadar etkileniyordum bi kadından. Üstelik sebebi yokken, üstelik karşımdaki Gece bütünüyle karanlıkken. Sanki bi sır vardı adının altında, ölü yıldızlar kadar trajik bi sır! O yüzden sustum. Sessizlikle girmeye çalıştım ömrüne. Neden diye sormadım. Eminim hakkaniyetli bi sebebi vardı.

Adını koymadım yalnızlığımızın, gitmeyecektim en başından beri gitmemi istiyordu ama bir milim dahi uzaklaşmayacaktım ondan. Yoksa ipin ucunu kaçırırdım daha fazla yaklaşamazdım ona artık. Bir olmamamız gerekiyordu çünkü.

Uzun zamandır ışık saçan gözlerime kara bulutları getiren Gece olmuştu. Sahne alırken hiçbir şey yiyip içmeden sadece bizi izleyen kızın isteklerini çaldırmamdan sıkılmış, bana patlamıştı. Bir aydır ilk defa kavga ediyorduk Gece'yle!

Prova odasına girerken elindeki defteri yere fırlatıp "Sırf kesişiyorsunuz diye kızın her istediğini yaptın Barbaros !" Diye bağırdı.

Kızı mı kıskanıyordu? Derdi neydi çözememiştim,
"İlişkilerim neden seni bu kadar.." diye çıkıştığım an lafımı böldü,

"İlişkilerin beni ilgilendirmiyor, beni ilgilendiren kısım bu grup. Sen de rica ederim profesyonel davran!"

Kahkaha atıp "Bu grubu toplayan benim, şarkıları yapan benim.. İki gün önce kendi kendine şarkı söylüyordun, neyin ciddiyeti bu? Komiksin Gece! Sen bence beni kıskanıyorsun!" Diye alay eder gibi göründüğüm an tüm siniri tepesine hücum etmişti!

"Sırf canın yanıyor diye her çiçekten bal almanı deli gibi kıskanıyorum Barbaros! Beni avladın!" Diye iğne batırıp bara doğru çıktı. Peşinden giderken,

"Sen benim ne yaşadığımı, ne düşündüğümü nereden bileceksin! Beni tanımıyorsun Gece, söylediklerine dikkat et!" Cevabını verdim.

Birasını alıp bara yerleştiğinde, "Bi sürtük seni aldattı diye yaptıklarına bakacak olursak adamlığını da sorgulamam gerek!" deyip elindekini kafasına dikti.

"Sen de sırf bi herif seni incitti diye herkese düşman oldun ! Benim adamlığıma laf etmeye hakkın yok bana göre!"

"Adam olan rahat durur. Senin yaptığını yapmaz. Acıyorum sana, hayatına adam akıllı kimse girmeyecek ve sen o leş olmuş yaranla öleceksin!" Diye tısladı. Birasını kafaya dikip bara yumruk indirir gibi koydu.

"Bi çocuk düşün şimdi. Hayatında ilk defa birine aşık oluyor. Daha ilk okuldayken tutulduğu kızdan başkasını görmüyor gözleri. Ve kız... Bum! Bi anda yok oluyor! Çocuk kızı deli gibi arayıp buluyor! Sora 5 yıl süren bi ilişkileri oluyor! Her anları beraber geçmesine rağmen oğlan kıza dokunmaya kıyamıyor! Daha ilk kez beraber olacakları gün çocuk aldatıldığını öğreniyor.. Çocuk zaten en büyük tutkusunu yitirmişken bir de bu darbe çocuğu iyice sarsıyor.." Burnundan soluduğu nefesi verip birasını kafaya dikip tekrar bara indirdi Gece...

"Dur daha yıkıcı darbeyi söylemedim! Olanlardan hemen sora daha aldatıldığını sindirememişken üstüne kız oğlanın en yakın arkadaşıyla beraber oluyor! Kaçıyorlar beraber! Bir de çocuğun en yakın arkadaşı var ya.. Çocuk kızla beraberken de yattıklarını öğreniyor işte!.." sinirden gözlerim dolmuştu. Sıktığım yumruğumdaki damarlarımı sayıyordu Gece.. Bir de elimdeki yara izinin dikişlerini.. Barbaros Sayım İşleri görevini yarıda bırakıp devam etti konuşmaya..