I dedicate this to one of my friend kung saan ilang percent ng katauhan ni Rai ay nakuha ko. I love you Cla! :*
Guys! Vote. Like. And comments are highly appreciated!
xoxo,
MIRA ♥
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: This would be purely flashbacks. Sorry kung gagamit ako ng Tagalog at English pati Korean. Hahaha! Paensya! Mianhae. (_ _) (- -) (_ _) (- -) At kung mapapansin niyo, halos lahat ng nagagwa kong story, may flashbacks ng bongga. Sorry ulit. :P And maybe this part would discuss about the PAST that I've been talking about since chapter 1.
CHAPTER 6: WALLS IN THE PAST...
RAI’S POV
PART 1 // Meeting.
TWO YEAR’S AGO.
Ako ay isang normal na estudyante. Isang high school student. Junior student. Tahimik ang buhay. At walang mga kaaway o inaaway.
“Hi Miss. Ang ganda mo naman!”
May mga lalaking nakatambay sa harap ng pintuan namin. At asusual, pinagttripan na naman nila yung mga babaeng dumadaan doon. Mga wala talagang magawa tong mga to.
“Oy Rai, anjan ka pala! Bat nanjan ka lang? Maguumpisa na ang klase niyo ah!”
Puna sa akin ni Rico. Pinsan ko siya sa mother side at isa siya sa mga nakatambay sa harap ng room namin. Hindi ko nalang siya sinagot at naglakad na padiretso ng room namin. Ang kaso...
“Uy Miss, may nahulog ka.”
Agad naman akong napatingin sa floor. Wala naman akong nahulog na gamit. Tapos tumingin ako dun sa lalaking nagsabi. Akala ko nga si Rico, pero hindi pala.
Si JC pala.
Tinignan ko siya nun na parang nagtataka.
“U-ung pu-puso ko. Ung puso ko ang nahulog mo.”
Pautal-utal niyang sagot. Bigla namang nagtawanan ung mga kasama niya. Kabilang na doon si Rico.
BINABASA MO ANG
Strangers Again || COMPLETE
Romance[COMPLETE] "Noon, natakot akong magmahal dahil ilang beses akong nasaktan dahil sa taong mahal ko, sa kanya.. Kay JC. Hanggang kailan ako magpapalamon sa takot kung alam ko namang hindi ko na yun maibabalik? Nandito na yung panibagong chance na bini...