V.

285 27 30
                                    


🎈 

Ama bak, sen seviliyorsun, bense bekliyorum 

Yedinci Ev_ Sevsene Beni 

      Özgür'ün tehdidini izleyen hafta boyunca elimden geldiğince Doruk'a yakın davranmaya çalışıyordum. Ama işin acemisi için bu oldukça zordu. Bilmediğim bir şeyi nasıl yapabilirdim?! Bahçede otururken sonunda kıvranan halimi fark eden Doruk bana, 

"En sevdiğin erkek artist ya da şarkıcı kim?" diye sordu bir anda. 

"Justin Timberlake." dedim hiç düşünmeden kendi kendime gülümseyerek. Halime kısa bir anlığına gülüp, 

"Heh! İşte bana baktığında onu düşün. Daha kolay olur." dedi omuz silkerek. 

"Bak bu işe yarayabilir. Peki, sen bana baktığında kimi düşünüyorsun?" dedim merakla. Bir anlığına gülümsemesi yüzünde dondu ama hemen muzır bir gülüş yerleştirdi. 

"Bunu duymaya henüz yetkin yok." dedi kıkırdayarak. 

"Bu da ne demek oluyor?" dedim gözlerimi kocaman açarak. 

"Seni meraktan çatlatana kadar söylemeyeceğim demek oluyor." dedi bir kahkaha eşliğinde. Omzuna kızgınlıkla bir tane geçirdim. Kolunu tutarak geri geri gitti. 

"Dudaklarım mühürlü. Açmak için farklı bir yol denemen gerekiyor." dedi muzip bir şekilde. Kafamı yana eğip yüzünü inceledim. Acaba dediğini yapabilir miydim? Yani Justin'la öpüşmek gibi olurdu. Bu bile kanımı kaynatmaya yeterdi. Hem ilk öpücüğüm de sayılmazdı. Ona doğru yaklaştım. Doruk tedirgin bir şekilde gözlerini kıstı. Tam önünde durdum. Doruk yüzümü merakla incelerken uzanıp dudaklarına bir öpücük kondurdum. Geri çekildiğimde Doruk donuk bir yüzle bana bakıyordu. 

"Doruk?" dedim elimi gözünün önünde sallayarak. Tepki vermeyince anlık bir korku yaşadım. Ellerimle kollarını tutup salladım. 

"Doruk!" dedim endişeyle. Bir anda kafasını sallayıp gözlerini bana odakladı. Belimden tutup çekti kendine. Burnunu saçlarımın arasına soktu ve fısıltıyla, 

"Bu işi iyi kıvırıyorsun, Arya Yalçın." dedi. Dudakları kulağımı gıdıklayınca gülerek geri çekildim. Sonra bir anda durdum. Herkesin gözü bizdeydi. Ama tam karşımda duran ve aynı göz renklerine sahip iki kişinin bakışı gülümsememi dondurdu. Doruk benim ruh halimdeki değişimi fark etmiş gibi arkasını döndü. Bize dönmüş öfkeli gözlere sırıtarak omuz silkti. 

"Takma onları, Arya. Sadece rahat ol. Senin gerginliğin onları senin üstüne çekiyor. Bu ürkek bakışlar onları kışkırtıyor." dedi yanağımı hafifçe okşayarak. Gözlerimi ona çevirdim. Derin bir nefes aldım. 

"Sana çok büyük bir teşekkür borçluyum. Kafamı kurcalayan bir şey var, Doruk. Neden bana yardım ediyorsun ve neden şimdi?" dedim meraklı bir sesle. 

"Belki de cesareti şimdi bulabildim. En başından beri vicdanım fazlasıyla beni rahatsız ediyordu." dedi gözlerini yere indirerek. 

"Yani bana acıdın." dedim iğneleyici bir sesle. Doruk gülerek elini saçlarımın arasına daldırdı. Hafifçe okşarken, 

"Aslında sana hayrandım." dedi dürüstçe. 

"Ne?!" dedim inanamayarak. 

"Özgür ne yaparsa yapsın, boyun eğmiyorsun, Arya. Onun yatağına girmedin. Senin canını yaksa bile ona ağladığını hiç göstermedin. Ta ki o geceye kadar..." dedi üzüntüyle spor salonundaki o geceyi kastederek. 

Benim Muhteşem HatalarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin