Mr.Do :: ဟုတ္ပါတယ္ တကယ္ေတာ့ Kyung Soo က ဦးေလးတို႔သားအရင္း မဟုတ္ပါဘူးးး
Kyung Soo :: ဗ်ာ?? Appa ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ..Kai နဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ သေဘာမတူဘူးဆိုရင္ေတာင္ အဲ့လိုႀကီးေတာ့ မေျပာနဲ႔ေလ..
Mrs.Do :: အဲ့ဒါ အျဖစ္မွန္ေတြပဲ သားေလး..လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္သံုးႏွစ္က သားအေဖ ဆိုးလ္ကိုသြားရင္း စတိုးဆိုင္အဝနားေလးမွာ ရပ္ေနတဲ့သားေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သူ႔သားတေယာက္လိုခ်စ္ခဲ့ပီး သားအေဖအရင္း ေခၚခိုင္းတယ္ဆိုပီး ညာေခၚခဲ့တာ။ ပီးေတာ့ သားေလးက ငိုလြန္းလို႔ သတိလစ္၊အဖ်ားႀကီးပီး အဲ့အျဖစ္ေတြကို ေမ့သြားတာပါကြယ္..
Baek :: ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္ခဲ့ရတာလဲဗ်ာ..အဲ့ဒါ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးရြားတဲ့အျဖစ္လဲ..က်ေနာ့္ညီေလးေပ်ာက္သြားတဲ့အခိ်န္ကစပီး က်ေနာ္တို႔မိသားစု တကြဲတျပား ျဖစ္ခဲ့ရတာ!!
Mr.Do :: ေတာင္းပန္ပါတယ္..ေျပာစရာစကားမ႐ွိေတာ့ပါဘူး ဦးတို႔မွာ ကေလးမရႏိုင္တဲ့အတြက္ တေယာက္တည္းျမင္ေနရတဲ့ကေလးကို လိုခ်င္မိ..
Kai :: hyung!
Mr.Do ရဲ႕ စကားမဆံုးခင္ ေျပးထြက္သြားတဲ့ Kyung Soo ရဲ႕ ေနာက္ကို Kai က လိုက္သြားေလတယ္..
Yeol :: Baek! ကိုယ္လိုက္သြားၾကည့္ရမလား
Baek :: ထားလိုက္ပါ! Channie..သူ႔အတြက္ Kai ႐ွိေနရံုနဲ႔လံုေလာက္ပီးသားပါ။ ခဏေတာ့ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေနပါေစ..Arjushiတို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္ Appa နဲ႔ Omma ကို လိုက္ေတာင္းပန္ေပးပါ..
>>>>>>>>>>>>
အရာအားလံုး သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ပီ။ သားအႀကီးတေယာက္တာဝန္၊ အကိုတေယာက္တာဝန္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ က်ေနာ္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပီ။
ခုေတာ့ က်ေနာ့္ႏွလံုးသား အလိုကို ျဖည့္ဆည္းေပးခိ်န္တန္ပီေလ...
Yeol :: Baek! ကိုယ္ Baek ကို ေျပာစရာရွိတယ္
Baek :: Baek လည္း Channie ကုိ ေျပာစရာရွိတယ္
