Siyah YAKAMOZ

"SY" "Oyuncak"

Siyah Yakamoz..

16.Bölüm..

"Oyunu bitirmek senin değil benim ellerimde. Ben de bu oyunu bitirmek,bu dudaklardan mahrum kalmak istemiyorum."

"Yaklaşma"

Kendimi geri çekmeye çalışırken ama olmazken suratımı büzüştürdüm. Hemn bu elektrik den çıkıp rahatlamaya ihtiyacım vardı ellerimi ondan uzaklaşmak istersecesine bir yerlere koymaya çalıştım.

"Yaklaşırsam ne olcak!"

" bak Ali şöyle davranmayı bırak. Gerçekten yeter ben senin oyuncağın değilim. "

Gerinen surat ifadesi hafifçe geri çekilmesini sağlayınca bende fırsattan istifade kafamı uzaklaştırıp cama çevirdim.

"Bana hiç soruyo musun seninle olmak istiyorum mı diye? Sen beni sahi beni kullanmaktan başka bişey yapıyor musun!"

Az önce çalıştırdığı arabanın hızını arttırarak ilerlerken içimdekiler gözlerimin dolmasını sağlıyordu. Beni hiç düşünmeyen, hep kendi isteklerin de ilerleyen bir adam la ben ne kadar mutlu olabilirdim Allah aşkına.

"Ne istiyorsun selin!"

"Ben bir kızım ve aşık olmak istiyorum ve biliyorum ki olamıcam tek kişi sensin. Rahat bırak beni! "

"İşte o dediğin şey olmaz. "

"Neden?

Araba çalıştığım daha dogru yeni calismaya başlayacağım barın önünde durdu. Bakışları hiç bana dönmeden arabadan inerken söylediği tek şey "Çünkü ben öyle istiyorum."dediğiydi. Aynı hızla inip,koşarak ona yetişmeye çalıştım. Ve aynı soruyu yeniden tekrarlamak istedim. Ama beyfendi anahtarı valeye atarak içeriye girip, gözden kayboldu. Sinirle oflayarak canından bezmiş bedenimi içeriye attım. Bar kısmına geldiğimde Murat abi ustaca şişeleri evirip,çevirip hareketler yaparak bardaklara içkileri doküyordu.

"Kolay gelsin."

"Bizim kaçak çalışan sonunda işe gelmeyi akıl edebilimiş "

"Ah murat abi başıma gelenler ve ben anca yolu bulabildik"

Şakayla karışık ses tonuna ikimizde gülmüştük. Aslında insan en çok aglancak haline gülermiş ya benim ki se o hesab ağlayamıyorum bari güleyim.

"Bana zor yerde açmışız bar ı desene ufaklık;)"

"Yani daha yakınlarda olaydı daha iyiydi tabi"

"Hadi hadi işe"

Önlüğü seri hareketle bana atınca şu yerinde sayan reflekslerime bir kere daha saydım sövdüm. Nedir benim bu çektiğim bilmiyorum ki kendimi komple mi sıfırlasam acaba? Yok yok oda biraz ağır kaçar. Yani sonuçta can bu tatlı oluyo.

"Buna çalışman lazım! "

"Galiba!"

Burun kıvırarak çantamı yerine astım önlüğü belimden bağlayarak bardakların yanına ilerledim. Tarif i verdiğim nokta bardaklar çünkü kendileriyle pek anlaşamıyoruz. Ya ben onları kırıyorum ,ya onlar beni.
Neyse.. geçelim bunları...

Saat ilerledikçe mekan daha çok kalabalıklaşmaya başladı. Görünüşe göre bu civarın milleti yapacak başka bir iş bulamadıklarından soluğu bu karanlık iç ve sigara kokulu yerde soluğu alıyor.

Bu iştende kovulmamam gerektiğini beynime kazıyarak bardakları silme işine geri döndüm. Barın ağır kokusu midemi bulandırsada zaman geçtikçe alışmaya başlıyordu bedenim. Müziğe kendimi kaptırarak, birazda eşlik ederek-kendi çapımda - çıkış saatinin çabuk geçmesini sağlıyordum.