ჩვეულებრივად იყვნენ..ნიკა ბავშვებს ნახულობდა.....სკოლიდან გამოყავდა...დემეტრეს თავისთან ერთად დაატარებდა....უკვე ოფიციალურ შეთავაზებაზე ნაკრების მწვრთნელობაზე თქვა უარი....მონპელიეს მწვრთნელის ასისტენტობა რიგით მეორე ისევ აფიქრებდა...მენაბდეების მთავარ სახლში გადავიდა ......იქ უფრო მშვიდად იყო.....სულ ეძებდა მომენტს, რომ ბარბარეს დალაპარაკებოდა.....უფროსი დემეტრეს დაბადებისდღეს უკავშირდებოდა ყველა მიზანი.....ელენემაც ვერაფრით თქვა უარი...არ შეეძლო ამ კაცისთვის ოდნავ მაინც არ დაეფასებინა ყველაფერი...... დემეტრემ გეგასთანაც შეათანხმა, რომ მის დაბადებისღეზე მოსულიყო და იქ გადაეწყვიტათ ბარბარესთან მისი ურთიერთობის ფარგლები...ბარბარე გრძნობდა, რომ მამამისი თანახმა იყო, მაგრამ ნიკა ადარდებდა, ნიკაზე მეტად კი მათე......
იმ დღეს დემეტრე ნიკასთან ერთად იყო სკოლაში..და იქიდან მიდიოდნენ უფროსი დემეტრეს დღეზე....ელენე ანასტასიასთან ერთად მივიდა.....ბაბუამის რომ მიეწეპა პატარა ტკიპა რამდენიმე წუთი არ მოშორებია......ტორტის არჩევა ნიკას და დემეტრეეს დაევალათ.......მანქანაში ფრთხილად ჩადეს, რომ არაფერი დასვრილიყო და სიცილით წაიღეს.....სიცილით რადგან ტორტზე უამრავი ბურთი იყო გამოსახული......იცოდნენ ამაზე დემეტრეს რეაქცია.....
-ელენე როგორ ხარ? მაიამ მხარზე ხელი მოუსვა...
-მადლობთ კარგად თქვენ?
-ჩვენც.....დღეს გეგა მოდის....ბიჭებმა არ იციან....დემეტრეს ვერ შევაგნებინე, რომ ჯობია უთხრას არ ვიცით რას იზავენ....მაგრამ ამბობს ყველაფერი კარგად იქნებაო....ელენეს შეეტყო კარგად, რომ არ მიიღო ეს ამბავი, მაგრამ არაფერი უთქვამს.....ნიკა და დემეტრე მალევე მოვიდნენ.....პირველი სამზარეულოში შეაკითხა....ჩვეული სიტყვებით...
-ფანჯრები ყველა გამოაღეთ...სახლში მოხარშული ქათმის სუნი, რომ დადგეს გავაფრენ....ელენე ჭურჭელს რეცხავდა...არც შემოუხედავს...ნიკამ რომ დაინახა არაფერი შეიმჩნია...
