Η Πρόκληση

Η γνωριμία; Ίσως..

Μόλις έφυγα από το σχολείο, όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται το λόγο.

   -Δεν γίνεται να έφυγε, επειδή έγινε αυτό με τον καθηγητή. Δεν είναι λογικό, έλεγε ο ένας.

   -Εγώ άκουσα ότι έφυγε, γιατί ένιωθε άσχημα που τον απέβαλλαν, έλεγε ο άλλος, ενώ στην ουσία κανείς δεν θα φανταστεί τον λόγο για τον οποίο έφυγα. Για να γνωρίσω μία κοπέλα. Βασικά να την σκοτώσω, αλλά αυτό θα γίνει πιο μετά.

 Γύρισα στο σπίτι μου, χωρίς να έχω ακόμα καμία επαφή με τους γονείς μου και ξάπλωσα στον καναπέ. Έπρεπε να κάνω εγγραφή στο καινούριο μου σχολείο, ώστε να μπορέσω να ξεκινήσω σύντομα. Στο μυαλό μου όλα φάνταζαν τόσο εύκολα, ενώ στην ουσία δεν ξέρω αν θα τα βγάλω πέρα. Τηλεφώνησα στην μητέρα μου, ώστε να της πω να ξεκινήσει τις διαδικασίες.

   -Τελικά έμπλεξες σε καυγά, μου είπε ακριβώς την ώρα που σήκωσε το τηλέφωνο.

   -Λοιπόν θέλω μία χάρη από εσένα, της είπα αποφασιστικά. Θέλω να με γράψεις στο λύκειο της ανατολικής μεριάς.

   -Είσαι τρελός; Σιγά μην σε αφήσω να πας τόσο μακρυά.

   -Δεν θα σε ρωτήσω για το τι θα κάνω, της είπα νευριασμένα και της έκλεισα το τηλέφωνο. Από ότι φαίνεται έπρεπε να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. Ανέβηκα στην μηχανή και ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς το σχολείο, φαντάσου ούτε το όνομά του δεν ήξερα, και ήθελα να συνεχίσω εκεί. Μου πήρε αρκετή ώρα ώστε να φτάσω. Μπήκα στο προαύλιο και κατευθύνθηκα προς το γραφείο του λυκειάρχη. Χτύπησα την πόρτα.

   -Περάστε, ακούστηκε μία κουρασμένη φωνή από μέσα. Όταν εισχώρησα στην αίθουσα, είδα ένα μεγάλο άνδρα να κάθεται στο γραφείο. Ίσως, για αυτό η φωνή ήταν τόσο σκατά. Επειδή είναι παππούς.

   -Πώς μπορώ να σας βοηθήσω; με ρώτησε, ενώ εγώ κάθισα σε μία καρέκλα μπροστά του.

   -Ονομάζομαι Άντ.., πήγα να πω το παλιό μου όνομα κάτι που σκέφτηκα πολύ γρήγορα και διόρθωσα αμέσως. Κλάους, ονομάζομαι Κλάους Γουίλσον. Φοιτούσα στο λύκειο primary στην απέναντι πλευρά της πόλης, όμως έφυγα από εκεί και θα ήθελα να συνεχίσω εδώ το λύκειο.

   -Πώς πήρατε μία τέτοια απόφαση κ. Γουίλσον;

   -Το σχολείο σας είναι πιο κοντά στις προσδοκίες μου. Αυτή η φράση πρέπει να τον εντυπωσίασε, αφού σούφρωσε τα χείλη του και χτένισε λίγο το μούσι του.