Η Πρόκληση

Ο πόνος.

Ιζαμπέλα
  Αυτό ήταν. Το ήξερα ότι κάποια στιγμή θα τέλειωνε όλο αυτό, όμως δεν περίμενα να γινόταν τόσο γρήγορα. Τώρα βρίσκομαι εδώ. Βασικά δεν ξέρω καν που βρίσκομαι.

 Τα δάκρυα κυλάνε σαν ποτάμι από τα μάτια μου με αυτές τις σκέψεις. Δεν ξέρω τι θα κάνω. Όταν βγήκα από το νοσοκομείο εκείνη την ημέρα, ένα αγόρι με περίμενε απ'έξω. Είναι φίλος του Κλάους μου είπε και ήθελε να μάθει πως είναι. Εγώ η ηλίθια τον πίστεψα. Τον πλησίασα και μιλήσαμε για λίγο. Όταν έκανα να φύγω όμως, με έπιασε και μου έβαλε κάτι στο πρόσωπο, κάτι σαν μαντήλι. Μετά από εκείνο δεν ξέρω τι έγινε. Το μόνο που ξέρω, είναι ότι όταν ξύπνησα βρισκόμουν δεμένη σε αυτό το δωμάτιο. Ακριβώς όπως τώρα.

 Το πιο βασανιστικό απ'όλα είναι ότι δεν μου επιτρέπουν να τον ξανά πάρω. Δεν μου επιτρέπουν να ξανά ακούσω την φωνή του. Με αποτρέπουν από το να τον βλέπω, αλλά και αυτό παραπάει. Ωχ, τι λέω. Εδώ με έχουν αμπαρωμένη 2 μέρες και εγώ σκέφτομαι το ότι δεν μιλάω με τον Κλάους. Αλλά δεν μπορώ. Τον αγαπάω τόσο πολύ.

  Ακούω βήματα. Συνέχεια γίνεται αυτό. Τα τραύματά μου με πεθαίνουν. Αυτό κάνουν συνέχεια. Μπαίνουν μέσα και με χτυπάνε. Δεν ξέρω τι θέλουν και ούτε μου εξηγούν τίποτα. Απλά με βρίζουν και με χτυπάνε. Με καταριούνται και απλά αυτό που λένε συνέχεια είναι "όλα έγιναν εξαιτίας σου" και μετά με ξανά χτυπάνε. Δεν καταλαβαίνω καθόλου. Μακάρι να μην τον πλησίαζα. Τόσα έχω μάθει. Μην πλησιάζεις ξένους ανθρώπους Μπέλα, γαμώτο τι έχεις μάθει τόσα χρόνια.

 Ανοίγει η πόρτα και ένα παιδί μπαίνει μέσα. Είναι πιο μικρός από όλους. Και ο πιο ευγενικός μπορώ να πω. Έχει κάνει πολλά για εμένα.

   -Πώς είσαι;

   -Όπως μπορεί να είναι κάποιος κλεισμένος μέσα σε ένα ερείπιο με τόσα τραύματα, είπα κοροϊδευτικά και μου χαμογέλασε. Μετά όμως το ύφος του σοβάρεψε.

   -Πίστεψέ με, αν δεν ήταν ο Κλάους, απέναντί σου θα ήμουν όπως είναι οι άλλοι.

   -Μα γιατί, τι σας έχω κάνει επιτέλους.

   -Όχι εσύ. Ο πατέρας σου. Όμως τον εκδικούμαστε μέσα από εσένα. Αλλά αφού δεν είσαι νεκρή ακόμα, είσαι πάρα πολύ τυχερή.

 Τα μάτια μου γούρλωσαν με τις λέξεις που άκουσα μόλις.

   -Να είμαι νεκρή. Θέλουν να με σκοτώσουν;

   -Εδώ και πολύ καιρό. Όμως όλο και κάτι τους εμποδίζει. Όμως τώρα δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα ακολουθήσει όλο αυτό.