Η Πρόκληση

Το δωμάτιο..

Κλάους
  Δεν είναι καλά. Από την ώρα που συναντήσαμε τον Μάικ και μετά είναι χάλια. Μακάρι να ήξερα τι σκέφτεται, πως νιώθει. Πόσο πολύ θέλω να μπω μέσα και να κάνω χίλια κομματάκια τον άλλο το βλάκα.

 Φοβάμαι βέβαια αρκετά για αυτή. Φοβάμαι μην πάθει κάτι και τώρα που την βλέπω έτσι, εύχομαι να μην τα είχε πάθει όλα αυτά. Εγώ φταίω. Εγώ φταίω για τα πάντα. Μακάρι να είχε γνωρίσει κάποιον άλλο στη θέση μου. Μακάρι να μην είχε ερωτευτεί έναν ηλίθιο σαν κι εμένα. Όμως δεν αντέχω ούτε στην ιδέα το να την δω με κάποιον άλλο γαμώτο. Τόσο πολύ τη θέλω. Τόσο πολύ τη χρειάζομαι.

  Πριν προλάβω να τελειώσω τις σκέψεις μου, την βλέπω να παραπατάει και να πάει να πέσει. Αμέσως απλώνω το χέρι μου και την πιάνω. Για καλή μου τύχη, τα κεραμίδια από το χαμηλό επίπεδο της αποθήκης είναι πολύ κοντά στο επίπεδο που είμαστε τώρα, οπότε χτύπησε εκεί πέρα. Για κακή της τύχη όμως, χτύπησε το ήδη χτυπημένο της πόδι και βογκούσε από το πόνο. Φαινόταν στο πρόσωπό της, ότι πονούσε αφόρητα. Τη βοήθησα να κρατηθεί και κατέβηκα κάτω μαζί της.

 Μόλις τη κατέβασα καθίσαμε κάτω και αυτή έπεσε στην αγκαλιά μου.

   -Κλάους πονάω πολύ, είπε κλαίγοντας.

 Της χάιδεψα λίγο τα μαλλιά και της τα φίλησα.

   -Όλα θα πάνε καλά ψυχή μου, την παρηγόρησα.

 Τότε ακούσαμε τις φωνές από αυτούς που μας ακολουθούσαν και κατευθείαν κοιταχτήκαμε με τον Μάικ. Πήρα τότε την Μπελ στην αγκαλιά μου και συνεχίσαμε το τρέξιμο.

 Πηδήξαμε από την οροφή, λίγο πιο κάτω. Κρυφτήκαμε τότε σε μία μικρή καλύβα που είχε μέσα στην αυλή. Τοποθέτησα προσεχτικά την Μπελ πάνω σε ένα κρεβάτι και κάθισα δίπλα της.

  Ο ιδρώτας έσταζε σαν δάκρυα από το μέτωπό της και η καρδιά μου πονούσε για αυτήν, όσο ένιωθε τον πόνο στο πόδι της. Της έπιασα το χέρι και της το φίλησα. Μετά άρχισα να της το χαϊδεύω. Αυτή έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να κοιμηθεί, όμως συνέχεια προσπαθούσε να μην φωνάξει από τον πόνο, απλά κλείνοντας μόνο πιο σφιχτά τα μάτια της.

   -Πως είναι; ρώτησε ο Μάικ μετά από αρκετή ώρα.

   -Πονάει πολύ.Και πρέπει να πάει επειγόντως σε ένα νοσοκομείο. Το πόδι της φαίνεται πολύ άσχημα.

 Ο Μάικ το κοίταξε και διαγράφηκε η αηδία που ένιωσε στο πρόσωπό του.

   -Όντως, είπε μετά από λίγο.