Jikook Presents: Its Started With A Kiss

chapter 33: starting over again

"Jas,sa'n mo ba ako dadalhin?"
Tanong niya kay Jasmine pagkababa nila sa taxi.

"Kay Mark"

He sighed.

"Jas,para saan pa? Nakipaghiwalay na ako sa kanya-

"Pero mahal mo siya hopie-ah"

"Yah!! I'm older than you"

"Whatever oppa..Basta ang alam ko mahal niyo ang isat isa kaya alam ko din na maaayos niyo ang problema niyong to"

She took a deep breath before she spoke again.

"Oppa,ayokong makealam sa inyong dalawa ni Mark pero dahil pareho kayong mahalaga sakin bilang kaibigan,gusto ko mag kaayos kayong dalawa.Wag mo sanang itapon ang pagmamahalan niyo ng dahil lang sa mababaw na dahilan"

He flinched.

She hit his conscience.

And he knew,she was right.

"Yeah right..But Jas,nasasaktan ako isipin ko lang na aalis siya at baka hindi na siya bumalik"

She hit his arm.

"You're just overthinking oppa.Wala ka bang tiwala sa boyfriend mo?"

"Meron naman-

"Meron pero hindi buo?"

Natahimik siya sa tanong nito.

Meron siyang tiwala dito subalit natatakot siyang maiwanan ulit at maghintay sa wala.

"Hoseok oppa,kung nasasaktan ka nasasaktan din siya.Hindi mo na ba siya mahal?"

He sighed for the nth time today.

"Yun na nga ang problema Jas..Mahal na mahal ko siya..Oo nagmahal ako dati pero iba ang nararamdaman ko para kay Mark.Dahil sa kanya ko lang naramdaman ang totoong pagmamahal"

He cried.

"Then tell him how you feel..mag-usap muna kayo"

Pumasok sila sa isang malaking gate at agad naman silang sinalubong ng dalawang maids.

"Hi Miss Jasmine"

"Hello,si Mark oppa?"

"Hindi pa din siya lumalabas sa room niya..Tatlong araw na siyang hindi kumakain o umiinom man lang.Nakakabahala na baka magkasakit siya miss Jasmine"

He felt his heart ached hearing those.

"Ipaghanda niyo siya ulit ng makakain,aakyat lang kami sa taas at kakausapin"

"Opo"

Inaya na siya ni Jas na pumanhik sa malaking hagdan ng malaking bahay nito.

"Oppa,,ako to si Jas..Usap naman tayo please?"
Katok ni Jas dito subalit walang sumagot.

Muling kumatok si Jas at mahabang katahimikan ang bumalot sa kanila.

"Oppa,please?"

"P-please Jas,leave..I'm trying to be fine don't worry"

He felt his cheeks getting wet by his nonstop tears falling from his eyes as he heard the voice he'd been missing all the time.

"Don't worry?! You fvcking starved yourself for three damn days Idiot! You're trying to be fine huh? At pano naman ako ha?!"
He blurted out.