Jikook Presents: Its Started With A Kiss

chapter 60: Never fall

"It's my fault! This whole thing is my fault!"

An aching scream echoed all over the room were sadness and sorrow enveloped in the cry.

The hospital was cold,but that wasnt the only thing sending shiver's through the other's bodies.

They stood there,helplessly staring down at their friend whose face was buried in his hands.

"It should've been me! Why wasn't it me? Why?!"

"Hopie please calm down..Stop blaming yourself"
Naiiyak ding lumapit si Jin sa kanya at niyakap pa siya.

Nagagalit siya sarili niya.

Kundi dahil sa kanya,hindi mapapahamak sina Jimin at Jungkook.

"Jin-hyung sana ako na lang.Sana hindi na lang nila ako niligtas..Ako na lang dapat para hindi na sila ang napahamak..Ako na lang sana an-

"Shut up! Ano? Sana ikaw na lang yung humandusay sa kalsada,duguan? He saved you,THEY saved you! Because of them you're okay.It was not your fault so don't fvcking say that!"

"That's enough Yoongi"
Jin yelled,holding Jhope in his arms.

"Hopie-hyung,,wag mong sisihin ang sarili mo..Walang may gusto sa nangyari at walang makapagsasabi kung ano ba ang dapat mangyari"
Sabad ni Taehyung.

"At mabuti naman na walang nangyaring masama sa inyong tatlo"
Dagdag pa ni Micka.

Nagi-guilty pa din siya.Kundi dahil sa kapabayaan niya,hindi mangyayari to.

Mas inintindi niya ang pangungulila at paghahanap kay Mark.Mas pinili niyang maging miserable at lunurin ang sarili sa kabiguan at sakit.

Hindi niya naisip na may mga kaibigan siyang nag-aalala para sa kanya.Na hindi siya iniiwan.Na handa pang magbuwis ng buhay para sa kanya.He feel so stupid.

"I-I'm sorry guys..I'm so sorry"

Lalong humigpit ang pagyakap sa kanya ni Jin.

"Hm,sorry din oppa"

Sabad naman ni Jas.

Tumingin siya dito ganun din ang iba pa.

"Mahal-

"Okay lang V..kailangan kong masabi sa kanya"

They all sighed.

"Let's leave them alone,dun na muna kami sa room ni Jungkook"
Sagot ni Namjoon at inaya na sina Jin at Sina Yoongi at Micka.

"Sige, ako na lang muna dun kay Jimin..Hihintayin kita dun,Jas"

Tumango ito at sabay sabay na silang lumabas lahat.

Lumapit sa kanya si Jas pagkasara ng pinto.

"K-kumusta na oppa,m-may masakit pa ba sayo?"

Umiiling na sinenyasan niyang maupo ito sa tabi niya.

"Wala naman pero nagi-guilty pa din ako sa nangyari"

Naluluhang hinawakan nito ang kamay niya.

"Ako din nagi guilty sa nangyari sa'yo.I'm sorry oppa"

"Jas,,tungkol ba ito kay Mark kaya nagso sorry ka?"

Bahagya itong natigilan at nahihiyang tumango.

"Alam kong may alam ka,kung bakit siya umalis.Hindi ako nagtanong kasi natatakot akong malaman ang totoo"