Jikook Presents: Its Started With A Kiss

Chapter 99: Forever

NAMJOON'S POV

I feel cold as I tapped our bed only to find an empty space beside me.

I need to be warm..
But where is he?Where is my beautiful husband?

"Jinnie?"
No response.

"Wifey"
Still no answer.

I was frowning,thinking where he could possibly be,until our bedroom door finally opened revealing the most beautiful creature in the world.
And I thought,I saw a million stars shining brightly when he smiled at me.

"Goodmorning hubby"
He slowly entered inside carrying a tray of food and sat beside me.

"Good Morning wifey..akala ko san ka na nagpunta kasi I was calling your name,di ka naman sumasagot"

"Aww,sorry Joonie..masyado ko sigurong dinibdib ang pagluluto ng breakfast for you kaya di kita nadinig"

I held his hands pulling him closer,to feel his warmth.

"Its okay my wifey,atleast you're here already"
He just smiled as I pecked his lips.

"Thanks hubby..kaja,let's eat para maka uwi tayo agad sa bahay miss ko na ang tropa"

Nakangiting sinubuan pa niya ako,siyempre kilig pa more ako kasi ang sweet ng asawa ko.

"Sweet naman,thank you love"

"Ofcourse,anything for you,my husband.Kung tutuusin,maliit na bagay lang naman ang ginagawa kong ito para sa'yo kumpara sa mga nagawa mo na para sakin.Halos isugal mo na nga ang buhay mo para sa'kin.At kulang ang salitang salamat sa pagdating mo sa buhay ko"

"Jinnie-

"Nope Joonie.Thank you for everything and gagawin ko ang lahat mapagsilbihan lang kita,para magampanan ko ang tungkulin ko bilang asawa mo,na kaya ko ding mag-effort para sayo"

Ano to? Parang biglang sumikip ang dibdib ko---well sa saya.Hearing those words parang,,,parang gustong lumabas ng puso ko sa dibdib ko.

No words seems to come out,kaya niyakap ko na lang siya.His existence are just enough for me.
His warm are just enough for me to realize how lucky I am to have him.

He gently wiped my tears that I didn't noticed na tumulo pala.

"Thanks to you too,love.Basta dito ka lang sa tabi ko,diyan ka lang sa harapan ko o kahit saan ka pa magpwesto basta nakikita kita,okay ako,masaya na ako.Di mo na kailangan pang mag effort para sa mga bagay-bagay,makita lang kita na masaya,na napapasaya kita,buong-buo na ako,na kumpleto na ako,na sobrang masaya na ako.Wala na akong mahihiling pa,dahil nandito ka na,kasama ko,na makakasama ko habang buhay.Salamat sayo"

He slightly hit my shoulder as I wiped his unstoppable tears freely falling from his perfect shaped eyes.

"At gaya ng mga ipinangako ko sa harapan ng panginoon,sa harapan ng mga taong nagmamahal sa ating dalawa,hinding-hindi kita iiwan,na ikaw at ako,tayong dalawa.Ipaglalaban kita kung kinakailangan.Magkasama nating haharapin ang bawat sandali,bawat araw ng buhay natin.At asahan mong mas iingatan,mas aalagaan at pakamamahalin kita,forever..I love you,my wife.I love you Kim SeokJin,forever"

"Thank you,sobrang salamat Namjoon.Its just now that I realized na sobrang swerte ko pala talaga.I dont know what happened,or what did I do to deserve someone like you,a very special guy like YOU.Hindi k-ko alam kung paano ako magpapasalamat sa diyos na ibinagay ka niya sakin.Salamat,salamat ng marami.At pangako ko sayo na kasama mo ako sa lahat ng oras,hahawakan ang mga kamay mo kapag kailangan,pangakong hinding-hindi kita iiwan.Sasamahan kita,at higit sa lahat mamahalin kita ng buong-buo,hanggat nabubuhay ako,nandito lang ako.I love you more,Mr.Kim Namjoon forever"