Jikook Presents: Its Started With A Kiss

chapter 94: First night

"S-sino ka ba? Anong kailangan mo sakin?"
Nagsisimula na siyang magpanic habang tinutulak pa siya ng di nakikilalang lalaki.

Hindi kumibo ang lalaki bagkus ay nagpatuloy lang ito sa pagtulak sa kanya. Kung saan sila pupunta? Hindi niya alam.

Dinala siya nito sa isang malawak na garden na walang tao dahil busy ang lahat sa party sa loob.

"W-what do you want? Please,w-wag mo kong sasaktan"

"Jas,hindi.Hindi kita sasaktan"
Lalo siyang nakaramdam ng takot nang mapagsino ang lalaking tumangay sa kanya sa tahimik na lugar na ito at nang tanggalin nito ang face mask na suot.

"J-Jaebum? Hindi ba dapat ay nakakulong ka na?"

Tinangka siya nitong hawakan subalit natatarantang inalis niya ang kamay nito.

"N-No! Wag mo kong hahawakan!"

"Hey,hey Jas! Calm down,di kita sasaktan okay?"

"Ah talaga? Then why are you even here? You're supposed to be in jail.T-Taehyung!! V-

"Hey stop!"
Buong pwersa siya nitong hinawakan sa magkabilang balikat at iniharap dito.

And she was too weak to make a move or how she could think properly about she could protect herself.

"Dont touch me! Nandito ka ba,para saktan ulit si Jin?"
Muli siya nitong tinangkang hawakan subalit,pinuwersa niyang makatayo sa wheelchair niya,palayo dito.

Nanginginig ang buo niyang katawan.Literal na nginig.Dahil sa takot.Dahil sa panic.

Para siyang matutumba dahil sa biglaang pagkirot ng kanyang sugat dahil narin siguro sa nabigla siya sa pagtayo sa wheelchair.

"Jas please,listen to me first will you?"

Nagtangka itong lapitan siya subalit sinenyasan niya itong wag lumapit.
Tumalima naman ito.

"Diyan ka lang! Wag kang lalapit sakin,natatakot ako sayo.Wag mo kong sasaktan!"

"Hindi Jas.Hindi kita sasaktan o kahit si Jin.Nagpunta ako dito para humingi ng kapatawaran sa'yo.Sa nagawa ko"

Napangiwi siya sa sakit subalit hinayaan niya itong magsalita kahit pa nanginginig pa din siya sa takot dito.

"Alam ko napakalaki ng kasalanang nagawa ko sa inyo ni Jin,at sayo na nanganib ang buhay dahil sakin.I'm so sorry,nagpiyansa ako para makalabas para personal na makahingi ng kapatawaran kahit sayo man lang.Hindi ko tatakbuhan ang kasalanang nagawa ako at handa kong pagdusahan yun.Pero matatahimik lang ako kung makakamit ko ang kapayapaan dito sa dibdib ko..I'm sorry Jas..I'm so sorry"

Lumuhod pa ito sa harapan niya at kita niya ang pagpatak ng mga luha nito.

"Alam ko din na wala na akong mukhang maihaharap sa inyong dalawa ni Jin pero,p-pero hindi ako matatahimik kung h-hindi ko man lang magawang makahingi ng tawad na sa inyo.I'm sorry,sorry talaga"

She sighed while trying her best to calm herself,but guess she failed.

"Listen JB,A-Ayokong magtanim ng galit dito sa puso ko,kaya pinapatawad na kita.Mabuhay ka at magbago,hindi pa huli ang lahat"

"T-thank you..Thank you Jas-

"Oopps,,diyan ka na lang.W-wag ka ng lalapit.K-Kahit gusto kong makipagkamay man lang sayo,I-I cant.Natatakot ako,okay? Diyan ka na lang"
Pigil niya ng akma na naman itong lalapit sa kanya.

"Yeah,,Iym sorry.Natatakot ka ngayon sa isang halimaw na gaya ko,sorry talaga and-Oh! Y-you're bleeding,Jas!"

Damn!