Jikook Presents: Its Started With A Kiss

chapter 91: Sleepless night

JUNGKOOK POV

My pretty Jigeuk.
So pretty like her mom.
Like my Jiminnie.

"Uy may nakangiti.Bakit kaya?"
Nakangiting tanong ng pinaka espesyal na tao sa buhay ko.

Ang taong nagpabago sa lahat,Sa sarili ko,Sa buhay ko,Sa mundo ko.
Karga pa niya ang bunso namin na si Jungmin,mukhang nakatulog na.

"Masaya lang ako.Palagi naman,actually"

He shyly smiled as he gently placed Jungmin on their crib.Binitawan ko na din si Jigeuk dahil nakatulog na din.

"Halika nga dito,babe"
Tawag ko sa kanya at agad na niyakap siya pagkalapit niya sakin.

"Bakit ang extra clingy mo ngayon?..I wonder why"

Gusto ko lang maglambing.Gusto ko lang na mayakap siya ng ganito.Yung moment namin na ganito,na kahit yakap ko lang siya,iba eh.

Iba sa pakiramdam.Ang gaan ng feeling.Na parang lahat ng pagod ko,Lahat ng stress sa katawan,

Nawawala.Lahat naglalaho.Ang sarap lang sa feeling na maging kuntento.

"Wala.Dapat ba may dahilan pa? Gusto ko lang naman mayakap ka ng ganito.Ang sarap kasi"

Napapangiting nag-angat siya ng tingin at sinalubong ang mga tingin ko.

"Hindi naman.Teka nga,ano bang nakain mo at lalo kang naging sweet at malambing ng ganyan? Hm,,ano kayang meron?"

Aish,lately nagiging mapag-usisa siya.Ano kayang iniisip niya?

"Meron? Ng ano? Di ko gets babe"

"Nakakapanghinala.May ginawa ka bang kasalanan o kalokohan kaya ka nagkakaganyan ha? Jungkook?"

Sabi na eh,hinala.Nanghihinala siya.
Di ko alam kung matatawa ako o ano.Jusko,ang baby ko nakukuha pang manghinala.

"Hinala? Kalokohan? Ako? Wala ah"

Kumalas siya ng yakap sa akin at bahagyang lumayo.

"Eh ba't defensive ka?"

"Defensive? Tinanong mo ko,so sinagot lang kita"

Nanliliit ang mga matang tumingin lang siya sakin na para bang binabasa niya ang laman ng isip ko.

"Tsk,nagiging pilosopo ka na naman Jeon"

Hay nako naman.

"Oh sige ganito.Tumingin ka sa mga mata ko,Chim"

Tumalima naman siya.

"Oh ayan nakatingin na.Umamin ka na,may ginawa ka ba?"

Pinipigilan kong matawa,baka akala nagbibiro lang ako.

"Ikaw? Sa tingin mo ba may ginawa ako? May nakikita ka ba sa mga mata ko na nakakapanghinala?"

Saglit siyang tumahimik at nakatingin lang sakin.

"W-wala naman.Ano nga kasi? Meron ba,Jungkook?"

Di ko na mapigilang matawa.
Aha ang cute ng nanghihinala.
I pulled him a little bit more closer and yumuko ng konti para mapantayan ko ang height niya.

"Wala..Wala naman talaga babe.Ikaw lang ang nag-iisip ng kung ano-anong panghihinala.Matanong nga kita,ikaw ba may tiwala sakin?"

"Oo naman"
Mabilis niyang sagot.

"Oh sige aamin na ako.Aaminin ko na sayo ang dahilan kung bakit ako nagiging mas malambing o clingy or whatever you called it.The truth is,masaya lang ako.Why? It's just I still can't believe,na dumating sa buhay ko ang isang tulad mo.Nagpabago sakin,sa buhay ko.Lahat nagbago dahil sa pagdating mo.So,I'm really enjoying the moments na nakakayakap kita ng ganito,o kaya ng ganyan.Nahahalikan,mula paggising sa umaga hanggang sa pagtulog sa gabi.And,it makes me feel happy and contented.Yun bang feeling na,basta nasa tabi kita at kayakap,okay ang lahat.Nawawala ang pagod ko,stress at kung ano-ano pang kanegahan sa paligid o ano pa man yang problemang yan"