chapter 59: Accident

568 14 5
                                    


It's been a 2 months since naglaho na lang bigla si Mark.Iniwan silang lahat. Iniwan siya.

Umalis ito ng wala man lang paalam ni walang iniwang bakas.

Two months.

Two months siyang nagtatanong sa sarili kung ano ba ang maaaring dahilan ni Mark para umalis ito.

Huli niyang nakita ito ng magpaalam ito kasama si Jasmine para bumili ng kanilang drinks. Huli niya itong nahalikan,kinagabihan. Huling niyang naramdaman ang init ng mga yakap nito,bago siya natulog.

Paggising niya,,wala na. He's already gone.

Gone..

He always cry himself to sleep.Missing him.His warm embrace.His sweet-nothings,,his jokes.

He tried to ask Jas,,at nagbabakasaling may nabanggit ito dito since silang dalawa ang huling nagkasama nang araw na yun.

She said nothing. But he has this feeling,,na may alam si Jas. But he doesnt want to assume things and get hurt in the end.

He's afraid to know what it was all the reasons why he'd left with nothing unsaid words,or just a single goodbye.

Two months,,he'd been stressing out.Depression hit him.

He tried to commit suicide a couple of times now,,but he's that lucky for keeping him alive.

Simula nang araw na iniwan siya ni Mark,,hindi na siya iniwan ng mga kaibigan.

They lived altogether in two storey building that Taehyung's parents gift for them to live in. So,,palaging gigising siya na nasa ospital,,buhay.

He sighed as if it was the only thing he could do,,is sigh.

Hindi niya alam kung gaano siya katagal na naglalakad-lakad lang para magpahangin.

His sight was getting blurry but he didn't give it a damn.He just continued to walk as if he didn't care about his sorroundings.

Tanging mga busina ng iba't ibang sasakyan ang nagpapanatiling gising sa kanyang diwa.

He just walked and walked and walked...until,,,,,

"Hopie-hyung?!"

Lumingon siya sa tumawag sa kanya at nakita niya si Jimin na tumatakbo palapit sa kanya kasunod nito si Jungkook.

Sa bilis ng mga pangyayari ay naipikit niya ang kanyang mga mata at tila mabibingi sa lakas ng mga busina ng sasakyan.

He fell onto the concrete floor and then everything went black.



TAEHYUNG POV

Nakakapanlambot.

Nakakawala ng lakas.

Nakakapanghina.

Shit!

Why is this all happening?!

Flashback....

"Maghiwa-hiwalay tayo sa paghahanap kay Hopie-hyung"
Alalang sabi ni Jimin.

Dapat ay nagpapahinga lang ito lalo't lumalaki na ang tiyan nito with his 4 months old twins.

Subalit nagpumilit itong sumama sa amin ni Jungkook at ng iba pa sa paghahanap kay Jhope.

Nakakadala na kasi ang paulit-ulit naming pagdadala dito sa ospital dahil sa mga pagtatangka nitong kitilan ang sariling buhay.

He was so depressed.

Jikook Presents: Its Started With A KissWhere stories live. Discover now