This Pain//Jackson Wang

TP/7) Boşanmak

İşten eve dönerken uzun zamandır ilk kez kendime bir kahve almıştım. Dışarıda içmeyeli çok olmuştu. Dışarıda gezmiş, temizlik yapmak istememiştim.

Han Nehri'nin yanında biraz oturmuş, ardından hep seninle gittiğimiz tteobokki dükkanına gitmiştim. Teyze beni başta pek tanıyamadı. Sonradan çıkardı ve seni sordu bana. Sadece işte diyebildim. "Çok yakışıyordunuz, eminim hala öylesinizdir." dedi gülerek bende zoraki gülümsedim. Ardından gelen müşterileri karşıladı. Bende tek başıma oturup tteobbokkiyi yedim. Daha sonra yakınlarda ki mağazaları gezdim.

Eve gittiğimde saat 8'di. Salonun ışıkla açıktı. Salona doğru ilerlerken senin evde olma ihtimalini aklımdan bile geçirmemiştim aslında ama sendin. Evdeydin. Elinde duran beyaz büyük zarf ile oturuyordun. Karşındaki koltuğa oturmamı işaret ettin. Yüzün şişmiş ve solgundu. Gözlerin kan çanağı gibiydi. Ortamızdaki sehpaya attın elindekini.

"Bu ne?" diye sordum elime alarak zarfı. "Boşanalım."

"Ne?"

"Boşanalım." dedin ve evin çıkışına doğru ilerlemeye başladın. " Jackson!" diye bağırdım arkandan ilerlerken. "Dur." Aniden arkanı döndün.

"Bak artık dayanamıyorum. Bana daha fazla yaşatma bunu." dedin, gözlerin dolu doluydu.

Kendimden bir kez daha nefret ettim o an...

Buyrun bakalım :))