My Gothic Girl [ON-HOLD & EDITING]

CHAPTER 21

This chapter is dedicated to those who liked and added my story to their reading list. Sorry po at hindi ko na po kayo matandaan. Comment na lang po kayo sa comment box para madedicate ko po sa inyo isa-isa ang mga susunod na chapters!

Thank you po!

ANNE

"Where have you been young lady?"

I stopped on my track upon hearing that voice. I know that voice very well. Kakapasok ko pa lang sa front door at siya agad ang madadatnan ko. Wala na bang may mas magandang sorpresa?

Nilingon ko ang direction ng boses at nakita ko siyang prenteng nakaupo sa one seated sofa.

"Hey! Wazzup?" Walang kabuhay-buhay na sabi ko.

Napailing siya. "We meet again after several months and yet you don't have the decency to welcome your own father?"

"Woah!" Sabi ko. "Why would I do that? You've already made yourself comfortable in my house." Sarcastic kong tugon.

"You little brat!" Gigil na sabi niya at napatayo.

"What are you doing here?" Sabi ko na lang.

"I heared you're seing a man." Nakasigurado sabi niya.

I rolled my eyes. So, this is all about me and Gelo. Hell! Why am I not surprised?

"What about it?" Kunot noo kong tanong at naupo sa one seated sofa na katapat niya.

"I want you to stop it." Ma-autoridad na sabi niya.

Napataas ang kilay ko. "What if I won't?"

Nagngalit ang mga bagang niya. "You'll stop seeing that man or..." Binitin niya sa sasabihin.

Napatayo na ako. Tangina lang! Ano? Sasaktan niya si Gelo? Sumu-sobra na talaga siya.

"Wait, wait, wait. You came here just to tell me to break up with my boyfriend? How caring and thoughtful father you are." Sarcastic na kung sarcastic. This man don't deserve my respect!

"You know where the door is. Goodbye." Sabi ko na lang at tumalikod na upang umakyat sa hagdan. nakaka-drain ng energy kausap 'tong taong to.

"Don't walk out on me Anne! Do as I say! You know what I'm capable of!" Dumadagundong na sabi niya.

Nasa kalagitnaan na ako nang mapahinto sa pag akyat. "Huh. I know what you're capable of." Sabi ko at humarap sa kanya. "You can destroy his life in a blink of an eye." Dagdag ko pa.

"Its good that you are well aware." Aniya at nag-smirk.

Natawa ako na ipinagtaka niya. "Diyan ka naman magaling eh, ang manira ng buhay ng may buhay. Wala kang pake kahit makasakit ka na." Bumaba ako ng ilang baitang. "Which reminds me. I heard na pinambayad ka ng utang ka nila lolo sa family nila Mom? Kaya nga hindi mo magamit ang surname mo diba? Dahil isa 'yon sa mga kondisyon. Pathetic. Dimanay mo pa kaming mga anak mo." Tumalikod ako.

"Saktan mo lang ang boyfriend ko at makakarating 'yon kila lolo. Nahawakan mo man sa leeg si Mom, alam kong hindi si lolo." Tinuloy ko na ang pag-akyat.

"Come back here Anne!" Sigaw niya pero hindi ko pinansin at nagtuloy-tuloy na lang sa pag akyat.

Pabagsak akong nahiga sa kama nang makarating ako sa kwarto. Napatingin ako sa chandelier na nagsisilbing ilaw ng kwartong to. Talking to him is exhausting. Di na talaga siya magbabago. Pwede siyang maging leader ng mga communista sa pagiging diktador niya. Tsk!

*BEEP, BEEP*

Nagulat ako nang tumunog ang celphone ko. Matagal pala akong natulala kaya inayos ko ang paghiga at kinuha sa bulsa ang naturang gadget at tiningnan kung sino ang nagmessage.

------

From: Gelo

Sana nag-enjoy ka kanina. Susunduin kita bukas ha? Lovu :*

------

Malakas na tumibok ang puso ko sa huling kataga. Para sakin mahalaga ang spelling dahil katumbas ito ng nararadaman ng tao. Pero bakit ganito?

Wala sa sariling pumikit ako at nilagay sa tapat ng dibdib ko ang celphone at napangiti. 

A/N: Hey guys! Sorry again for the late update. hehe. Matagal kasi akong hindi nag wattpad kaya ngayon lang ako nakapag update uli. Tsaka pinagpaplanuhan ko pa po kung ano yung mga twistand turns sa story na to kaya wag po sana kayong magsawa sa paghihintay. :)

-->Miles :*