Dangerous Woman

⭐1⭐

(Αθανασία)

Το πρωί σηκώθηκα και πήγα να κάνω μπάνιο γιατί μύριζα αλκοόλ και τσιγάρο. Αφού τελείωσα σκέφτηκα ότι είχαμε χρόνο να πάμε για σκέιτμπορντ στην καινούρια πίστα.

Έβαλα μία μαύρη μπλούζα, ένα τζιν 3/4, μία κολεγιακή μαύρη ζακέτα και τα άσπρα μου addidas. Επιασα τα μαλλιά μου, πήρα το σκέιτ μου και πήγα στο δωμάτιο του Πάνου.

Αυτός ακόμα κοιμόταν του καλού καιρού. Για να ξυπνήσει πήρα το ένα μαξιλάρι του και του το πέταξα στο κεφάλι!

"Μαλακισμένο!" Είπε ενώ εγώ χασκογελούσα.

"Σήκω έχουμε λίγο χρόνο να πάμε στην καινούρια πίστα σκέιτμπορντ. Ντύσου και πάρε τα παιδιά να έρθουν στην καινούρια πίστα." Του είπα και πήγα στο σαλόνι.

Το σπίτι ήταν άδειο. Πολύ λογικό μου φαίνεται. Αφού η μήτερα μου αρχίζει την δουλειά της πολύ νωρίς και ο πατέρας μου λόγο της εργασίας του ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό.

Κάθησα στον καναπέ και χάζεψα λίγη τηλεόραση και μετά από δέκα λεπτά κατέβηκε ο αδελφός μου. Φορούσε ένα άσπρο μπλουζάκι, μία μαύρη βερμούδα, άσπρα αθλητικά και ένα καπέλο στο κεφάλι του. Κρατούσε το σκέιτ του στο ένα χέρι.

"Αθανασία απλά θέλω να ξέρεις ότι έχει προστεθεί ένα μέλος στην παρέα το οποίο θα έρθει μαζι μας." Είπε αδιάφορα.

"Οκ!" Απάντησα.

Φύγαμε από το σπίτι και μετά από δέκα λεπτά ήμασταν στην πίστα.

Η πίστα ήταν γεμάτη παιδιά την ηλικίας μου ή μεγαλύτερα που έκαναν σκέιτμπορντ ή διάφορα περίεργα κόλπα. Η πίστα χωριζόταν σε δύο μέρη. Το ένα μέρος ήταν για πρωτάρηδες. Αυτούς που δεν ήξεραν καλά ή ακόμα μάθαιναν. Οι περισσότεροι εκεί ήταν. Τα παιδιά και εγώ πηγαίναμε στην άλλη μεριά που είχε χώρο για κόλπα και ήταν γενικός για πιο ριψοκίνδυνα άτομα. Δηλαδή εμάς!

Αφού εντοπισαμε τα παιδιά πήγαμε εκεί. Πρώτος χαιρέτησε ο Δημήτρης.

Ξέχασα να σας πω. Η παρέα αποτελείται από πέντε άτομα συν ένα καινούριο που δεν ήταν εκεί. Τα παιδιά ήταν ο Δημήτρης ένα χρόνο μεγαλύτερός μου που μαζί με ένα άλλο κορίτσι την Λουίζα ήμασταν το τρίο της καταστροφής. Ο Αδελφός μου που είναι στο δεύτερο ετος πληροφορική και οι συμφοιτητές του ο Γιάννης, ο Πέτρος και εγώ. Α ναι και ο καινούριος που δεν ξέρω καν το όνομα του.

Και συνεχίζουμε. Με χαιρέτησε ο Δημήτρης αλλά εμένα το στομάχι μου ήταν άδειο και χρειαζόμουνα επειγόντως καφέ.