Dangerous Woman

⭐12⭐

Το πρωί που σηκώθηκα... Τι λέω; Μεσημέρι ήταν πιά. Σηκώθηκα και κοιταξα γύρω μου τον χώρο. Οι χθεσινές αναμνήσεις ερχόντουσαν στο μυαλό.

Μόνο τα γεγονότα μέσα στο σπίτι του Μαλάκα αποδείκνυε πόσο μεθυσμένη ήμουν. Το μόνο αγόρι που είχα φιλήσει ήταν ένας συμμαθητής μου όταν παίζαμε θάρρος ή αλήθεια στην τρίτη γυμνασίου!

Σηκώθηκα και ξεκλείδωσα την πόρτα. Επειδή δεν είχα πολύ όρεξη να τον δω κατεβήκα ήσυχα τις σκάλες. Βρήκα τα παπούτσια μου και τα φόρεσα. Δεν με είχε πάρει χαμπάρι και πήγα να ανοίξω την πόρτα όταν άνοιξε απότομα και έπεσε απάνω μου!

"Καλά ξυπνητούρια!" Είπε και έκλεισε την πόρτα.

Εγώ δεν είπα κάτι. Απλά τον κοίταξα με κακία και ένα βλέμμα που του έλεγε 'Αν μπορούσα θα σε είχα σκοτώσει!'

"Πας κάπου;" Με ρώτησε.

"Όχι απλά κάθομαι και χαζεύω από το ματάκι της πόρτας τους περαστικούς!" Είπα ειρωνικά.

"Αστείο!" Είπε και κλείδωσε την πόρτα.

"Δεν κατάλαβες! Φεύγω! Δεν έχω καμιά δουλειά εδώ! Άνοιξε μου την πόρτα!" Του φώναξα.

"Όχι." Είπε απλά χωρίς να με κοιτάξει.

"Τα εχεις δει τα παπούτσια μου; Αν σε κλοτσίσω με αυτά θα μείνεις στον τόπο γι' αυτό άνοιξε την πόρτα τώρα άνοιξε την!" Του είπα και έδειξα την πόρτα.

"Μπα! Θέλω πρώτα να σε βασανίσω λίγο για εκδίκηση για εχθές βράδυ!" Είπε και γύρισε προς το μέρος μου.

"Τι έγινε εχθές;" Ρώτησα δήθεν μη ξέροντας την απάντηση.

"Ήσουν μεθυσμένη. Ας πούμε ότι και εγώ είμαι μεθυσμένος!" Είπε και με πλησίασε.

Εγώ έκανα ένα βήμα πίσω. Γύρισα και άρχισα να τρέχω. κλείστηκα σε ένα δωμάτιο στον πρώτο όροφο και κλείδωσα την πόρτα.

Κοίταξα γύρω τον χώρο. Είχε ένα παράθυρο χωρίς κάγκελα το οποίο με χώραγε ακριβώς! Το άνοιξα και βγήκα απ' έξω μαζί με το κλειδί το οποίο πέταξα από το παραθυράκι του μπανιου μέσα στο μπάνιο.

Άρχισα να τρέχω. Ο δρόμος ήταν άγνωστος για εμένα έτσι άρχισα απλά να περπατάω γύρω γύρω πιστεύοντας ότι θα έβρισκα έναν γνωστό δρόμο που θα με οδηγούσε σπίτι. Και επιτέλους μετά από δέκα δεκαπέντε λεπτά βγηκα στην καινούρια πίστα.

Από εκεί γύρισα σπίτι. Η μητέρα μου ελλειπε και αυτό είναι καλό γιατί δεν θα μου πει τίποτα τύπου:' Γιατί άργησες;', 'Που ήσουν πάλι;' και άλλα τέτοια...