Annie

5

Περπατούσαν πιασμένοι χέρι χέρι. Κατευθύνονταν στο σπίτι της θείας του. Ανέβηκαν τα σκαλιά και μπήκαν στο σπίτι. Στο μικρό εκείνο σαλόνι που είχαν ολοκληρώσει την σχέση τους. Εκείνος έκλεισε την πόρτα πίσω του και άρχησε να την φιλάει. Σιγά σιγά τα χέρια του την χάιδευαν και της έβγαζαν τα ρούχα. Εκείνη τον μιμήθηκε. Σε λίγα μόνο λεπτά είχαν βρεθεί γυμνοί και ξαπλωμένοι στον καναπέ. Έκαναν έρωτα.  Τον έβλεπε να την κοιτάζει. Την φιλούσε. Την δάγκωνε στον λαιμό κάνοντας της πιπιλιές. Το απολάμβαναν και οι δύο τόσο πολύ.

Άνοιξε τα μάτια της απότομα. Κοίταξε απορημενη γύρω της. Βρισκόταν στο δωμάτιο της. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Δίπλα στον αδερφό της και έχοντας αγκαλιά το μαξιλάρι.

Όνειρο ήταν. Σκέφτηκε. Κρίμα. Ήταν τόσο ζωντανό.

Με βαριά καρδιά άφησε το μαξιλάρι. Σηκώθηκε και τράβηξε το σεντόνι για να τυλιχθεί με αυτό. Πήγε στο παράθυρο και το άνοιξε. Βγήκε στο μικρό μπαλκόνι και κάθησε σε μια από τις καρέκλες. Κοιτούσε την ανατολή και περίμενε να φανεί ο ήλιος. Θα ξημέρωνε και θα μπορούσε να συναντηθεί ξανά με τον αγαπημένο της.

Η ώρα περνούσε. Άργησε να εξαφανιστεί το σκοτάδι. Το φθινοπωρινό φεγγάρι δεν έλεγε να φύγει. Κι εκείνη έμενε εκεί. Να περιμένει. Κοιτούσε την πανσέληνο και σκεφτόταν.

Αχ αυτό το φεγγάρι. Τόσο όμορφο, τόσο λαμπερό. Αχ πόσο μοιάζει σε εκείνον. Με τον καλό μου.

<<Αχ φεγγάρι μου. Μόνο σε εσένα μπορώ να μιλήσω. Να σου πω τι έγινε απόψε.>> ψιθύρισε μόνη της.

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε πει στον εαυτό της ότι είχε γίνει. Με κάθε λεπτομέρεια. Και τα ξανά ζούσε. Της άρεσε να τα θυμάται. Όταν τελείωσε την αφήγηση της ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της. Εκείνη την ώρα, ο ουρανός άρχησε να αλλάζει χρώμα. Έγινε γαλάζιος και ήταν έτοιμος να καλωσορίσει τον ήλιο. Της φαινόταν τόσο περίεργο. Η φύση την καταλάβαινε. Χαιρόταν με την χαρά της.

Μπήκε πάλι στο δωμάτιο. Πήρε το κινητό της και του έστειλε μήνυμα. Του είπε πως είχε ανάγκη να τον δει. Να την πάρει αγκαλιά και να την φιλήσει. Πέταξε το κινητό στο κρεβάτι και περίμενε απεγνωσμένα απάντηση. Το κοιτούσε επίμονα χωρίς να σκέφτεται. Απλά μετρούσε τα δευτερόλεπτα μέχρι να φτάσει το μήνυμα του.