You Are My Only Dream♥ [SlowUpdate]

Chapter 27

Hindi ko maiwasang mapangiti habang nakatingin ako sa salamin.. Yung shirt ko may nakalagay na Lee sa likod.

Surname ng pantasya ko.

Vlaira Wol Park-Lee. hihihi. Super bagay talaga sa pangalan ko yung surname ng pantasya ko!

"Oh, mukhang masaya ata yung baby ko ah?"

"Ayy mom! Nakakagulat naman kayo!"

Bakit di ko manlang naramdaman pagpasok ni mom sa kwarto ko. Grabe! Ganun ba ko kalutang kanina?

"Bat suot mo ung t-shirt ni Vlad? Nadapa ka ba kanina? Nadumihan ka? O natapunan ng pagkain?"

Natawa naman ako. Grabe si mom, alam na alam niya talaga yung pagiging clumsy ko.

I smiled and hug my mom.

"Lee.. Ang ganda ng surname nila no po mom?",

Until now parang nararamdaman ko pa rin yung mga yakap ni Vlad. Yung halik niya kanina sa ulan. Lahat ng yun nararamdaman ko pa at parang movie na paulit ulit nagpa-flashback sa utak ko.

Super inloved na talaga ko--

"--dont worry baby, sabi ni Chard gagawing ka niyang legally adopted niya. Ipapapalit niya yung surname mo ng Lee. I'm so glad na nakakasundo mo na si Vlad. Para kanang may kuya na mag aalaga sayo. Da--"

"MOM!", napabitaw ako bigla ng yakap kay mom.

Bakas naman ang pagtataka sa mukha ni mom.

"Oh bakit? Ano yun?"

"Ma--ma--", nanginginig ang boses ko.

Pano ko sasabihing mahal ko si Vlad?

"Ma-magpapahinga na po ako. Nabasa ako ng ulan kanina. M-masama po pakiramdam ko..",

Yumuko nalang ako para di mapansin ni mom ang pagsisinungaling ko.

"Are you sure your alright? Vlai--"

Hahawakan sana ko ni mom pero bigla akong lumakad papunta sa kama ko at nahiga patalikod sa kanya.

"Mom Im sorry pagod lang po talaga ko. Tapos masama pa pakiramdam ko. Tulog muna po ako."

Naramdaman ko naman ang pagbalot ng kumot sakin ni mom.

"Okay baby, just call me kapag di mo na kaya sama ng pakiramdam mo ah. Iloveyou.", she kissed me on my forehead.

Nang narinig ko ang pagsara ng pinto parang gripo na tumulo ang luha ko..

"K-kapatid? L-legally adopted?"

Kinagat ko yung kumot para hindi ako mapaiyak ng malakas.

Paano na yung mga pangarap ko..

Aanhin ko yung surname na Lee nila Vlad kung bilang kapatid lang pala?

---

Kinabukasan..

"Gumising ka na! We're going to be late!"

"Omo. Nasa langit na ba ko?"

"Ano?",

Bakit nakasimangot tong anghel na to?

"Matulog muna tayo anghel ko maya mo na ko sunduin!", sabi ko sa kanya at hinatak ko siya palapit sakin.

"ISA VLAIRA!"

Niyakap ko siya ng mahigpit. Ang sarap sa pakiramdam kapag katabi tong anghel na to.

Ang ganda naman ng panaginip kong to parang totoo.

Lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko sa katabi ko.

"VLAI! Malulukot yung uniform ko!!"

Oh? Pati sa panaginip nalulukot na pala ang uni--

Uni.. form?

O_________O

"VLAD!!",

Boogsh.

"Aray! Bakit mo ko tinulak"

"Bakit ka andito sa kwarto ko?? Ay wait ok kalang ba?",

"After pushing me to your bed your gonna ask me if I'm okay? Really vlaira?"

Napatingin ako sa orasan ko.. 6am.

"Bat ang aga mo naman?"

"BASTA! Maligo ka na bilis! Aantayin kita sa baba. within... 20mins. kundi iiwan na kita."

"VLAD NAMAN! 8am pa pasok natin eh!!"

"Your 20mins start now.."

"Eh kasi naman vlad.. S-san ba kasi tayo pupunta super aga pa oh tapos..--"

"19mins left."

"WHAT?"

Agad akong napatalon sa kama ko at lumabas para magpunta sa CR. Ganun kabilis yung 1min??