You Are My Only Dream♥ [SlowUpdate]

10 : The Car... bow!

Chapter 10 :

[VLAIRA’s POV]

Ang tahimik naman niya . Sobrang awkward tuloy ng surroundings. Ano ba yan.

Isip Vlaira! Gamitin mo an gang kadaldalan mo!—

“Anong favorite mong subject?” Aish! Ano ba namang klaseng tanong itong nabigkas ko?!

Hindi siya nagsalita at patuloy lang sa pagda-drive..

“Favorite na pagkain?!” Waaah! Bakit kung ano ano ang lumalabas sa bibig ko?!—

“Kare-kare..”,

Wow! Tama ba yung narinig ko? Sinagot niya ang tanong ko?!

“Favorite mong kulay?”, Cross finger! Sana magpatuloy ang convo namin.

Pero sa kasamaang palad hindi na siya ulit sumagot—

“Ahm.. Siguro blue no? Kasi lalaki ka at yun ang madalas na gusto ng mga lalaki.. He-he.”, Ang galling mo talaga Vlaira!

“—Nag.. ka.. g-g-girlfriend ka na ba?”

----

VLADIMIRS’s POV

“—Nag.. ka.. g-g-girlfriend ka na ba?”

I gave her a glimpse because of that question.. I thought she’s just a simple minded so I didn’t expect that she will ask a very personal question like that.

Natahimik naman siya dahil akala niya siguro galit ako.. Actually hindi pa ko nagkaka-girlfriend. Wala pa kong nagugustuhan. But I’m very sure na kung magkakagusto ako dapat were perfectly made for each other.. yung tipong sobrang perfect match kami at sobrang parehas sa lahat ng bagay.. Yun ang tipo ko.. in short kabaligtaran ni vlaira!

Maya maya pa dumating na kami sa isang kanto malapit sa school.. “Baba” malamig kong sabi sa kanya. I don’t want other student to see us on one car! For Pete’s sake baka kung ano ano pang rumors ang kumalat.

“Huh? Bakit may pupuntahan ka ba? Hindi ka ba didiretso sa school? Anong gagawin mo? Sama nalang ako sayo?” sunod sunod na tanong niya.

“Baba. From now on hanggang dito lang kita ihahatid. Kung gusto mo sumabay sakin pauwi make sure na dito ka din mag aantay at dapat walang ibang studyante na makakakita. Did you get it?”

“Ah. O-osige.” Sabi niya at bumaba na sa kotse ko.. 

Fastforward..

Pasakay na ko ngayon sa kotse ko..

Kanina pa tapos ung klase pero tinapos pa namin yung project namin sa science laboratory. When I looked at my watch, it is almost 6pm.

Great! Dahil sa kadaldalan ng mga kagrupo ko.. inabot kami ng dalawang oras sa ginagawa namin. That’s why I hate group project eh. I prefer an individual project.

Nagda-drive na ko palabas ng school ng biglang umulan ng malakas.. Siguro naman nakauwi na si Vlaira. 4pm ang pagdi-dismissed ng klase. Di naman siguro siya ganun ka-engot para mag antay ng sobra tagal.

Malapit na ko sa kantong sinabi kong pag antayan niya sakin ng huminto ako.. She’s stupid! Paano kung mag antay siya.

Tumingin tingin ako sa paligid pero wala akong nakitang vlaira. So I guess hindi naman pala siya ganun ka-stupid.

Papaandarin ko na ulit sana yung kotse ng biglang mahagip ng mata ko ang babaeng nasa gilid ng isang tindahan. Naka-uniform siya at nakasiksik ng sobra dun para hindi mabasa.

But that’s useless dahil basang basa na din naman siya. Nakayuko siya kaya hindi ko makita ang mukha niya but one thing is for sure. She is my schoolmate.

By the way, I’m not that gentleman to help some stranger even if we attend in a same school. Pinaandar ko na yung kotse ko pero tumingin ulit ako sa side mirror ng kotse ko.. Tumingala yung babae.

Shit!

So akala niya bababa ako ng kotse? Yes nagulat ako na siya pala yun pero ayoko namang mabasa because of her!

Pinaandar ko yung kotse paatras para makapunta sa harap niya then I open the my car's door “Sakay” I said.

“Vladimir!” tuwang tuwang sabi niya at agad na pumasok sa kotse. Geez! She’s ruining my car. 

Ayoko sa lahat nadudumihan at nababasa ako o yung gamit ko pero ilang beses ng ginagawa sakin to ng babaeng to. Sa pagkain sa canteen, putik sa manhole, ngayon nabasa yung loob ng kotse ko.. I will never ever like this girl!

“Thank you dumating ka na! Iniisip ko kanina baka dumaan na yung kotse mo tapos di ko lang napansin. Kaso tuwing sisilipin ko sa school naka-park pa naman itong kotse mo kaya bumabalik ako dito sa kanto para mag antay." She said.

Napatingin ako sa kanya. Did I heard it right? Bumabalik pa siya kanina sa school just to check if my car is still there then pag nakita niyang andun pa babalik ulit siya dito sa kanto na sinabi ko sa kanya para mag antay?!

Sa kauna-unahang pagkakataon.. feeling ko mali lang ang pagkakaintindi ko..

Pero parang ganun talaga yung ginawa niya ayon  sa pagkakasabi niya eh.

IS SHE’S REALLY OUT OF HER MIND?

“A-ah V-vladimir. Hellooo” sabi niya habang kinakampay ung kamay niya sa harap ng mukha ko.

Shit! This is also the first time na natulala ako!

Agad kong kinompose ang sarili ko at umubo kunwari. Geez! What’s happening to me?! Kunwaring nauubo? Pag-aarte? Never ko ding ginawa to! Ngayon lang.. and it's all because of her!

“ARE YOU REALLY OUT OF YOUR MIND?! BAKIT DI KA NALANG UMUWI? GANUN MO BA KO KAGUSTO KASABAY PARA MAG ANTAY KA PA SAKIN NG GANUN KATAGAL!!”

“H-huh?? H-hindi! A-ano… K-kala mo nag antay a-ako para makasabay ka sa pag uwi! N-n-nawala yung w-wa..w-wallet ko kaya wala akong pamasahe pauwi kaya kita inantay ng ganun katagal!”

Ano daw? O__o

She's not waiting for me dahil sa gusto niya ko kasabay? Nag antay siya sakin ng ganun katagal dahil nawala yung wallet niya?

 GEEZ!

Again, because of her I felt this strange feeling again.. losing my confidence.. She’s the only person that makes me lose it..

From the very first time that she came in my life, I felt that my life was not under my control anymore.. Hindi ko na kontrolado ang mga nangyayari sa buhay ko..

I encountered some unexpected things. Almost 1 week palang mula ng makilala ko siya ah.. What more pag tumagal pa! Argh! I really hate this girl!

Ang dami kong nagagawa ngayon at naiisip na hindi naman usual things para sakin.. 

Tinitigan ko lang siya ng masama at mabilis na pinaandar ung kotse para makauwi na kami agad! I hate her presence!

I really hate everything about her!

------------------------